Amsterdamse Waterleidingduinen: September 2020

 Op een paar hete dagen na, was september vooral aangenaam. Toch een beetje nazomer , maar niet zo warm dat je al loopt te zweten voordat je ook maar één foto hebt gemaakt. Mijn aantal bezoekjes aan de Waterleidingduinen was weer terug naar 1 keer per week, en dat leverde natuurlijk wel heel veel foto's op. Dus weer het dilemma: Wat mag er in de blog, en wat niet?

De herten hebben hun gewei schoongeveegd, de basthuid is eraf en de dieren maken zich nu klaar voor de bronst. Dat betekent eten...... veel eten en sterk worden.  De eikels die in deze tijd volop in de bomen zitten, zijn voor deze dieren een lekker hapje.

Boomkikkertjes, op twee verschillende dagen gefotografeerd. Deze hele kleintjes zijn echt lastig te vinden, ze zijn formaatje duimnagel en zitten vaak tussen de varens die dezelfde kleur hebben als het kikkertje. Ik trof een keer een kikker op een tak, en de andere keer tussen de varens.

Watermunt

Houtpantserjuffer (beide foto's)

Op de zonnige dagen vlogen er nog volop heidelibellen. Deze kon ik nog van dichtbij fotograferen met mijn macrolens...

Maar als het eenmaal half september is, dan kijk ik uit naar de eerste paddenstoelen...

Ik was dan ook blij dat ik best al veel porseleinzwammen zag. Niet allemaal op ene handige plaats, maar dit groepje kon ik , liggend op de grond nog wel fotograferen (ze zaten erg laag, op een omgevallen boomstam).

Geel hoorntje,  dit zwammetje geeft mij een gevoel van vlammetjes...een knapperend haardvuurtje op een gure herfstdag.

Maar van gure herfstdag was hier nog geen sprake.  Het was een bijna windstille nazomer dag. Maar wandelend door het bos zie je het  (de varens) en ruik je het....de herfst hangt in de lucht.

Ik kan hier enorm van genieten, zo'n mooi beukenbos. Jammer dat ik er niet zo dichtbij woon, anders ging ik nog vaker, om straks ook de bomen in herfsttooi te fotograferen. Nu is het hopen dat de herfst stormen de blaadjes nog even met rust laten zodat wij nog van de kleurenpracht kunnen genieten.

Waar ik ook van kan genieten, is een zwaan die een bad neemt. Wat een gespetter.

En zo kan het zomaar zijn dat het ineens een uur later is. Maar dat maakt niet uit. De dagen dat ik in de AWD wandel ben ik niet aan tijd gebonden en laat ik mij verrassen met wat er op mijn pad komt.

Zoals dit lieve hertje

En hier nog eentje in het landschap dat langzaam van kleur veranderd. De duindoorns hebben hun bessen al, en ook de meidoorns zitten vol bessen. Nog even geduld en de trekvogels zoals kramsvogel en koperwiek komen zich weet tegoed doen aan deze bessen.

En dan de keuze stress.... ik heb veel foto's uit de blog gelaten omdat ik ze toch wat minder vond ( te hard licht, te rommelig), en zo haalden de parnassia, horenaar, kleine vuurvlinder de blog niet.... en hield ik nog teveel foto's over

Kleine parelmoervlinder..... was nog veel te zien in september.  Ik hou niet van de zomer, maar de vlinders en libellen maken veel goed in dat seizoen. En gelukkig waren ze er ook in september nog.

grote bonte specht verstopt tussen de eikenblaadjes

Ja, en de vosjes.....ik kan niet kiezen, dus misschien een vossen overload..

Maar nu zijn de jonge vosjes er nog, dat kan volgende maand wel voorbij zijn, dus ik neem het er nog even van, als ze zich laten zien.

Een mooie stoere rekel

Die soms ook heel schattig kan kijken.

Zijn zusje, met een heel ander koppie , en ze gaat steeds meer op haar moeder lijken.

De tweede rekel, iets fijner van bouw, maar vergis je niet.......

Deze fijnere rekel won de krachtmeting. Dit was overigens alleen maar even tegen elkaar aan staan met hun bek wijd open en piepen (wie heeft de grootste bek),  de stoere rekel ging even later liggen.... dus het lijkt dat de kleinere rekel de baas is.

Nog een paar andere vossen

Op een avond, vlak voor zonsondergang..

Op een nazomerdag....met de gele bloemetjes op de voorgrond.

En hier is dan de moedervos van de drie pupers ( er lopen er nog twee rond, maar die laten zich niet meer zien). Moeder vos heeft haar kinderen losgelaten en gaat nu weer aan zichzelf denken. Ze krijgt alweer de mooie wintervacht en over 2 maanden is het alweer paartijd.

Dit vosje had ik sinds juli niet meer gezien, dus ik was erg blij met deze onverwachte ontmoeting.

Nog twee foto's van de dochter.... ik ben benieuwd of zij blijft en of ik haar langer kan volgen als ook zij straks haar wintervacht heeft

Sleeping Beauty

De moervos zocht een plekje in de schaduw, vlakbij waar ik zat...ze rolde zich op en ging slapen, maar ondertussen (oogje open) houdt ze de boel goed in de gaten. 

                         

 Er zijn mooiere zonsondergangen geweest afgelopen maand, maar dat heb je niet voor het uitkiezen. De lucht kleurde wel wat oranje, maar verder toch wat saai. Desondanks een passende afsluiter.

September is een overgangs maand, een beetje zomer, de eerste tekenen van de herfst. Afscheid van de vlinders en libellen en het begin van de paddenstoelen tijd. Komende maand, oktober...de maand van de damhertenbronst en hopelijk weer veel meer moois.