maandag 7 oktober 2013

NP Drents-Friese Wold

Een midweekje lekker samen weg en al wandelend genieten van de prachtige natuur van het Drents-Friese Wold.

In de week van 1 Oktober waren Jeroen en ik in het leuke plaatsje Diever. Daar hadden we via Bungalow Diever een midweek geboekt in een huisje aan de rand van het Nationaal Park.
Het Drents Friese Wold is een van de 20 Nederlandse Nationale Parken. Met ruim 6000 ha is het een van de grootste natuurgebieden van Nederland. Het ligt op de grens van Drenthe en Friesland en er zijn door het hele gebied tientallen gemarkeerde wandelingen uitgezet.
In deze week wilden we in ieder geval een wandeling over het stuifzandgebied het Aekingerzand (ook wel Kale Duinen genoemd) maken. Maar dat zou een flinke tocht worden vanaf Diever dat in het zuiden van het gebied ligt. Het Aekingerzand ligt bijna helemaal in het Noorden, zo'n 10 kilometer hogerop.
Maar wij zijn wel wat gewend en na een korte rondwandeling op maandag gingen we dinsdag voor onze koninginnerit. Eerst wandelden we een flink stuk door het bos. Het was nu allemaal nog erg groen, maar later in de herfst moet dit prachtig zijn. Vooral als het wat mistig is en de zon er voorzichtig doorheen komt. Maar helaas, deze week was er geen mist, en was het bos nog groen.
In het zuiden van het Drents Friese Wold zagen we veel gemengd bos, zowel loof als naaldbomen door elkaar. Wat mij opviel, en dat is misschien de tijd van het jaar, dat ik nauwelijks vogels zag en hoorde, dat had ik niet verwacht in zo'n bosrijk gebied.
Onderweg naar de hei en de zandverstuiving kwamen wij deze koeien tegen.
En iets verderop kwam dit schaap ons tegemoet lopen. Helemaal rechts op de foto is het zwart-witte provincie grens paaltje nog te zien. Het schaap komt dus uit het Friese deel, en wij kwamen vanuit het Drentse deel.
De grenspoel (links) en in de verte de zandverstuiving. Wij wandelden inmiddels op Fries grondgebied.

Het Aekingerzand. Dit is de zandverstuiving die ik persee wilde zien. rondom deze zandvlakte is nog uitgebloeide hei te zien.
Het bankje onder de boom zag er aantrekkelijk uit, maar de straffe oostenwind zorgde ervoor dat wij heel kort pauzeerden. Toen het broodje op was wilden we weer gaan lopen.
Of soms ploegen door het mulle zand
We waren het Aekingerzand rond en ik ben nog even eens stukje de uitkijktoren opgegaan, maar met die koude wind was het geen pretje. Dus we maakten een plan voor de lange wandeling terug naar Diever. We kwamen een bordje tegen van het LAW Drente pad, een lange afstand wandeling dwars door Drenthe. Nu had Jeroen vlakbij ons huisje ook zo'n bordje gezien, dus we besloten deze route te volgen. Helaas raakten we de route kwijt maar met de hulp van onze wandelkaart en wat andere routes die we aan elkaar knoopten waren we na ruim 7 uur wandelen weer terug in ons huisje.
De volgende dag besloten we het rustiger aan te doen en twee rondwandelingen dichtbij Diever te lopen. De Berkenheuvel route en de kraaiheide route, samen zo'n 12 kilometer, een ommetje vergeleken met de 25 van de dag ervoor. Twee wandelingen die vooral door bos gingen en waar we onderweg veel paddenstoelen zagen, waaronder de paddenstoel der paddenstoelen.
Deze foto maakte ik 's middags met mijn andere camera. Tijdens de wandelingen had ik alleen mijn compacte zakcamera bij me, anders zou ik voor veel teveel oponthoud zorgen door steeds te fotograferen. Bewuste keus, lekker wandelen en samen genieten en dan later gewoon even (de 4 km wandeling) teruggaan naar de paddenstoelenplekjes voor de foto's. Meer paddenstoelenfoto's komen in een aparte blog voorbij.
Op donderdag maakten we nog twee korte wandelingen die we mooi aan elkaar konden knopen. Dit is het gebiedje dat Hoekenbrink genoemd wordt. Een mooi afwisselend gebied met heide, bos, vennen en stuifzand.
En weer even een stukje door het bos en ik stelde mij dit paadje wat later in de herfst voor.
Het was genieten van het heerlijke weer en natuurlijk de prachtige omgeving.
Na een pauze op dit bankje, vervolgden we onze wandeling.
En vonden tamme kastanjes op het pad
en eikels in de bomen. Heel veel eikels, ook de grond lag bezaaid met eikels. Zouden we daarom bij ons huisje geen eekhoorntjes zien, die hebben genoeg voedsel te verzamelen, aanbod genoeg. Tijdens deze wandeling zagen we nog wat libellen en vlinders fladderen maar ze hadden geen rust en bleven dus niet even braaf zitten voor een foto.
Toch al een beetje herfstkleuren. Het Drents Friese Wold is een prachtig afwisselend natuurgebied, dat je goed lopend of op de fiets kan verkennen. Het zuidelijke deel (rond Diever) bestaat voornamelijk uit gemengd bos. In het noorden is de grote zandverstuiving Aekingerzand. 150 jaar geleden bestond bijna het hele gebied uit stuifzand. Maar in het zuiden van het gebied werden grote stukken bos aangeplant, men wilde toen van dat woeste zand af. gelukkig is er een deel van het oorspronkelijke stuifzandgebied bewaard gebleven en wordt het nu beheerd door natuurorganisaties.


