Wilde zwanen en grote zaagbekeenden in de AWD, december 2013

Deze keer een blog met twee wintergasten in de hoofdrol: De grote zaagbekeenden en de wilde zwanen. Ieder jaar kijk ik weer uit naar hun komst en als ze dan eenmaal in de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) zijn, blijven ze de hele winter. Voor mij betekent dat...genieten. Want het zijn prachtige soorten, die je dus alleen maar in de winterperiode hier in Nederland kan zien en fotograferen.

De grote zaagbek (Mergus merganser) is, zoals de naam al doet vermoeden, de grootste zaagbek soort, naast de middelste zaagbek en het nonnetje

In de wintermaanden trekken de grote zaagbekken vanuit het Noorden zuidwaarts en overwinteren in Nederland.
De grote zaagbek is vooral in zoet water te vinden, terwijl de middelste zaagbek aan de kust (zout water) te zien is. Het nonnetje is ook in de wintermmaanden in de zoetwatergebieden te zien.

Het mannetje heeft een zwartgroene kop. Wanneer er weinig licht is lijkt het zwart, maar zodra het zonnetje erop schijnt, zie je dat hij een prachtige donkergroene kop heeft.

Het vrouwtje heeft een bruinrode kop met een afhangende kuif, het lijf is blauwgrijs

De dames maken zich mooi, er werd wat afgepoetst en gespetterd.
De grote zaagbek eenden zijn schuw, zeker als ze aan het begin van de winter net zijn gearriveerd. Later in de winter, wanneer het door kou en ijs moeilijker is om aan voedsel (vis) te komen, verliezen ze hun schuwheid en kun je ze goed benaderen. Ik had waarschijnlijk geluk want deze zaagbekken kon ik tot zo'n 5 meter naderen. Langs de kant van het kanaaltje heb ik gehurkt een hele poos zitten kijken en fotograferen.

En de mannetjes proberen elkaar te verjagen. Een van de mannetjes gaat een stukje verderop zwemmen......

terwijl het andere mannetje op de dames af komt zwemmen. 

Een koppeltje? Zij en zij zwemmen meneer en mevrouw zaagbekeend weg, nog even mooi op de foto gezet voordat ze ervandoor gingen, opgeschrokken door voorbij lopende wandelaars. Ik stond op om naar de volgende wintergast op zoek te gaan. De wilde zwaan.

Wilde zwanen (Cygnus cygnus) is net als de kleinere kleine zwaan een soort die in Nederland overwintert.

 Ieder jaar word ik blij als ik voor het eerst de wilde zwanen hoor. Ze laten zich horen door een trompetterende roep en leven in groepen, vaak met de jongen van het jaar ervoor.
Als ik de roep van de wilde zwaan hoor denk ik:" Ze zijn er" en dan ga ik op zoek in het watergebied van de AWD.

Nadat ik eerder in de week vergeefs had gezocht naar deze mooie dieren, kreeg ik deze keer een goede tip waar ik ze kon vinden.
En jaar hoor daar zag ik ze, maar ver weg...met tegenlicht. Ik probeerde wat dichterbij te komen.

Maar echt een mooie foto leverde dat niet op, nog steeds wat tegenlicht en vanaf een hoog punt (ik kon niet lager komen).
Daarom besloot ik het erop te wagen en om te lopen naar de andere kant van het watertje. Dan zou ik de zon in de rug hebben, en als de zwanen de richting die ze hier uitgingen zouden vervolgen, zouden ze daar vlakbij uitkomen.

Met de zon in de rug en vanaf een lager standpunt, wordt het al beter, maar de felle zon zorgt ook voor een leuke uitdaging.....hoe krijg ik dat wit goed belicht.

Twee grijze jongen met een van de ouders

Goed naar links en rechts kijken voor het oversteken van het kanaaltje....

De wilde zwaan lijkt op afstand erg op de kleine zwaan met beide een geel zwarte snavel.
De wilde zwaan is iets groter en het gele vlak van de snavel is bij de wilde zwaan groter, tot voorbij de neusgaten.
De kleine zwaan heeft een veel groter zwart vlak op de snavel.

Ook deze schuwe vogel kon ik opvallend goed benaderen, dit was denk ik zo'n 10 meter, ik maakte de foto's tussen het riet door, dus soms zit er een waas van het riet door de foto.
De zwaan is op haar gemak aan het foerageren. Wilde zwanen eten waterplanten maar zitten ook op de kant om daar de begroeiing te eten of ze graven tot ze wortels of knollen tegen komen op omgeploegd land.
Dat zal hier in de AWD niet zo het geval zijn, dus hier zie je ze vaak in het water en langs de rietkragen.

Nog eentje dan van deze prachtige zwanensoort. Deze zwaan was even wat meer naar voren gekomen, uit de rietkragen.

Het gezinnetje (ouders met in totaal 5 jongen) bleef wat verder weg bij het riet.

Ook hier heb ik mij prima vermaakt en kon ik in alle rust foto's maken. Na een tijdje liet ik de zwanen achter en wandelde terug, de zon begon al snel later te zakken en ik wilde nog een vos in het mooi warme winterlicht.

En of dat gelukt is....zie je in de volgende blog. Voor mij was het al een topdag toen ik de wilde zwanen had gefotografeerd, dus het kon alleen maar nog beter worden.