Na mijn prachtige momentjes met de bosvogeltjes kon mijn dag al niet meer stuk. Ik ging op weg naar de Wildbaan voor het "theatre du rut" oftewel de Edelherten bronst.
Even voorstellen, de hoofdrolspelers:
De stoere meneer. Parmantig liep hij rond, liet soms wat geburl horen en jaagde de dames op.
De hindes. Deze dames waren een deel van de roedel van meneer Edelhert. Hij had een aardige schare om zich heen verzameld, maar ze waren niet echt geinteresseeerd, want zodra hij in de buurt kwam, zetten ze het op een rennen.
Het decor waar de show vanavond zou plaatsvinden. De fotografen stelden zich op in rijen van -tig, en wij wachtten geduldig af. Cees en Ida kwamen ook langs en we dronken gezellig een bekertje koffie terwijl we vanuit het bos geloei hoorden, geen koe...maar meneer Edelhert.
Niet veel later kwamen eest de hindes uit het bos tevoorschijn, gevolgd door deze grote man. Mijn aandacht ging volledig naar hem, waar de hindes weinig interesse toonde, was ik behoorlijk onder de indruk van dit heerschap.
Kijk hem nou staan in het mooie avondlicht, is het geen beauty?
De hindes worden toch ook nieuwsgierig.
En weldra heeft meneer een aantal dames om zich heen verzameld.
Heeft ze interesse? Nee, ze gaat er later vandoor.
En voor meneer gaat het ritueel weer opnieuw beginnen...
Indruk maken....
Burlen.....
Wie weet hapt er de volgende keer een dame toe....of...komt er concurrentie van een andere hertenman. We zullen het gaan zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita