Paarse heuvels

Ik vind het de allermooiste NS-wandeling die er is, en heb hem al meerdere keren gelopen, in verschillende jaargetijden. Nu had ik met een vriendin al een tijd geleden het plan om deze wandeling te maken als de hei bloeit. En eind augustus kwam het er eindelijk van.

De NS-wandeling start in Dieren en via de Veluwezoom loop je dan naar station Rheden (11 km) of station Velp (14) terug. Omdat wij een overnachtig hadden in hotel de Roskam, aan de rand van Rheden, liepen wij het laatste stuk tussen beide routes in, het hotel ligt namelijk precies tussen Rheden en Velp.

De niet meer zo paarse heuvels.

De wandeling loopt eerst door het bos. Vooral beukenbos, met hier en daar ook gemengd bos.

Het is een pittig bospad , heuvel op, heuvel af, en goed opletten op de uit boomstronken en wortels van bomen over het bospad.

Carolina hoeve

Dit was voor ons een mooie gelegenheid om even wat te drinken. We hadden immers de hele dag de tijd en wat is er dan fijner dan even op een niet al te druk terras even neer te strijken.

Stormschade. Rond de Carolinahoeve zijn er heel veel bomen om gegaan tijdens de zomer storm. Wat een natuurgeweld, als je zie hoe grote bomen met wortel en al plat zijn gegaan. 

Een terrasje in de zomer betekent.....wespen. Gelukkig had deze meer interesse in het lege cola flesje dan voor mijn volle glas.

Een schotse hooglander.....

Later bij het klaphekje, niet ver van de Carolinahoeve, werd het pad versperd door deze grote koeien. Er lagen ook kleintjes tussen, dus wij mochten via het weiland een omweg maken om deze dieren te ontwijken. Helaas was het bos zo donker dat ik daar bijna geen foto's heb kunnen maken.

Het eerste deel van de koningslaan

Beukenblaadjes

Varens

Paddenstoelen

We zagen al veel paddenstoelen op dit stuk van de wandeling.

 Het glooiende bospad, hoogteverschillen komen niet over op de foto, maar die waren er zeker wel. Ik was al zo blij dat het net deze 2 dagen iets minder warm was daar. Tussen een reeks van 30+ temperaturen was het toen wij er waren rond de 25 graden, dat kon net.

En weer een zwammetje, met een piepklein vliegje.  Het vliegje nog even met de macrolens van dichtbij vastgelegd, onder lastige licht omstandigheden (donker, dichtbegroeid bos).

We verlaten het bos en aan de drukte merkten we dat we in de buurt waren van het restaurant De Posbank. Daar was het zo druk dat we besloten door te lopen, we hadden genoeg water in onze rugzak meegenomen en het hotel had een enorm lunchpakket verzorgd.

De naam Posbank komt trouwens van de stenen bank die daar staat ter ere van G.A. Pos, een voormalige ANWB voorzitter. Het restaurant en het heidegebied worden nu ook zo genoemd en de naam is bij iedereen bekend.

Uitzicht vanaf het punt waar de stenen bank staat.

Heel veel mestkevers op de paden.

En soms nog een plukje hei dat nog wel paars / roze is....verder was het toch behoorlijk uitgebloeid. We waren eigenlijk voor een mooie hei iets te laat, en die hete week heeft ook niet goed gedaan.

Genieten van die mooie glooiende landschappen

Je kan er zomaar paarden tegen komen, die het te druk hebben met grazen om maar even op te kijken.

We kwamen de schaapskudde tegen

Schaapje in de hei

Geitje in de hei

Op weg naar het volgende uitzicht...

Maar eerst deze trap nog even op.

De inspanning werd beloond....een bankje onder een boom, lekker schaduw..en dit prachtige uitzicht.

Gewoon genieten

Er waren nog maar weinig vlinders. Ook zag ik bijna geen bijen meer, de hei was natuurlijk ook over de mooie bloeiperiode heen. Soms was er toch nog een stukje bloeiende hei, en de distelvlinder wist deze te vinden.

Nog een laatste blik op de heuvels..

Hier namen wij een tussendoor route richting het hotel. De route naar Velp gaat verder richting de beekhuizer beek, die laat ik voor een volgende keer. 

We waren op donderdagmiddag aangekomen en hebben die middag nog een klein rondje gelopen, stukje hei en een deel van het bos, aan de rand van het gebied.

  

We liepen even naar het Natuurobservatiepunt Herikhuizerveld.....ineens verschenen er in de verte op het veld een groep wilde zwijnen. Helaas zagen we geen ander wild.

Genieten. Deze foto is door Vivienne gemaakt, met wie ik deze twee dagen op de hei heb doorgebracht. Was supergezellig.   En dit is toch wel een foto van mij in mijn element, in de natuur met mijn camera.

Nu heb ik de wens op nog een keer in november te gaan, als de beukenlanen bruin kleuren en ook de herfstkleuren op de hei te zien zijn. Als je alle tijd neemt is de wandeling goed te doen. Ook de hoogteverschillen  vallen mee als je het rustig aan doet.

Met recht....de mooiste van alle NS-wandelingen.