Arkemheen / Veluwe

Traditiegetrouw ga ik in mei altijd een dagje met Henk en Cees naar de Arkemheen polder voor de weidevogels. Dat doe ik nu al zo'n 4 of 5 jaar en helaas zie ik het aantal weidevogels ieder jaar minder worden. Waar ik in 2013 nog op bijna iedere paal een grutto of tureluur zag, was het nu echt zoeken naar de paalzitters.

Helaas was het die vrijdagochtend, 12 mei een druilerige bedoeling, regen en slecht licht voor fotografie. 

 grutto, omdat het mijn favoriete weidevogel is.

Hier zagen we nog een grutto met een pul, in ditzelfde weiland liepen meerdere pullen, nu maar hopen dat ze de grasmaaier nog even hebben laten staan.

We kwamen ook nog wat kievitpullen tegen. Maar helaas zagen we ook weer veel weilanden waar al gemaaid was, het is ook ieder jaar weer hetzelfde, op het moment dat de pullen er zijn, wordt er gemaaid.

Boerenzwaluw, ook deze vogeltjes waren in andere jaren veel meer te zien in de polder. Of zou het toch met het regenachtige weer te maken hebben gehad, dat ze zich allemaal schuil hielden.

De schaapjes vonden onze mobiele schuilhut reuze interessant

Bij gebrek aan vogels......dan maar paarden....

Achter het Puttergemaal kwamen we deze acrobatische grasmus nog tegen.

Omdat het een beetje tegen viel in de polder, besloten we naar de Hoge Veluwe te rijden. Langzaam knapte het weer een beetje op en kwam er een zonnetje door. 

En daar kon ik mijn allereerste zwarte specht fotograferen....

Ik was al helemaal blij met deze foto, maar het werd nog leuker....

Op een andere plek was nog een nest en daar waren de jongen al zo groot dat ze elk moment uit konden vliegen. Hier een van de kleine spechtjes.

Voeder tijd. Prachtig om te zien en zo gaaf om dit mee te maken.

De kleintjes (3 in totaal) verdringen zich voor de nestholte om maar als eerste een hapje te mogen ontvangen.

Wij hebben honger.......

Nadat moeder specht de jongen had gevoerd ging ze in een andere boom zitten roepen, alsof ze de kleintjes naar buiten wilde lokken. De kleintjes riepen terug, maar bleven in het nest.

Niet veel later kwam vader (iets grotere rode kruin als het vrouwtje)  langs om te voeren, ik had inmiddels een ander standpunt gekozen om minder last van het tegenlicht van de steeds feller wordende zon te hebben.

De hongerige snaveltjes werden in rap tempo volgestopt.

En daar was ook nog een bonte vliegenvanger die daar in de buurt een nestje had. Ook erg leuk om deze soort vast te kunnen leggen.

Wat een superdag, het was weer genieten. Ondanks de regen in de polder was het ook daar weer de moeite waard, maar de zwarte spechten maakten mij helemaal blij.  Die kan ik na de geoorde futen nu ook afvinken van mijn wensenlijstje. Nu die andere specht nog..die groene die mij al zo vaak heeft uitgelachen.