De vogelaar en de natuurfotograaf op de Brouwersdam

Zondag 10 februari, de afspraak stond. Ik mocht met Henk mee naar de Brouwersdam. Via Twitter was Henk uitgenodigd om met een groepje op zoek te gaan naar bijzondere vogels langs de Brouwerdam. We werden die dag op sleeptouw genomen door Ad van den Berge, die regelmatig  excursies geeft. Ad is een vogelaar en hij had al gezien dat er wat bijzondere wintergasten bij de Brouwerdam moesten zitten.

Een mooie zonsopkomst,

Na de koffie met appeltaart bij Ad vertrokken we met twee auto's richting Brouwersdam. Daar was het behoorlijk glad.

Deze meeuw had moeite om overeind te blijven op het gladde wegdek. Al wapperend met zijn vleugels leek het of hij een dansje uitvoerde, en ik dacht gelijk aan een nieuw TV programma "Meeuwen dansen op het ijs", het zou een heus kijkcijfer kanon kunnen worden.

Twee andere zilvermeeuwen keken de andere kant op. Zij deden niet mee aan die poespas.

Een ekster bekeek het eens van bovenaf, schudde ongelovig zijn kop en vloog weg.

Zoekplaatje: steenloper, scholekser (2) en wulp op de drooggevallen keitjes langs de dam. Dichterbij komen zat er niet in, want het was spekglad, er lag gewoon een laag ijs op de weg en op de keien. Terwijl ik al heel blij werd van deze vogels, was Ad druk bezig met het afturen van de zee met zijn telescoop op zoek naar die wat minder gewone vogels.

Een rotgans, voor mij al een bijzondere soort die ik natuurlijk meteen op de foto zette.

Ad ging voor de echt bijzondere soorten, en die zaten ver weg op zee: Zwarte zee eenden en een ijsduiker. Ik heb ze door de telescoop mogen bewonderen, maar een afstand van ongeveer een kilometer was te ver voor een foto. Dus geen bewijsplaatje.

En ja hoor, de zeehonden waren er ook, en nog lekker dichtbij. Dit zijn trouwens grijze zeehonden of kegelrobben. Deze zijn wat groter dan de gewone zeehond en zijn te herkennen aan hun langere (kegelvormige) snuit. 

Drie bij elkaar. Kegelrobben zijn minder schuw dan de gewone zeehond en ook nieuwsgieriger. Dat laatste was goed te merken, want ze leken echt even te komen kijken naar de fotografen die hun van bovenaf gade sloegen.

Scholeksters waren ook ruim vertegenwoordigd bij de dam. We besloten verder te gaan richting Zeeland, om daar op zoek te gaan naar de roodhalsgans en de ruigpootbuizerd die beiden waargenomen waren in het zelfde gebied.

Het Zeeuwse landschap met een klein laagje sneeuw.

Dit was voor mij weer zo'n geluksmomentje. Ineens verscheen er een sprong reeën in het veld, de afstand was groot maar ik kon een behoorlijke foto maken. In het veld zaten ook grauwe ganzen en brandganzen en daar zagen we ook de ruigpoot buizerd, die ik helaas niet mooi op de foto kreeg. Ook troffen we een torenvalk met prooi aan, maar ook te ver voor een echt mooie foto. Hier werd ik dus helemaal blij van, terwijl de vogelaars in ons gezelschap toch hoopten dat de roodhalsgans zich temidden van deze ganzen bevond. We hebben alle ganzen hier in het veld goed bekeken, er zat geen roodhalsgans tussen.

Een buizerd op een heuveltje. Weer hardstikke leuk voor mij als natuurfotograaf, want een buizerd een beetje leuk fotograferen lukt ook niet altijd.

De brandganzen gaan er vandoor, en ook wij rijden weer terug van het Zeeuwse naar het Zuid-Hollandse eiland.

Grappig om te zien hoe anders vogelaars en fotografen zo'n dag beleven en er op hun eigen manier van genieten. Het was een prachtige dag, waarbij we ieder onze eigen top momenten hadden. Voor mij waren dat de zeehonden, de reeën en de roofvogels (ook al kreeg ik die laatste niet echt goed op de foto).