Spiegelingen in de Poelgeest polders

Een blogje met gewone watervogels, mooie spiegelingen en ongewone capriolen van de meerkoet.

Het was lang geleden dat ik een bezoekje bracht aan de Poelgeest Polders. Op een koude ochtend in Januari ( ja die waren er ook), maakte ik mijn rondjes om de Veerpolder en de Hennepoelpolder. Veel vogels waren er niet te zien. De waterplas was een beetje bevroren en de slobeenden, krakeenden en ganzen zaten allemaal ver weg waar het nog niet bevroren was.

De Hennepoelpolder was nog wat meer open, en omdat er bijna geen wind stond, had ik prachtige spiegelingen van de vogels in het water.

Even het pootje strekken

Meerkoeten zet ik eigenlijk nooit op de foto, ik vind ze niet zo bijzonder interessant. Vaak vind ik ze irritant omdat ze regelmatig in beeld zwemmen als ik andere watervogels fotografeer of ze zijn zo aan het panieken (om niets) dat ze andere vogels verjagen. Maar toch, zo met het zonnetje en de spiegeling vind ik zelfs een meerkoet de moeite waard om op de foto te zetten.

Deze Canadese gans was de enige die ik van dichtbij op de foto kon zetten. Verder zitten er nog grauwe ganzen, een koppel brandganzen en wat exotische Chinese knobbelganzen in deze polders. 

De ganzen hebben nog een open plekje gevonden, verder waren ze omgeven door een heel dun laagje ijs.

De schapen waren er ook en stonden soms midden op het pad. Deze stond langs het pad en demonstreerde even hoe Schaapachtig kijken moet.

Het hele dunne laagje ijs was genoeg voor deze meerkoet om even een stukje te gaan schaatsen. Vleugeltjes op de rug en glijden maar.

Oeps, het ijs was wel erg dun, de meerkoet zakte door het ijs. "Gaat het?" vraagt de andere meerkoet.

Polders Poelgeest, een heerlijk gebiedje dichtbij huis waar eind deze maand de eerste grutto's arriveren. Ik kan niet wachten.