Weekendje Zuid-Limburg

 Na een lange, veel te warme zomer, waarin ik veel en lang heb gewerkt, waren we echt toe om er even uit te gaan. En omdat in het eerste weekend van september de formule 1 ervoor zorgt dat ik de dagen ervoor ook niet in de AWD kan komen, leek dit weekend heel geschikt om naar de andere kant van het land te gaan. Ons geliefde heuvelland....Zuid Limburg.

Parende icarusblauwtjes met groothoeklens

Een weekend is kort, we komen op vrijdagmiddag aan en maandagmorgen vertrekken we weer, dus de twee weekend dagen hebben we goed benut met mooie wandelingen, een bezoekje aan de bakker, de rustmomentjes en voor mij een behoorlijke beproeving om de oranje luzerne vlinder vast te leggen.

De wandelingen:

Zaterdag vertrokken we iets na negen uur voor een mooie wandeling. Inmiddels kennen we de omgeving al aardig en komen we op plekken die ik al tientallen keren heb gefotografeerd. Hieronder een kleine impressie van de wandeling van zaterdag van bijna 18 km.

Soms valt de telefoon foto beter uit dan die met de camera....dit uitzicht zet ik iedere keer weer op de foto, omdat ik het zo mooi vind. Het doet denken aan Toscane, en nu met de droogte helemaal. Wat waren de velden geel en bruin gekleurd. En elke tractor veroorzaakte een flinke stofwolk.

Veel maisvelden onderweg, de maiskolven zagen er nog goed uit, maar verder was alles bruin en dor.

mooie kleurschakeringen in de velden

De wandeling, screenshot van mijn telefoon, ik heb die Fitbit app nog niet helemaal door hoe ik een mooi, en meer gedetailleerd kaartje eruit kan toveren.

Zaterdagmiddag, na de wandeling, ging ik nog even vlakbij het bungalowpark op zoek naar vlinders. Terwijl ik zo bezig was, stapelden de donkere wolken zich op, maar het bleef droog.

Op zondag bleef het bij een ommetje, al om half elf liepen we te puffen in de zon. Tja, boven de 25 graden vinden wij het niet zo fijn meer. Dus we besloten via de bakker terug te gaan naar het huisje en de rest van de middag lekker in de schaduw wat te lezen en te relaxen, dat is ook vakantie.

Kasteel Schaloen

Al snel tijdens de wandeling werden wij links en rechts gepasseerd door hardlopers. Ook de wielrenners waren er volop. Dat is echt het nadeel van in het weekend gaan....drukte...overal....

rondje om de kerk :-)

De vlinders

Omdat begin september nog wel een tijd is dat sommige vlinders er nog zijn, had ik ook daarop ingezet voor de middagen. Vlakbij het huisje is een veldje met bloemen, soms afgesloten door een hek, maar nu was het open. Ik zag wilde peen staan en hoopte dus op een koninginnenpage. Die was er niet helaas. Wel zag ik meerdere oranje luzerne vlinders vliegen.

Maar ohh, wat zijn dat adhd vlinders, ze zitten echt nooit stil. Nog erger dan de icarusblauwtjes die ook veel aanwezig waren en ook heel druk.....

Ik had al snel door dat parende icarusblauwtjes wel stil blijven zitten. En als ik ze dan heel rustig benader, dan kan ik zelfs met mijn macrovoorzetlens van dichtbij foto's maken.

Ook wel lastig want het scherptegebied is klein met zo'n voorzetlens, en dan is het goed opletten dat beide vlinders (oogjes ) scherp zijn.

Dit was een ander paartje, van de openings foto bij het hek, maar nu met macrolens.

De zon verdween achter donkere donderwolken en ik zag meteen dat de luzernevlinders meer rustmomenten kozen. Eindelijk, ik was al een uurtje bezig met observeren en volgen, dus nu was het mijn kans.

En ook dan is het een kwestie van geduld, want ze kiezen vaak de verkeerde plek, laag in de vegetatie, in een rommelige omgeving, op de grond of achter sprieten. Deze zat wel heel even mooi op de klaver.

En wat later ging een vlinder drinken van de gele bloemen, die nog niet uitgebloeid waren, die drinkmomentjes zijn de kansen, dan zitten ze wat langer stil. Maar voorzichtigheid blijft geboden, rustig naderen want anders zijn ze weer weg.

Alles bij elkaar heb ik er toch wel anderhalf uur aan besteed om deze vlinder te fotograferen. Geduld en niet opgeven. Gelukkig was ik helemaal alleen in dat veldje en dat is wel zo rustig.

Er waren ook veel kleine vuurvlinders, die veel toegankelijker waren dan de blauwtjes en luzerne vlinders. Gek genoeg zag ik helemaal geen dagpauwoog of atalanta vlinders, die soorten heb ik deze zomer heel weinig gezien.

Nog een uitzichtje op Oud Valkenburg om deze blog af te sluiten.

Op maandag diende de hitte zich weer aan dus wij gingen vroeg terug rijden naar Leiden. Helaas was het daar net zo warm en mogelijk nog kleffer dan in het Zuiden.  

Het was een heerlijk weekendje weg, even de accu opladen. Genieten van het samen eruit zijn, wandelen, fotograferen, lezen.....kortom een vakantiegevoel, wat van mij wel wat langer had mogen duren.