Het Speulderbos November 2013

Als je van bos houdt en van mooie herfstkleuren, dan is het Speulderbos een prachtplek om te vertoeven.  Vrijdag 15 november had ik met mijn vriendin Marion afgesproken en zij woont niet ver van het Speulderbos vandaan. Dus 's middags maakten we daar een prachtige wandeling en genoten we van de heerlijke herfstdag.

Het zonnetje scheen en de blaadjes leken wel van goud. Deze foto nam ik op de parkeerplaats voor Restaurant het Boshuis. Dat is een mooie plek om de wandeling te beginnen.

Het bos pad op weg naar de "dansende bomen" en al meteen voel je dat je betoverd wordt door deze schitterende kleurenpracht.

Op hetzelfde moment keken Marion en ik omhoog en verwonderden ons om wat wij zagen, dit is toch prachtig, de strakblauwe lucht en de verschillende herfstkleuren.

Aan het begin van onze boswandeling moest ik meteen even stoppen om dit te fotograferen. Ik had nog nooit een boomstronk gezien met zoveel geweizwammetjes.

Maar die grote hoeveelheid geweizwammen brengt wel een uitdaging met zich mee: hoe ga ik dit fotograferen. De macrolens kwam erbij, ik zou hier zo een uur kunnen blijven hangen maar  ik wilde Marion niet te lang laten wachten want het was best frisjes in het bos, en als je dan stil staat te wachten is dat niet fijn. Dus ik beperkte mij tot een paar foto's van de geweizwammen met waterdruppels. Ook dit ziet er een beetje sprookjesachtig uit.

En dit zijn ze dan, de dansende bomen. Deze eiken- en beukenbomen hebben wonderlijke kronkelige vormen. Het is maar een klein deel van het bos waar de bomen er zo uitzien. Ze worden dansende bomen genoemd omdat ze in de mist wel lijken te bewegen. Hoe het komt dat de bomen alleen op die plek zo gevormd zijn en elders in het bos weer recht zijn weet ik niet......

Er zijn verschillende verhalen: De kronkelige bomen waren ongeschikt voor houtkap dus bleven staan. Of heeft het toch met bepaalde energieën te maken die in het bos aanwezig zijn. Een beetje mysterieus is het wel. Ik kan me voorstellen dat met wat mistflarden dit er toch wel heel bijzonder uitziet.

Wat verderop, waar de bomen weer recht zijn, kreeg ik eindelijk die herfstsfeer te pakken, die ik bij de kronkelbomen maar niet kon vinden. De betovering werkt nog steeds......

Herfstblaadje met tegenlicht, het blad lijkt wel van goud, of is dit ook de magie van het Speulderbos?

En nog meer blaadjes, de kleuren waren echt op zijn mooist en het zonnetje leverde daar ook een bijdrage aan. Wat was het een prachtige herfstdag.

Nogmaals het bospad, op de terugweg naar de parkeerplaats keek ik nog even achterom en zag dit kleurenpalet, heel schilderachtig.

Ik kijk nog een keer achterom, het licht is nu anders dan toen we op de heenweg waren, maar het blijft prachtig.

En nog maar eens de gouden blaadjes in het zonlicht.

De zon stond al wat lager en zou weldra verwenen zijn in het bos, ik maakte hier nog even een foto van onze schaduwen, terwijl we elkaar sprookjesachtige verhalen vertelden over roodkapje, schimmen in het bos en het mysterie van de kronkelbomen.

 Het was een korte wandeling in een prachtige omgeving. Het Speulderbos zet ik op mijn lijstje voor volgend jaar, om daar eens een dagje te gaan fotograferen, want er liggen nog heel veel uitdagingen, zoals die kornkelige bomen een beetje spannend fotograferen, maar ook de paddenstoelen.
De zon verdween, de betovering was voorbij, maar wat hebben wij genoten van deze middag.