Winterwonderland in de AWD januari 2015

Vrijdag 23 Januari, het zou een dag worden die grijs en nevelig zou beginnen en misschien zou er een zonnetje doorbreken. Ik had daarom geen wekker gezet en geen plannen voor deze dag, ik zou het wel zien. En of ik het zou zien. Wat zag ik tot mijn verbazing toen ik om  8 uur de gordijnen opende: rijp op de stuiken en een heldere lucht. Shit, ik had nu in de AWD moeten zijn voor de zonsopkomst. Dat zou ik niet meer halen maar ik ben toch zo snel mogelijk op pad gegaan om uiteindelijk om half 10 in de duinen te zijn en nog net het laatste beetje rijp in de ochtendzon te kunnen vastleggen.

Wat was het mooi, en wat had ik spijt dat ik er niet een uurtje eerder was.  Op de plekken waar de zon op scheen, verdween de rijp als ehhh rijp voor de zon.
Uitkijkend over dit landschap kon ik maar 1 ding....genieten. O nee, 2 dingen: genieten en foto's maken.

Ik moest toch vrij snel wat foto's van de rijp maken want door het warme zonnetje kon het zomaar ineens weg zijn.  Het was werkelijk een geweldige dag en ik kan gewoon niet beschrijven hoe mooi het is om 's morgens in het zonnetje door de berijpte duinen te lopen, in alle rust met alleen het geluid van vogels om je heen.  Dat is voor mij echt genieten, ik vergeet alles en iedereen om me heen en heb alleen maar oog voor de natuur.

Hertjes op het heuveltje, het helmgras op de voorgrond zit nog in de rijp, de lucht was strakblauw en de hertjes hebben het zonnetje opgezocht.

 Deze hertjes stonden zo mooi in het berijpte landschap, de meeste herten die ik tegenkwam hadden de zonnige hellingen opgezocht, waar de rijp al verdwenen was.
Van deze dames kon ik dus toch nog een winters plaatje schieten.

Het water bij het renbaanveld, bevroren, waar zouden nu toch al die watervogels zitten?

Rijp op de takken en besjes, van mij mogen er echt nog meer van dit soort winterdagen komen, dit is toch prachtig.

Een rustige vrijdagmorgen....

Het middenveld, de plek waar in de herfst de damhertenbronst in volle gang is, was nu een witte wereld.  De foto heb ik tegen de zon in genomen en kan gewoon niet overbrengen hoe mooi het in werkelijkheid was.
De rijp in de bomen glinsterde, alsof er duizenden lichtjes waren.

Nog een tegenlichtopname, een mannetjesdamhert

En op een zonnige heuveltop stond een spitsertje te kijken

Het infiltratiegebied was verlaten, de plassen waren bevroren, de wilde zwanen zou ik op een andere plek moeten vinden, en ik had al een vermoeden waar ze zouden zitten, een van de kanalen die bij vorst lang open blijft is het rechte schusterkanaal, dus ik wandelde die kant op. Op bovenstaande foto is het nog zonnig met een mooie blauwe lucht......

....maar dat ging veranderen, hier zag ik het al een beetje aankomen en 5 minuten na de vorige foto liep ik in de steeds dikker wordende mist. Wat ging dat snel.

Ik vond de wilde zwanen in het rechte schusterkanaal, maar door de dikke mist was fotograferen haast niet mogelijk.  Jammer want in dat kanaal zaten ook nog tafeleenden, brilduikers, dodaars, grote zaagbekeenden...kortom veel wintergasten bij elkaar.

Ondanks de mist genoot ik van de wandeling, er stond geen wind (echt waar) en ik had het niet koud terwijl het toch rond het vriespunt was.

Een wilde zwaan vloog over, en eindelijk kreeg ik het voor elkaar deze vogel in vlucht op de foto te zetten.

Een vos in winterlandschap, dat wilde ik heel graag deze dag. Veel plekken met rijp waren er in de middag niet meer maar gelukkig kon ik het oude moervosje op dit plekje nog fotograferen.  Ze zat geen moment stil dus de foto is niet helemaal scherp, maar ik vind het toch een mooi winters plaatje.

Op een andere plek, waar het er wat minder winters uitzag, bleef het moervosje wel even staan en leverde mij toch een geslaagde vossenfoto op.

Ik had deze dag heel erg veel foto's gemaakt en ik kan niet alles in deze blog plaatsen.  En toen ik terugwandelde naar de uitgang, (in een rap tempo omdat ik voor zonsondergang weer buiten moest staan) hoopte ik dat er deze winter toch meer van dit soort dagen gaan komen, want dit is voor mij het perfecte winterweer en als je dan door zo'n gebied als de AWD wandelt dan weet je gewoon niet meer waar je moet kijken, alles is even mooi en indrukwekkend.