Amsterdamse Waterleidingduinen September

De maand september is bijna voorbij, dan is het voor mij weer tijd om terug te blikken naar de afgelopen maand in de waterleidingduinen. Nog veel zomerse dagen en een onstuimige laatste week. Die laatste week ben ik niet meer in het duin geweest. De andere bezoekjes waren toch wel op de wat zonnige nazomerdagen. September is een overgangsmaand in de duinen. De insekten zijn steeds minder te zien, de herfstkleuren zijn er nog niet en af en toe zie je de eerste paddenstoelen.

Er waren van die dagen dat de zon scheen en in de verte de lucht dreigend donkergrijs kleurde.

Deze bui dreef over.

De heide libellen zijn er tot eind september en vaak zelfs in oktober nog te zien.

Een grote groene sabelsprinkhaan.
Ze was bezig eitjes af te zetten met haar legboor......
en keek mij hier even aan alsof ze wou zeggen: ga eens even weg met die camera, ik ben bezig...

Een van mijn favoriete plekken in de AWD is op een heuvel waar je dit uitzicht hebt. Dat is genieten.

Donkere luchten

Je voelt dat de herfst in de lucht zit, dit was op 19 september.

De porseleinzwammen op de oude beuken, deze zwammetjes zijn er vaak al in september als het een tijdje wat natter is geweest.

Ik vind het zulke leuke zwammen om te fotograferen.

En soms zitten ze op een los stuk dood beukenhout.....dan kun je hem zo neerzetten dat je de onderkant kan fotograferen.

Terwijl ik met de zwammetjes bezig was, zat er ineens een kikkertje op een boomstam naast mij.

 En die liet zich van alle kanten fotograferen

Een bosje  glimmerinktzwammen op een boomstronk, nog mooi gaaf. Hoe ouder ze worden, hoe zwarter, beginnend aan de onderkant van de hoed.

Altijd een lief tafereeltje, moeder damhert verzorgd haar jong. Dan sta je stil, hou je je adem in en maakt foto's. Ook weer zo'n geniet moment, zomaar tijdens een wandeling.

En in het bos stond dit schatje....nog even en alles kleurt weer bruin en geel...... ik hou wel van de herfst (behalve de storm en regen dan).

De vos op pad, met daarachter de bui die over dreef.

Nog tussen de gele bloemetjes

Mooi dametje..,

 haar zoon...,

En haar moeder / zijn oma

En toen zag ik tijdens een wandeling dit prachtige vosje weer. Ik had haar sinds maart niet meer gezien. Ze was op haar hoede, keek even om en liep weg...... maar ik was blij dat ik haar weer had gezien, en wandelde verder.

Even op een rustig plekje, gewoon zitten en luisteren naar de stilte. Dit vosje kwam mij gezelschap houden. Ze ging vlakbij mij liggen, mij in de gaten houdend, af en toe even met haar kopje scheef kijkend, wat zou er dan in dat vossenkoppie omgaan? Ze bleef een half uurtje, tot er gefluit klonk en ze ervandoor ging.

Blauwe reiger in het laatste licht. Op weg naar de uitgang naar weer een heerlijke dag.

Deze hertenbok is al klaar voor de bronst. Zijn gewei perfect en groot, een dikke nek. Wat ziet hij er stoer uit.

Mooi om zo'n donker hert tegen te komen.

Op naar oktober en ik hoop dan in ieder geval iets van de damherten bronst vast te kunnen leggen.

Verder nog meer paddenstoelen en herfstkleuren en ik hoop nog op zo'n rustige ochtend met mist en dauw waar je overal druppeltjes ziet hangen in de spinnenwebben.....dat is voor mij de leuke kant van de herfst. De storm en buien van afgelopen dagen vind ik dan weer de mindere kant.

Maar op dat soort dagen kan ik dan mooi een blogje schrijven en foto's uitzoeken.