Strand en Zuidpier IJmuiden

 Het is altijd goed plannen en veel geluk hebben dat de omstandigheden gunstig zijn op mijn vrije dag: rustig weer, het juiste seizoen om leuke soorten op het strand tegen te komen en een gunstig getijde (al ben ik daar nog steeds niet uit of nu opkomend tij of afnemend tij beter is om vogels op het strand te treffen).

Het zag er al heel lang naar uit dat 22 September een mooie dag zou worden. Nauwelijks wind en zon met sluierwolken. Ik had al wat waarnemingen van de rosse grutto en bontbekplevieren op de sites gezien, dus dat waren wel mijn wenssoorten voor deze dag. En natuurlijk mijn favorietjes....de drieteenstandlopers, hierna als DTS benoemd.

Al direct bij aankomst op het strand zag ik in de hoek, dichtbij de pier een groepje van deze DTSjes. Gelukkig waren er geen andere mensen en ook geen honden dus ik kon proberen dichterbij te komen.

Laag bij de grond schuifelde ik steeds wat verder richting de vogels, merkte ik dat ze onrustig werden, dan stopte ik, tussendoor wel fotograferend. Tot ik op een moment op ongeveer 3 meter van de dichtsbijzijnde vogels zat. Dit is een juveniel, het verenkleed is anders.... er waren overigens weinig volwassen DTSjes.

Ik kwam net op het moment dat de vogels hun rustmomentjes hadden, dus meestal had ik dit soort beelden.....Wel een goede workout trouwens, aan het einde van de dag had ik toch wel een paar honderd kniebuigingen gemaakt.

Maar met het opkomende water, werden de vogels ook wat actiever.

En besloten ze dat er ook nog wat gegeten moest worden. Hier een jonge vogel links en de etende vogel is een volwassen dier  (in winterkleed).

In deze periode zijn de DTSjes aan onze stranden te zien, in winterkleed. In de zomer zitten ze ergens anders, dus ik heb ze nog nooit in zomerkleed gezien, maar dat ziet er wel heel anders uit, meer bruin en oranje tinten aan de bovenkant, die aan de bonte strandloper doen denken.

Onder de juiste omstandigheden is het fotograferen op het strand voor mij zo rustgevend. Als ik dan ruim anderhalf uur met een groepje vogels zit, dat steeds meer gewend raakt aan mijn aanwezigheid, dan vergeet ik alles om mij heen.

Ik besloot de pier op te gaan en terug te keren naar het strand rond drie uur, want dan zou het afnemend tij worden en ik was toch wel benieuwd of de rosse grutto zich dan wel zou laten zien.

Ik had al gehoord dat er een goudplevier zat, tussen de rotsblokken. Het dier leek vermoeid en zat stilletjes tussen de wat actievere steenlopers. Omdat hij heel ongunstig zat, naar beneden en tegen de zon ik, hield ik het bij een bewijsplaatje. Maar wat is dit een mooi vogeltje, die had van mij ook wel op het strand mogen zitten.

De pier was teleurstellend, op een groepje DTSjes en een paar steenlopers was daar niets te beleven.

Na mijn broodje besloot ik maar weer richting strand te gaan.

En naast de vele DTSjes waren er nu ook enkele jong bontbekplevieren en een paar bonte strandlopers (laatste niet mooi op de foto gekregen)

Het was best lastig om de bontbekplevier vrij te krijgen, er liepen nog wel eens DTSjes in de weg. Hier zat ie even alleen, en kwam zelfs mijn kant op.

En dan heb ik ineens vlak voor mijn lens een mooie jonge bontbekplevier. Dit is toch ook wel het resultaat van geduld, op de grond zitten (ja je word nat en je broek zit onder het zand).....en rustig blijven.  Hier was ik dus echt heel blij mee.

En ineens kwamen ze aanvliegen, de rosse grutto's.

 

Ze gingen niet meteen langs de kustlijn maar wat verderop in het water, waarschijnlijk was daar een zandbank. Voor mooie foto's net te ver weg, maar eindelijk had ik de rosse grutto weer kunnen fotograferen. De laatste keer was in 2018, maar zo mooi als toen kreeg ik ze deze keer niet

Rustend en poetsend....

En op het strand zat een DTS helemaal zen. En ik ook, want deze dag was voor mij de ultieme ontspanning. Veel vogels, weinig verstoring door mensen (vaak met rode jassen) of honden. Echt genieten. 

Omdat ik in februari al naar de pier was geweest , maar de foto's nooit had geplaatst nog een kleine toegift met wat andere soorten.

Aan het einde van de pier zaten steenlopers en een rustende paarse strandloper. Met mijn zoomlens kon ik deze vogels toch mooi vastleggen.

De steenloper

De rustende paarse strandloper.

Ook op die dag was er bijzonder weinig te zien, en ik weet nog dat het strand zelfs helemaal leeg was.

Op de rotsen zat wel een jonge zeehond, dus die kon mij toch nog wat fotomomentjes bezorgen.

Zeehond in het zonnetje.

Ik hoop in de wintermaanden wel wat vaker naar de pier te gaan, want het is toch wel erg leuk. Jammer dat het met het OV gewoon een wereldreis is, de Veluwe is minder reistijd bijna..... En bij veel wind haak ik al af vanwege het zand in mijn camera en de kans dat de pier dicht is. Dus ik hoop dat er nog een paar mooie rustige herfst - en winterdagen komen, en dat ik mijn zen-momentjes kan vinden tussen de vogeltjes.