Amsterdamse Waterleidingduinen: Januari 2018

De maand is alweer bijna voorbij, dus even terugblikken op mijn fotomomenten. Dat waren er niet zoveel deze maand, want net als december was het te vaak nat, grijs en guur en dan elke keer die wind.......geen weer om er op uit te gaan. In mijn laatste AWD blog stonden al een paar foto's van begin januari. In deze blog laat ik wat foto's zien van afgelopen vrijdag.

De wilde zwaan, een prachtige wintergast. Hun roep klinkt als een droevige trompet, maar toch hou ik van dat geluid. Zodra het winter wordt, kijk ik naar de wilde zwanen uit en zodra ik ze voor het eerst weer hoor ben ik helemaal blij......yes..ze zijn er weer.

 Het was mistig, maar de mist zou optrekken en dan zou de zon komen.

Langzaam trok de mist op, in het bos waren hier en daar wat restanten van de laatste storm zichtbaar, of was het toch een eerder omgewaaide boom..

De zwartbuikwaterspreeuw is er nog steeds. Het is mij nog niet gelukt om hem echt mooi te fotograferen. Hier moest ik vanachter een hek de foto maken, dus kon helaas niet dichterbij komen. Maar wie weet, blijft ie in februari nog hangen, nieuwe kansen.....

Roodborstje op een paaltje, net iets te ver weg voor het mooie, maar voor de blog kon ie er wel mee door.

Vanuit de vogelkijkhut, wintertalingen. De mannetjes waren zich nogal aan het uitsloven en zo te zien heeft mevrouw wintertaling het voor het kiezen, maar liefst 4 mannen trokken haar aandacht.

Nauwelijks wind betekent spiegelingen in het water..ik vind dat altijd zo mooi. Het zonnetje brak door dus zonde om in de hut te blijven zitten......

Een wilde zwaan in de verte, die wilde ik wel van dichterbij bekijken.

Op weg naar de zwaan ontmoette ik deze mooie hertenman, die daar rustig stond te grazen.

En daar is de wilde zwaan, zich uitgebreid poetsend. Daar kan ik zo een hele tijd naar blijven kijken. Zulke prachtige dieren. De knobbelzwaan vind ik ook erg mooi en sierlijk, maar deze zwanen hebben in mijn ogen een meer vriendelijke uitstraling.

Na het poets ritueel zwom de zwaan verder. In de verte klonk het geluid van  andere wilde zwanen, die waarschijnlijk in het infiltratie gebied zaten. Deze zwaan reageerde direct door terug te roepen. Het was wel vreemd om deze eenling aan te treffen, wilde zwanen zijn toch vaak samen of met hun gezin (met de jongen van het jaar ervoor).

Verderop werd er weer gepoetst

en even de veren uitschudden.

En op weg naar de uitgang kwamen we deze jonge vos nog tegen, maar de lichtomstandigheden waren niet optimaal voor een heel mooie foto.

En dit was ook het beeld van deze dag....heel veel omgezaagde bomen. Heb je als boom een rode stip, dan ben je de klos. Ook met een groene stip ga je om, maar dan mag je blijven liggen. De rode stip bomen worden omgezaagd en verwijderd.  Er is hier veel om te doen geweest, tot de rechtbank aan toe .  Maar de bomen gaan gekapt worden, 1400 in totaal...

Eerder deze maand kon ik ook eindelijk weer een ree fotograferen. Ook toen waren de lichtomstandigheden niet zo best, dus geen geweldige foto, maar het zijn natuurlijk wel die mooie ontmoetingen in de natuur die je moet koesteren.

En dan is het gewoon genieten om dit mooie dier te zien.

We hebben nog 1 wintermaand voor de boeg, februari. Ik hoop in mijn volgende AWD blog toch nog met echt winterse plaatjes te komen, zou het er nog in zitten: kou, vorst, rijp en misschien toch nog een keertje sneeuw? En als dat zo is nog het geluk hebben dat ik die dag niet hoef te werken....en kan genieten van het winterwonderland. Wie weet...