Amsterdamse Waterleidingduinen : maart

 Ik vind het in maart altijd een beetje komkommertijd in de AWD. De winter is voorbij, de wintergasten vertrekken en het is nog net geen lekker voorjaar met de tjiftjaf die je de hele dag door hoort. Maar toch weerhoud het mij er niet van om het mooie gebied te bezoeken voor een wandeling, want genieten doe ik daar altijd. En als je goed kijkt , is er genoeg moois te zien.

De wilde zwanen waren vlak na de winterweek vetrokken, maar de brilduikers waren er gelukkig nog wel.

Even wapperen

De mooie krooneendman kon ik eindelijk eens van een aardig laag standpunt fotograferen, net een smal strookje zonder riet ervoor.  

Meestal is het zoiets....er stond best wat wind en de zon scheen uitbundig, dat leverde de gekke tekening in het water op, de weerspiegeling van het riet in de golfjes door de wind.

Ruig haarmos, ik vind het maar lastig, dat macro spul

Dan is een vos makkelijker, als deze mee wil werken. Hoewel....de laatste tijd is het vaker geen vos dan wel een vos op mijn wandelingen.

Maar als je dan een meewerkend model tegen komt, heb je ook wat.

Damhert op de heuvel met zonsondergang, de zon was links, buiten de foto, net achter een heuvel verdwenen. Dit punt is direct bij de uitgang, dus ik was toch op tijd buiten.

De zon gaat onder en aan de andere kant komt de maan op.

Als de dieren zich wat minder laten zien, kijk ik om mij heen en ga op zoek naar blikvangers, zoals deze beukenblaadjes die nog aan de boom zaten, waar precies het ligt op viel.

Of de lege doornappel hulzen met tegenlicht.

Het vinkje trok de aandacht met zijn zang, in het voorjaar hoor de de mannetjes vinken luid zingen.

Damhertjes kom ik gelukkig nog wel op elke wandeling tegen, al is het al een stuk minder dan een aantal jaren geleden. Ze zijn schuwer dan toen, dus fotograferen wordt een grotere uitdaging.

Het zijn toch vooral bokken en jonge bokjes die ik zie, de hindes houden zich schuil.

En in het laatste licht zijn de gewone kuifeendjes toch prachtig om te fotograferen. Hiet twee mannetjes.

En ook het vrouwtje slaat haar vleugels uit.

En dan zie je ineens in een hoekje wat bewegen, een schattig woelmuisje...zo snel als ie tevoor schijn kwam, was hij ook weer weg, dus slechts 1 redelijke foto.

Vlak voor zonsondergang, tegenlicht...wat kleurt dat riet toch mooi op.

Nog eentje van alleen het riet met tegenlicht....

En als afsluiter, het bekende boompje maar dan van de andere kant...de zon staat nog iets te ver naar links, maar in de zomer zou de zon achter dit boompje onder kunnen gaan.... dat ga ik zeker een keer proberen.... (als de avondklok niet de hele zomer blijft ).

Maart is nog niet voorbij, dus wie weet ga ik komende tijd nog een keertje, nu de winter voorbij is kijk ik enorm uit naar het voorjaar: de zomergasten die terugkomen zoals de tjiftjaf, nachtegaal en koekoek. De zandhagedissen die binnenkort weer naar boven komen. Het voorjaar is toch wel mijn favoriete seizoen. Maar ook een seizoen van keuzes maken. Er is zoveel te zien overal, ook buiten de AWD, en ik kan niet elke dag op pad en overal naartoe.....dus we zullen zien wat de komende weken gaat brengen.