Kleurenpalet

Langzaam nadert het einde van de herfst, nog maar even genieten van de mooie herfstkleuren....

Het is eind november en de laatste blaadjes dwarrelen uit de bomen omlaag. Een mooi moment om even terug te blikken op afgelopen maand. In deze blog een serie foto's die ik in Polderpark Cronesteijn (bij Leiden) maakte, en maar weer laat zien dat je ook dichtbij huis prachtige natuur vind.

Terugkijkend op de maand november denk ik vooral: "Grijs". Maar het viel toch best mee, vooral als je op de meest grijze dagen toch nog de kleuren weet te vinden in de natuur, zoals deze judasoren.

De geweizwammetjes waren net zo kleurloos als de lucht die dag, maar met een mooie felgroene achtergrond wordt het toch wel een vrolijk plaatje.

Creatief met zwammetjes, in kon het niet laten, en ook deze keer viel het niet mee, vooral op de voorste scherp te krijgen, want er was weer te weinig licht voor snelle sluitertijden. Ik fotografeerde dit uit de hand, inmiddels heb ik een rijstzak en kan ik met de zelfontspanner deze foto's maken, dat scheelt toch in bewegingsonscherpte. Maar ja, waar begin november nog wel paddenstoelen waren, kon ik ze eind november niet meer vinden.

Een van de kleurrijke bewoners van de Cronesteijn polder. Meneer fazant paradeerde er op los, van zo'n 20 meter kon ik deze foto maken, helaas ook met lange sluitertijd omdat het die dag bleef schemeren, ze waren duidelijk boven vergeten het licht aan te zetten.

November is ook de maand dat de smienten arriveren. In park Cronesteijn zitten er nu zeker 100. Dit koppeltje was een van de eerste smienten die ik zag. Later zag ik er meer, maar verder weg. Ze zijn ontzettend schuw, maar met een beetje geluk en geduld kan ik ze deze winter in Cronesteijn nog wel beter op de foto zetten.

Denkend aan deze November en het weer zeg ik: "Saai". Maar ook dat viel reuze mee, deze lucht is zeker niet saai. Dit was een dag na de grijze zaterdag waarop ik de fazant en de paddenstoelen fotografeerde.

De koetjes stonden nog in de wei en waren wat onrustig.......

Ha, ik snapte wel waarom, hier kwam een flinke bui aan. Ik stapte snel op de fiets en was nog net voor de onweersklap en enorme hagelbui (het was even wit) binnen, lekker warm en droog.

Eind november was er ineens een zonnige zaterdagmiddag, na een grijs begin. Ik fietste meteen naar Cronesteijn voor een herfstrondje. Ik was blij verrast met deze grote zilverreiger die zomaar bleef staan. Tot een metertje of 10 kon ik naderen, toen stopte ik omdat de reiger onrustig werd. Vanaf die afstand bekeek ik deze mooie vogel even en probeerde met verschillende belichtingen foto's te maken. Oh, dat wit is zo lastig, zeker als de zon erop schijnt.

Die zonnige middag genoot ik nog even van de blaadjes aan de bomen, met het zonlicht dat er zo mooi op scheen.

En we hebben ze ook in het rood. 

Of toch maar goudgeel. Dit was vlak voor zonsondergang, wat is het licht dan mooi.

Iets eerder maakte ik deze foto met het warme licht van de november namiddag.

De zon verdween achter de bomen en de lucht kleurde eerst geel-oranje.....

En oranje roze, om vervolgens nog meer roze te kleuren

En in prachtige kleuren ging de zon onder. Zo stond deze blog in het teken van kleur. De kleuren van de herfst: paddenstoelen, blaadjes of deze prachtige lucht.

 En de laatste foto is net zo kleurrijk als de eerste. Wat is de herfst toch een mooi seizoen. De volgende blog zal minder kleurrijk zijn.  Een grijze dag op de pier van IJmuiden met vogels die te ver weg zaten, maar toch ook iets roods dat kleur gaf aan de dag........