Amsterdamse Waterleidingduinen: Oktober (1)

Oktober is een maand waarin er veel gebeurd in de Waterleidingduinen. De herfstkleuren worden zichtbaar en de damhertenbronst is weer in volle gang. Deze maand heb ik mij gericht op de damherten. Van de bronst zal later nog een aparte blog komen,maar hier alvast een selectie van de foto's die ik op 4 en 7 oktober maakte.

Op 4 oktober begon ik de wandeling bij de Zandvoortselaan en wandelde naar de bronstplekken midden in het gebied.

In het bos hoorde ik al wat burlen, maar dit mooie mannetje had het nog te druk met eten.

De hindes laten zich ook veel meer zien rond de bronstplek, deze dame ligt lekker in het zonnetje.

Een van de oudere vosjes,  zij is heel rustig en laat zich goed fotograferen.

De rekel, ook een rustige vos, die hier lekker in het zonnetje lag te genieten

Doornappel, de plant is giftig,maar zaaddozen zijn erg fotogeniek.

Blauwe reiger

Hinde in het warme licht van de namiddag.

Op 7 oktober wandelde ik met Henk vanuit ingang De Zilk richting de van Stirumvallei

Landschapje onderweg naar de Van Stirumvallei. De damherten zagen we alleen maar aan het begin, hoe verder wij naar achteren het gebied in gingen, hoe stiller het werd, en op een gegeven moment.....geen damhert meer te zien.

Toch nog een parnassia bloemetje gevonden,  veel was er niet meer,de bloeitijd is bijna voorbij

Van Stirumvallei, helaas alweer bij zwaar bewolkt weer, ik hoop hier nog eens te fotograferen bij een mooie wolkenlucht. Helaas kwam die mooie lucht pas aan het einde van de dag, toen we alweer bij de uitgang waren.

Van Stirumvallei

De mooiste foto van die dag (7 oktober), dit prachtige damhertmannetje in een stoere houding

Even spelen met de scherptediepte, tussen de varens

Nieuwsgierige hinde maar ook alert en op haar hoede,  ze zag ons en liep toen toch maar de andere kant op.

Landschapje bij De Zilk, met de mooie wolkenlucht die ik zo graag eerder op de dag had gezien.

Pimpelmeesje tussen de besjes

Landschapje bij de uitgang De Zilk

De damhertenbronst is nog in volle gang dus ik hoop komende week nog wat mooie momenten daarvan te kunnen vastleggen, zodat ik mijn volgende blog geheel kan wijden aan de damherten.