Eindelijk kwam het ervan, op 7 september gingen Loes en ik naar de Zuidpier van Ijmuiden. Ja, eindelijk want tot 3 keer toe gooiden de weersomstandigheden roet in het eten. Deze keer zag het er goed uit. Droog, zonnig, geen mist, alleen wat veel wind. Maar wie weet wat voor leuke vogels die wind naar de Zuidpier zou brengen.
En van de leukste vogeltjes daar is het steenlopertje. Je ziet ze vrijwel altijd. En deze keer waren er veel te zien, ook lekker dichtbij en mooi in het licht. Dus de steenloper zal in deze blog veel te zien zijn.
Ook de jonge zilvermeeuwen waren overal. En voor mij was het niet, och....een meeuw, da's zo gewoon, ik ging ook lekker los met het fotograferen van meeuwen, vooral de vliegende meeuwen, dat is nog een heel lastige uitdaging.
En ook de aalscholvers lieten zich goed zien.
Het decor van deze dag. De Zuidpier van Ijmuiden met een van de vuurtorens, op de achtergrond een andere vuurtoren. Het water spatte tegen de basaltblokken. We kwamen aan bij hoog water en de wind zorgde soms zelfs voor natte lenzen vanwege het opspattende water.
We kozen een droger stukje en kwamen daar wat steenlopertjes tegen.
Soms is het leuk om even niet in te zoomen op 1 vogel, maar gewoon de omgeving mee te nemen in het plaatje. Dit steenlopertje zat op de rotsen voor de groen-witte vuurtoren, op de achtergrond, wazig, zit nog een steenloper.
Vanachter de rots kijkt dit steenlopertje ons aan. Voor hoeveel fotografen zou het vandaag weer mogen poseren. Het zijn vrij makke, toegankelijke vogeltjes. Als je ze rustig benadert kun je op een paar meter komen.
Twee jonge zilvermeeuwen op de uitkijk. Het was niet zo moeilijk om ze zo op de foto te zetten. Het wordt een stuk lastiger wanneer Loes en ik op het idee komen om vliegende meeuwen te fotograferen. Genoeg kansen, want er vliegen heel veel meeuwen rond de pier.
En toch krijg ik het niet goed voor elkaar. Deze volwassen zilvermeeuw heb ik wel aardig in beeld gekregen, maar wat is dat moeilijk. Je let op de vogel in vlucht, en dat gaat soms best snel, moet ook de achtergrond in de gaten houden en dan ook nog op tijd afdrukken. Ik heb heel wat halve meeuwen in de prullenbak zien verdwijnen.
De meeuw zoals we hem kennen: krijsend. Een stuk makkelijker vast te leggen als die vliegende meeuwen. Deze is van bovenaf genomen, het was mij iets te steil om via de basalt blokken daar naar beneden te klauteren voor een mooier standpunt.
Eerder die dag maakte ik deze foto op het strand en bracht mij op het idee om binnenkort eens in Katwijk meeuwen te gaan fotograferen. Dan wel eerst de getijde tabel raadplegen.
De wijze les van deze dag was dat bij laag water er veel meer vogels waren. De eerste uren, toen het hoog water was, zagen we niet zoveel.
De aalscholver die net een duik had genomen ging op het basalt blok zitten om de vleugels droog te wapperen. Ik vind het altijd een prachtig gezicht. Dit blok is trouwens groen, bij hoog water is het niet te zien, dan ligt het onder water.
Een aalscholver die even het ruime sop heeft gekozen. Er was veel schuim op het water dus het leek echt wel of ie in een sopje zwom.
En toch nog een bijzondere soort, een zeekoet (uit de alken familie waar ook de pinquins toe behoren). Deze vogel had ik nog nooit gezien.
Toen 's middags het waterpeil zakte, kwamen ook de scholeksters tevoorschijn, om visjes en schaaldiertjes tussen de spleetjes van de stenen te halen. Het water zakt, maar kleine laagjes blijven achter tussen de stenen en basalt blokken, en daarin zit heel veel voedsel voor de vogels (zoals kreeftjes, garnaaltjes, schelpdiertjes).
En zo vloog de dag weer voorbij. Van half negen tot tegen vijven hebben we ons prima vermaakt en ook genoten van het heerlijke weer, met de wind was het gewoon lekker uitwaaien op de pier.
En nog even over de vliegende meeuwen, soms heb je een lucky shot, dan heb je de meeuw er prima op staan. Maar dan......o,jee wat een achtergrond.......
Groeten uit Ijmuiden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita