Vrijdag 20 december, de zon scheen en als ik de voorspellingen mocht geloven zou het wel eens de laatste zonnige dag van 2013 kunnen zijn. Dus ik besloot daar nog even lekker van te genieten. Voor de verandering koos ik Katwijk aan zee om lekker uit te waaien. Dat werd het zeker met een windkracht 4 tot 5.
 | De zee was behoorlijk onstuimig. Ik kwam 'smiddags op het strand aan, toen het net opkomend tij begon te worden, oftewel, het werd vloed en het hoogste punt zou rond zonsondergang bereikt worden. |
Op het Katwijkse strand zijn ze druk bezig met versterken van de kust: er wordt een dijk aangelegd en de duinenrij langs de Katwijkse boulevard wordt verbreedt. Om die reden is het strand ten zuiden van de uitwatering niet bereikbaar. Tussen de uitwatering en Noordwijk kon ik gelukkig wel lekker langs het srand lopen. Het afsluiten van het strand aan de zuidkant van de uitwatering heeft wel een voordeel......de zeehonden lijken er rustige plekjes te vinden om even op het strand te liggen zonnen.
Deze zeehond lag op het strandje langs de uitwatering. Eerst dachten we dat het niet goed met hem ging omdat ie heel stilletjes erbij lag. Er was zelfs al iemand van de zeehonden opvang om hem te vangen. Maar juist toen deze mensen naar het zeehondje toe wilden lopen, werd ie wakker....
Wat een lieffie. Dit is een gewone zeehond en is de meest voorkomende zeehonden soort in de Nederlandse kustwateren. Deze zeehond komt vooral op de wadden voor en in de Zeeuwse wateren, maar is ook steeds vaker te zien op de stranden van de Noordzeekust, zoals hier bij Katwijk.
De zeehond hobbelt naar het water....
en duikt de uitwatering in, ineens kwam deze zeehond heel snel in beweging. Hij dook onder en ik was hem even kwijt.
Maar aan de andere kant van de uitwatering kwam ie weer even boven om vervolgens rondjes te blijven zwemmen.
Ik besloot met de wind in de rug richting Noordwijk te lopen. Er waren opvallend weinig vogels langs het strand. De meeste vogels zaten op het gedeelte waar het nu verboden toegang is, waar het zand wordt opgespoten voor de versterking van de duinen. Tja, de vogels weten het ook wel, het is daar veel rustiger en waarschijnlijk is er door het opspuiten van het zand ook veel voedsel op dat deel van het strand.
Gelukkig, ik kwam nog een paar zilvermeeuwen tegen
En, welgeteld, 1 drieteenstrandlopertje, of strandrennertje, want het ging weer zoefzoef langs de waterlijn.
Heel soms stond ie even stil en kon ik een laag standpunt innemen, maar zodra ik laag zat, besloot het vogeltje het weer op een rennen te zetten.
Gelukkig scheen de zon en met een snelle sluitertijd kreeg ik hem er toch een keer goed rennend op, meestal wassie al helemaal links in beeld, zo snel gaat het.
Van de andere kant, even snuffelen tussen de zandbanken.
Na een stukje door de duinen gelopen te hebben, zonder noemenswaardige foto's, kwam ik terug op het strand. Er waren meeuwen, dus ik deed vele pogingen om vliegende meeuwen te fotograferen.
Wat een rommeltje, zoveel meeuwen bij elkaar, maar ik mag niet klagen, ik wilde meeuwen, en hier zijn ze..... ik maakte nog veel meer foto's, maar als ik die allemaal plaats wordt het een wel heel lange blog. Ook al vallen hier een paar meeuwen voor de helft buiten beeld, vond ik het toch een leuke foto omdat je de zilvermeeuwen van verschillende leeftijden ziet, linksboven een volwassen meeuw, daaromheen juvenielen, onder nog de veel kleinere kokmeeuw.
Op het verboden strand zag ik mijn tweede zeehond van deze dag, lekker rustend op de zandbank. Ik moest de foto van grote afstand maken, met wat tegenlicht, deze foto is nog wel aardig geworden.
In de uitwatering zwom weer een zeehond, ik denk een ander dan de jonge zeehond van eerder die middag. Deze zeehond was erg nieuwsgierig en kwam behoorlijk dichtbij.
De gewone zeehond heeft een ronde kop, de andere zeehondensoort die in Nederland voorkomt, de grijze zeehond (kegelrob) heeft een wat spitsere snuit. De neusgaten van de gewone zeehond staan in een V-vorm, de grijze zeehond heeft ronde duidelijk gescheiden neusgaten. In deze blog kun je de grijze zeehond zien
De zon gaat onder, niet zo heel spectaculair, ook na zonsondergang was er weinig kleur meer in de lucht. Het begon behoorlijk af te koelen met die stevige bries, dus ik vond het mooi geweest en wandelde terug naar de bushalte aan de kop van de boulevard.
 |
En zo eindigt een heerlijk middagje strand,
Dit ga ik volgend jaar echt vaker doen! |
hoi
BeantwoordenVerwijderen