Wilde zwanen en knobbelzwanen

 Knobbelzwanen zijn er het hele jaar door en ik kan echt genieten van deze watervogels. Wat zijn het toch prachtige dieren. Maar als het winter wordt, kan ik niet wachten tot de wilde zwanen zich weer laten zien....en horen. Deze winter zag ik ze voor het eerst in december, op een hele donkere dag, dat het licht de hele dag uit bleef. Daarna kon ik ze meerdere keren fotograferen onder steeds heel andere omstandigheden. Hier een blogje over twee prachtige zwanensoorten.

Een wilde zwaan en een knobbelzwaan samen.

Op 5 december 2021 kon ik voor het eerst deze winter de wilde zwanen fotograferen. Het water stond heel laag en er was een soort strandje ontstaan waar ik laag kon gaan zitten. Prima standpunt, de zwanen waren op hun gemak en niet al te ver weg.....

......maar ohhh wat een belabberd licht. Het was een uurtje of 3 in de middag, maar het leek al schemer. Het begon ook nog te miezeren, dus na deze foto heb ik mijn camera weggestopt en ben naar de uitgang gaan lopen. Wel een heel mooi Sinterklaas cadeau.

De badderende knobbelzwaan

Dit gespetter kan soms wel een uur duren. En ik kan daar dan rustig dat hele uur bij blijven zitten. Het is zo mooi om te zien. Dus na een aantal foto's ben ik blijven zitten aan de waterkant en genoot van het badder ritueel.

En dan nog één keer de vleugels uitschudden om daarna weg te zwemmen.

Rust, sereniteit.....ik hou van die dagen dat het water glad is ( geen wind), het licht mooi zacht is en er dan ook nog zo'n sierlijk model wil meewerken. Dit was de laatste foto van 2021 en tevens was dit ook de mooiste van december 2021.

Het is januari.... met hele zonnige momenten......vooral veel 80 tinten grijs 

Jonge wilde zwaan

Er werd flink gepoetst

en gewapperd met de vleugels. Op de hele zonnige dagen wordt het licht al snel te hard. Je zal wel denken....het is ook nooit goed. Tja, na heel veel jaren merk ik toch dat ik niet zo snel meer tevreden ben.

Dan geef ik toch de voorkeur aan dagen met wat meer bewolking....een knobbelzwaan met daarachter een familie wilde zwanen. De knobbelzwaan ging aan de zijkant in het riet zitten en de wilde zwanen kwamen mijn kant op.

Op zo'n moment blijf ik stil zitten, hoe ver gaan ze komen. Ik vergeet zelfs adem te halen.

Happy family.

Ik zat gelukkig in mijn eentje aan de waterkant, deze vogels zijn best schuw en zijn gevoelig voor verstoring.

Ik heb mij heel rustig wat verplaatst en kon de zwanen toen van redelijk dichtbij observeren.

En fotograferen.

Tot er andere mensen kwamen, die bleven staan, praten en ook nog op een heuvel aan de zijkant van het water gingen staan. De vogels begonnen onrustig te worden, eentje sloeg alarm en ze zwommen allemaal weg, naar achteren. 

En dan waren er ook dagen dat het zo mistig was dat ik de zwanen niet eens kon fotograferen.

Maar gelukkig kan ik ook filmen met mijn fotocamera.....wat een geluidjes. Ik heb mij wel afgevraagd wat dit voor gedrag is.....waren de zwanen indruk op elkaar aan het maken, of had het toch iets met de bozige knobbelzwaan te maken....

Knobbelzwaan in de mist

En nog een knobbelzwaan op wederom een mistige dag.

De eerste blog van 2022 is een feit, ik ben nog steeds aan het dubben wat ik er dit jaar van ga maken, maar ik neig toch naar meer thema blogs met 1 dier / onderwerp in de hoofdrol. De natuur blijft prachtig en ik blijf ervan genieten tijdens mijn wandelingen in de duinen of fietstochtjes dichtbij huis.

De mooiste foto's van 2021

 Het is weer tijd om terug te blikken. En dat doe ik met een traditie die in 2011 is begonnen, het jaaroverzicht. De bedoeling is om per maand 1 mooiste foto te plaatsen. Ik geef toe, ook dit jaar heb ik een beetje gesmokkeld en zitten er wel eens 2 foto's van 1 maand in, en van de volgende maand geen één. Ik deel het nu dan ook in op seizoen: Winter, Lente, Zomer, Herfst....

Winter

Januari-Februari- Maart

De wintermaanden januari en februari brachten toch wat winterweer. In januari wat winterse speldenprikjes met een sneeuwbuitje op zondagmiddag, nog net voordat het donker werd. Het echte winterweer kwam in februari, en zelfs een hele week. Er lag een pak sneeuw, het was koud, dus voor mij Genieten met een Grote G. Een hele week nam ik vrij om zowel in de omgeving als in de Waterleidingduinen te fotograferen en de wandelen door de knisperende sneeuw.

Roodborstje in een sneeuwbui. Deze foto nam ik in park Cronesteijn.

Een vos in de sneeuw, ieder jaar staat dit op mijn wensenlijst, maar ieder jaar wordt het lastiger. Nu zijn het aantal sneeuwdagen in Nederland al beperkt, de factor geluk speelt ook een rol. Want van de 3 keer dat ik de AWD bezocht die week, mocht ik 1 keer één vos zien, maar dat was genoeg voor mijn winterse vossenfoto.

En dan gaat de winter over in lente, de sneeuwklokjes kwamen al boven het sneeuwdek uit in februari. En als het dan nog wat warmer wordt, komen ook de kleine beestjes tevoorschijn, zoals dit lieveheersbeestje.

Lente

April- Mei- Juni

Kievitsbloemen, ze horen bij april. Ik had met wat geluk een plek gevonden op fietsafstand en kon mij een paar uurtjes in alle rust vermaken met deze mooie bloemen. Een van de 2 foto's in deze blog waar geen dier op staat.

Regen...... het was een druilerige dag, het gemiezer hield niet op. Ineens verscheen dit vosje, en door het regenachtige weer (in mei) was het licht wel mooi zacht. Dus leverde het toch een geslaagde foto op die zelfs mijn jaaroverzicht heeft gehaald.

De meikever was laat dit jaar, pas in juni waren ze volop te zien in de duinen. Deze was uit de boom gevallen en lag spartelend op de weg. Ik heb hem even overeind gezet op een boomstronk en als dank spreidde hij zijn antennes en poseerde even.

Zomer

Juli- Augustus- September

Kiekeboe juffer is toch ook inmiddels we een van mijn vaste doelen in de zomer. Ze kunnen soms zo lekker verbaasd kijken.

De zomer....daar horen vlinders bij. En gelukkig waren ze in de AWD nog volop te zien. Ook de mooie Keizersmantel fladderde weer rond. Ze gaan regelmatig even op de gele bloemen zitten om te drinken, voor mij een fotomomentje, want dan zitten ze stil.

Dit vosje zat ook stil, nou ja......hij lag...en was vast in dromeland. Genieten van een slapend vosje op de vroege avond...

Herfst

Oktober- November- December

Zoals vlinders bij de zomer horen, zo horen paddenstoelen bij de herfst. En de vliegenzwam is natuurlijk wel de paddenstoel der paddenstoelen. Maar wat als je een groepje van wel 30 van deze zwammen ziet...... focus op 1 en geef de rest een bijrol.

Herfstkleuren. De enige periode dat ik mijn camera instel (witbalans) op wat warmere kleuren. Waar ik anders toch voor de soft colors ga, moet het in de herfst wel lekker van het scherm spatten. De prachtige herfstkleuren en dan een mooi model (natuurlijk met een vachtje) en ogen als herfstkleuren.

Het zachte winterlicht, ik hou ervan. Deze knobbelzwaan zwom weg over het gladde water in de late middagzon. Dit geeft voor mij toch wel het wintersfeertje weer.

En zo is ook 2021 weer voorbij gevlogen. Een mooi fotografiejaar. Weinig bijzondere soorten , maar ook de gewone soorten zoals een knobbelzwaan zijn de moeite van het fotograferen waard. Dit is mijn laatste blog van 2021, wat er in 2022 gaat komen....ik weet het nog steeds niet maar ik weet wel dat ik mijn mooiste foto's en meest bijzondere natuurmomenten zal blijven delen hier.

En via deze weg wil ik ook mijn trouwe volgers bedanken, voor het lezen van de blogberichten, het bekijken van mijn  foto's en de leuke berichtjes. 

Allemaal een heel mooi, fotogeniek maar vooral gezond 2022.

Amsterdamse Waterleidingduinen: November -December.....Grijs

 Als de herfstkleuren allemaal op de grond liggen, lijkt de wereld toch vooral grijs en grauw. De donkere dagen..... ik vind het niks,  al om half 5 word het donker, en er zijn zelfs dagen dat het lijkt of het licht helemaal niet aan gaat.