En in een Drentse blog mag natuurlijk het hunnebed bij Diever niet ontbreken. Dit hunnebed dateert uit ongeveer 3000 vC.
Terugkijkend op deze midweek Drents Friese Wold kom ik tot de ontdekking de kraaiheide, die zo kenmerkend is voor dit gebied, niet op de foto heb gezet. Tja, dan moeten we toch nog maar een keertje terug.
 

vrijdag 4 oktober 2013

Edelhertenbronst Veluwe (2)



Eind September heb ik nogmaals een bezoek gebracht aan de bekende Wildbaan om daar Edelherten tijdens de bronst te fotograferen.  Helaas was het weer een bewolkte middag, met heel soms een klein waterig zonnetje, maar toch weinig licht voor echt heel goede foto's. Maar we genoten van de mooie momenten, en daar gaat het ook om.
Al vroeg kwam het plaatshert een modderbad nemen. De poel is op de foto niet te zien, maar de herten nemen regelmatig een duik, soms met veel gespetter.

De hindes staan op de uitkijk.
Het plaatshert heeft al een paar dames bij elkaar, maar verder gebeurde er nog niet zoveel.

 Trots loopt het plaatshert over het veld, de hindes kijken toe maar volgen hem niet.
Ik ben geneigd om vooral foto's te maken met het hert beeldvullend erop, maar zo in de omgeving is toch ook erg mooi, moet ik vaker doen.
Ook deze avond werd er weer heel wat geburld, nu toch vaker en luider dan een week geleden.
En deze keer waren er meerdere mannetjes op het veld. Het voorste hert steekt zijn tong uit, op de achtergrond staat zijn rivaal klaar voor een aanval. Maar tot een gevecht kwam het niet want een van deze twee ging er als een speer vandoor.
Eerder op de middag was het wel even raak, helemaal achterin het veld aan de bosrand kletterden de geweien, dit duurde slechts een paar seconden. Vanuit de omliggende bossen hoorden we vaker gewei gekletter en geburl. De bronst is nu toch echt in volle gang. 
We namen even een kijkje op het tweede veld, persoonlijk vind ik daar de omgeving mooier. En gelukkig wachtte ons een aangename verrassing. Een burlend het stond verrassend dichtbij.
Wat een indrukwekkende verschijning.
Een van mijn mooiste foto's van deze avond: trots met de kop omhoog.

Samen met een hinde, en maar trots de kop omhoog houden. De hinde kijkt wat verveeld toe: "uitslover".
En de show eindigde met een enorme burl. Het hert stond precies recht voor mij op zo'n 20 meter. Echt een mooi moment, dat door het beperkte licht niet helemaal goed op de foto is overgekomen.

Het waterige zonnetje verdween, dus geen mooie zonsondergang op het Reemsterveld. Wel een burlend mannetjes hert. Hindes waren er ook, maar tegen de tijd dat we daar stonden was het al wat aan het schemeren en kon ik geen fatsoenlijke foto's meer maken.
tja en als de zonsondergang dan tegenvalt, dan maak je er gewoon een mooie van met Picasa. Deze herten op de heuvel staken af tegen de lucht. Ik heb de lucht wat meer oranje gemaakt en de rest wat donkerder waardoor de herten silhoueten worden. de orinele foto was niet mooi, teveel ruis en onscherpe herten....leuk opgelost toch zo.
 Ondanks het circus op de Wildbaan, geniet ik toch steeds weer van het schouwspel op het veld. Zodra de herten zich laten zien vergeet ik die 200 fotografen om mij heen en hoor alleen vaag op de achtergrond nog het klikken van de camera's. Voor dit jaar is het mooi geweest, volgend jaar gaan we weer. Nu maak ik mij op voor die andere bronst, die van de damherten in de Waterleidingduinen.
PS: omdat ik komende week weinig online ben, kan het wat langer duren voordat Reacties zichtbaar worden.