De maand september is de maand van de Edelhertenbronst in NP Hoge Veluwe. Begin september is er nog weinig bronst maar is de hei nog prachtig paars. De herten laten zich maar even zien maar het leverde al een paar mooie momenten op. Verder in september wordt de hei steeds lelijker maar gaat de bronst steeds meer op gang komen. Het burlen van de mannetjes horen we nu al 'smiddags bij aankomst. Hier een impressie van een maandje Edelhertenbronst.
 | Daar komen de hindes aangerend. Het plaatshert zou later volgen om de dames op te jagen. De hei is hier nog prachtig paars. |
De heerser van het eerste veld met een nieuwsgierige hinde achter zich aan.
Een stoere hertenman met op de voorgrond de mooie paarse hei. Het hert had lekker in de modderpoel gelegen.
En hier is de baas van het tweede veld, of is het toch hetzelfde hert?
Meneer kijkt met een vragende blik naar een van de hindes, zij blijkt echter geen interesse te hebben in deze modderige heer.
Meneer loopt even een eindje weg, een nieuwe strategy bedenkend om indruk te maken op de dames....
Parmantig loopt hij weer terug, kop fier rechtop, neus omhoog: Dames, hier ben ik.
P
Een heel warme, zonnige septemberdag, de hei is inmiddels uitgebloeid, maar de bronst is nu in volle gang. Tja, als de hei mooi is, dan is de bronst nog niet echt begonnen, maar hoe lelijker de hei, hoe mooier de bronst.
Weer op het eerste veld, de baas heeft nog steeds geen vrouwtje gevonden en is nog viezer dan de vorige keer.
Er is keus genoeg
Zeg meisje, wat vind je van mijn gewei?
En nu de bronst in volle gang is, wordt er ook flink geburld. Even laten horen wie de baas is.
En als de indringer niet wil luisteren, dan wordt het wel uitgevochten. dit ging er niet zo heel hard aan toe, het was vooral flink heen en weer duwen, waarbij het linkerhert even later afdroop en in de modderpoel ging liggen, terwijl het andere hert burlend achter de dames aan ging.
De hinde kijkt van een afstandje toe
En het kleintje had dorst, dus ook dat kregen we te zien op de Wildbaan.
 | Aan het einde van de avond gingen we nog even naar een andere plek waar de herten te zien zijn. |
De maand september is de maand van de edelhertenbronst op de Hoge Veluwe. Na mijn 3 eerdere bezoekjes had ik voor mijn gevoel dé bronstfoto nog niet gemaakt, dus ik hoopte op donderdag 25 september nog een mooie serie te kunnen maken. Samen met Conny kwam ik aan het begin van de middag aan in het park. Eerst gingen we nog wat op pad voor paddenstoeltjes en ander macro werk, dat komt in een andere blog, deze blog staat in het teken van de edelherten.
| Al rond half 4 zagen we dit hert staan, hij liep even de hei op en verdween toen weer naar achteren. |  |
Dat was een mooi begin. We hadden de auto bij het tweede veld gezet en zijn toen wat gaan lopen tussen veld 1 en veld 2 om niets van het spektakel te missen.
Er werd weer veelvuldig geburld.
En het plaatshert liet zich goed zien, nu helemaal schoon, waarschijnlijk hebben ze na de regenbui van afgelopen weekend geen modderbad meer genomen.
De baas van het tweede veld, loopt hier heel stoer met zijn kop omhoog, maar de hindes hebben totaal geen interesse.
Een hele groep hindes en 1 roodborst tapuit, het is even zoeken naar het vogeltje, ik zag het ook pas toen ik mijn foto op de computer bekeek.
Deze hinde wist niet hoe snel ze ervandoor moest gaan toen ze dat grote hijgende hert achter zich aan kreeg.
Het plaatshert van veld 1 heeft genoeg hindes om zich heen, maar hij lijkt niet te kunnen kiezen en kijkt wat hulpeloos achterom naar alle fotografen.
Buuuurrrrllll. Wat is dit toch prachtig om te zien en om te horen, echt zo'n oergeluid.
Parmantig loopje, dit hert liet zien dat hij de baas was op het eerste veld. Er was trouwens, in tegenstelling tot een week eerder, geen concurrent in de buurt.
Even hoopte ik dat het hert wat meer naar het open deel van het veld zou lopen, maar helaas, hij liep eerst heel snel door, tot achter een boompje, en daarna kwam ie niet meer op dit open stukje.
De twee hindes stonden rustig te grazen, totdat meneer aan kwam lopen, ze stoven weg, allebei een andere kant op.....
Tja, daar sta je dan weer in je eentje.
Even wat minder ingezoomd, de hei ziet er hier nog best aardig uit. Het hert probeert een geurtje van een bronstige hinde op te vangen maar tevergeefs.
| Soms kwam het plaatshert van veld 2 behoorlijk dichtbij, de hindes gingen er allemaal vandoor...... |  |
Het was weer mooi om mee te maken, wat fotografie betreft leg ik de lat steeds hoger en moet ik zeggen dat ook deze avond dé foto er niet bij zat. Ik heb in ieder geval wel genoten van de gezellige uitstapjes deze maand en..... volgend jaar gaan we gewoon nog een keer :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita