De vogels laten zich horen: Groene Jonker en Rietputten

In april keren veel vogels vanuit het zuiden terug naar ons land, waaronder de blauwborst. En dan hier aangekomen gaan de mannetjes uit volle borst zingen om hun vrouwtje te veroveren.

Voor mij de tijd om gebiedjes te bezoeken waar we deze blauwborst aan kunnen treffen.

Op vrijdag 13 april ging ik samen met Henk naar De Groene Jonker.

De dag begon mooi met goed licht, maar al snel werd de bewolking dikker en ging het steeds harder waaien. Waar we smorgens de vogels nog konden horen, was het in de middag toch wat stiller in de polder.

De mooie blauwborst man zong uit volle borst, maar uit het riet omhoog komen.....daar had meneer geen zin in.... ik moest het dus doen met deze beelden. Later zat ie wel ergens hoog, maar dat was veel te ver voor een goede foto...

Het was nog een gelukje dat het kopje vrij was van rietstengels, want die kunnen toch heel irritant in de weg zitten.  soms zit het mee, zoals een jaar geleden, en soms heb je wat minder geluk met de vogels. De natuur laat zich niet dwingen. We genoten intussen wel van zijn mooie zang.

De rietzangers waren ook volop te horen, maar die zijn echt lastig te vinden. soms kruipen ze omhoog en dat is het moment om ze vast te leggen. Van grote afstand.

Deze dag stond toch wel in het teken van de snor. We hoorden hem al luid en duidelijk, dat geluid dat aan een krekel doet denken is zo herkenbaar. Maar dan de uitdaging: zoek de snorrende vogel. Deze keer liet hij zich erg goed zien, en we konden heel wat foto's van hem maken, terwijl hij vrolijk door bleef zingen / snorren.

prachtig! Voor mij de eerste keer dat ik deze soort op de foto kon zetten. Dus ik was erg blij met het resultaat.

Nog eentje dan. Ja, met de snor zat het wel snor deze ochtend.

Verder was er niet zoveel te beleven....vogels zaten te ver voor goede foto's. Ook in Waverhoek was weinig te beleven, er waren veel kluten, maar ook die zaten op grote afstand. En ik ga toch steeds meer voor goede foto's dan voor de ver-weg-vogels-als-bewijsplaatje.

De wulp zat ook ver weg, maar dit kon nog net, vond het ook wel een mooi beeld zo aan de rand van het water.

tot zover de Groene Jonker, op vrijdag 20 April was het tijd voor dat andere leuke vogel plekje, de Rietputten. Samen met Conny wandelde ik op deze erg warme dag over de paadjes tussen het riet.

Maar wat was er met het riet gebeurd......de helft lag helemaal plat.

en de vogels zaten ver.....heel ver...

okee, dan toch maar een ver-weg-vogel-bewijsplaatje van een rietgors man, luid aan het zingen. Net zoals de rietzangers en blauwborsten....maar ook die zaten ver weg.

tot...

een blauwborst man ineens naar het struikje vloog dat aan het pad staat, vlakbij het bankje waar wij net even een broodje ate. Snel broodje neergelegd en camera gepakt, want die kans wil je niet laten gaan.

Hij bleef helaas maar heel eventjes zitten, en dit was ook de enige keer dat ie in de buurt van ons kwam. Verder bleven de blauwborsten en andere vogels ver weg in het riet.

Rietzanger met tegenlicht. We hadden een hele warme zonnige dag, tja dat weet je niet van te voren. Een maand eerder waaiden we weg en was het koud......en je plant dan weer een afspraak voor een herkansing........  ondanks het beroerde harde licht hadden we toch een leuke ochtend in de Rietputten.

Na een verfrissend drankje op het terras van een nablijgelegen restaurant gingen we in een ander gebied nog op zoek naar vlinders.

Fout: midden op de dag bij 26 graden fladderen ze allemaal........

Dan was het toch even geluk dat dit oranjetipje heel even plaatsnam op een van de pinksterbloemen.

daar had ik op gehoopt. Die dag zagen we 2 oranjetipjes vliegen, waaronder deze, die dus toch een rustmomentje nodig had. Geen kans gekregen voor een beter standpunt, dus laat ik het maar op een bewijsplaatje houden, die mooie oranjetipjes-foto's moet ik dus nog maken...

Wel grappig dat dit die dag in mijn horoscoop stond (die lees ik alleen in dat krantje dat in de trein ligt):  jij bent al zo lang op zoek naar iets wat je niet kan vinden.  Kijk vandaag maar eens goed om je heen. Het is goed mogelijk dat een langgekoesterde droom in vervulling gaat.

Op en top voorjaar......heerlijk die bloesem.

Nog een kleine toegift, de lepelaars broeden ook weer in de Haarlemmerliede.

Het waren vooral takkenfoto's dus ik laat het bij de twee foto's hier....

op de uitkijk.

Wat geniet ik toch van dit seizoen. Het liefst zou ik heel april en mei vrij nemen om alle mooie dingen die er in de natuur gebeuren vast te leggen. Er is nu zoveel moois te zien, het ontluikende groen, de eerste vlinders, de vogels........in deze periode kom ik echt tijd te kort en moet soms keuzes maken.