In deze periode zijn bijna al mijn vrije vrijdagen in het water gevallen, te donker, te veel wind, te veel regen. De mooie dagen vielen steeds op werkdagen, en om toch nog even lekker in de duinen te kunnen wandelen, ben ik maar op zaterdagen gegaan. Gelukkig viel de drukte mee, zeker wat verder van de in- en uitgang. Dus toch nog een AWD blogje, helaas niet echt in winterse sferen.

De laatste herfstkleuren

Op 5 december kwam ik deze groep wilde zwanen tegen, als dat geen leuk Sint cadeau is. En in de ochtend scheen de zon, dat was ook zeldzaam in deze periode.

Een groepje krooneenden, ver weg, bijna verscholen achter het riet, op een dag dat het licht er niet was.

Een andere dag had ik meer geluk, met deze twee krooneendmannen. De winter is nog niet voorbij en er komen vast nog wel kansen. Dan hoop ik ook de brilduiker te zien, ze zitten er wel in de AWD, maar ik heb ze nog niet gezien.

Veel damherten zijn schuw geworden nu er op ze geschoten word (en dan heb ik het niet over plaatjes schieten met de fotocamera), hindes laten zich al helemaal niet meer zien, en ook de bokken zetten het regelmatig op het lopen bij het zien van een mens.

Deze mooie bok bleef wel lekker liggen.

Het oudste bekende vosje in de AWD, ik zag haar voor het eerst in de zomer van 2012, en op een druilerige herfstdag was ze daar ineens. voor haar leeftijd ziet ze er nog goed uit.

En deze vos is 8 jaar jonger..... een van de broertjes, dit was half november. Na deze middag heb ik hem niet meer gezien. De rekel is op pad, op zoek naar een meisje of een eigen gebied.

Een andere rekel, die ik vorig jaar voor het eerst zag, en zich nog steeds regelmatig laat zien. De vossen zijn nu op hun mooist met de prachtige wintervacht.

Dezelfde rekel bekijkt zich zelf even in de spiegel. Het was dan wel vaak grijs weer, doordat er weinig wind stond, waren de waterplassen mooie spiegelingen.

Het andere jonge vosje, het broertje.... ook al zo mooi geworden. En een zonnige middag, ze waren er toch wel.

Kijk hem nou zitten, de trotse rekel.

En half november vond ik een groepje hazepootjes, daar was ik al de hele herfst naar op zoek. Dankzij een goede tip wist ik waar ik moest zoeken, dat scheelt, want het is een groot gebied.

Wat zijn het toch mooie, fotogenieke zwammetjes.

Verschillende hazepootjes, vanuit verschillende standpunten gefotografeerd. Het is altijd even zoeken naar een mooie achtergrond.

Het wordt kouder en dan lijken de vogeltjes zich wat meer te laten zien.

Roodborstje

Pimpelmeesje

De grote zaagbekken zijn er ook weer, ik kwam een groepje tegen met mannetjes en vrouwtjes, maar wederom was er weinig licht en de afstand groot, dus nu de foto van de mannetjes en dan hoop ik verder in de winter nog met meer foto's van deze mooie wintergasten te komen.

Knobbelzwanen zijn er het hele jaar, en wat zijn het mooie dieren.

Poetsende jonge knobbelzwaan.

Koppeltje wilde zwanen, helaas op deze plek alleen van bovenaf te fotograferen. Maar ook hier zeg ik, de winter is nog niet voorbij, en kansen op een betere foto (laag standpunt) komen wellicht nog. Tenzij het net zo'n flutwinter wordt als vorig jaar, dan zijn de zwanen ook weer snel vertrokken.

Wilde zwaan en knobbelzwaan.

De dagen worden korter...... dus moet je al om 4 uur richting de uitgang lopen (soms rennen) om voor zonsondergang buiten te zijn. Bij deze foto stond ik laag, vosje op een heuvel en de zon, die nog niet onder was, achter de heuvel. Door heel veel onderbelichten kreeg ik dit silhouet.

Weer een rustige, koude middag........ 

Het gekke jaar 2020 is bijna voorbij.....alles was anders...

Nog heel even en we sluiten het jaar af, waarbij ik traditiegetrouw terugblik op een fotojaar dat ook al anders was dan anders.

Deze blog sluit ik af met onderstaande foto.....en mijn wensen voor al mijn volgers, kort maar krachtig, we maken er ieder op ons eigen manier wat moois van. En bovenal: Stay Safe!