Een dagje België: Het Zoniënwoud

Een beukenbos, paddenstoelen in alle soorten en maten. Een dagje genieten in het Belgische Zoniénwoud:

Op zaterdag 19 oktober bracht ik een bezoek aan een natuurgebied in België, het Zoniënwoud. Samen met Henk, Ank , Geert maakten we met Boswachter Frans Kapteijns een prachtige wandeling door dit ruim 4000 hectare grote bos.

Het Zoniënwoud (forêt de Soignes) is een groot bos ten zuidoosten van Brussel en bestaat voor een groot deel uit beukenbos. De bomen zijn soms wel meer dan 200 jaar oud. Het bos is via verschillende toegangspoorten bereikbaar. Wij begonnen onze wandeling bij het Rood Klooster.

Het Rood Klooster, een priorij uit de 18e eeuw, met bijgebouwen en een park rondom is ons startpunt voor de wandeling door het bos.

De herfstkleuren laten zich steeds beter zien. In het beukenbos echter, waren de bladeren nog helemaal groen.

Aan de rand van het Kloosterpark stond dit schattige huisje. Ik dacht meteen aan de Efteling en Anton Pieck.

Wat ons in het bos als eerste opviel waren de hoge beukenbomen met hun enorme wortelstelsel.

En wat ons ook direct opviel, de vele paddenstoelen. Niet alleen in aantal, maar ook ontzettend veel soorten. Ik heb lang niet alle paddenstoelen die we gezien hebben op de foto gezet, als ik dat had gedaan waren we de volgende dag nog in het bos. Maar deze schattige amethist- of rode kool zwammetjes moest ik echt vastleggen.

Detail van een ouder exemplaar van de rode kool zwam, hier is wel duidelijk waarom deze zwam zo heet.

En waarom zou deze paddenstoel nou spechtinktzwam heten.

Een wat ouder exemplaar, hierop is op de hoed de tekening te zien die doet denken aan de veren van een grote bonte specht. In Nederland is deze spechtinktzwam zeldzaam, in dit Belgische bos stonden ze volop.

Tja, en hoe zou deze zwam nou toch heten?

Deze zwam stinkt in ieder geval vreselijk, maar de vliegen zijn er dol op. De zwam groeit binnen 24 uur uit een zogenaamd duivelsei. De hoed bevat eerst een groenige substantie waarop de vliegen af komen, zij zorgen voor de verspreiding van de sporen. Als de hoed schoon is (en wat wit-gelig eruit ziet) weet je dat je met een wat oudere grote stinkzwam te maken hebt.

Dit vonden wij allemaal een prachtige paddenstoel, we dachten eerst aan de kopergroenzwam, maar die heeft een schubbige steel en deze paddenstoelen hadden gladde steeltjes. De naam van dit zwammetje blijft dus nog even open.

Een koraalzwammetje, ook deze waren ruim vertegenwoordigd in het bos.

Toch even spelen met licht. Veel licht was er overigens niet. Het beukenbos is zeer dicht. In de zomer komt er ook weinig licht doorheen. Varens en paddenstoelen doen het goed in dit schaduwrijke vochtige bos.

Bloedsteelmycena's zijn hele kleine paddenstoeltjes die op dood hout van loofbomen groeien, vaak in groepjes (bundeltjes).

Ik was blij dat ik zoveel porseleinzwammetjes zag, maar ik heb ze niet naar wens op de foto gekregen. Deze paddenstoelen vind ik het mooiste met tegenlicht vanaf de onderkant, de hoed is dan prachtig licht doorschijnend.

Geweizwammetjes vind ik ook zo leuk, ze stonden in dit bos ook op veel plekken, maar ook hier viel het fotograferen tegen. Voor dit kleine spul moet ik gewoon echt meer tijd nemen.

Tamme kastanje. Ik heb er eentje geproefd maar vond de bittere smaak helemaal niet lekker.

Parelstuifzwammen, ik vind ze prachtig, maar fotografisch niet echt uitdagend.

Groepje honingzwammen met op de achtergrond het nog groene bos.

Hele hoge beukenboom. De tekst hieronder las ik in de blog van Henk, maar ik vind hem zo mooi dat ik hem hier gewoon ook plaats. Denkers herkennen zich in bomen: ze hebben weet van hun wortels, zijn geïnteresseerd in de zaken die onder de oppervlakte liggen, en zoeken het licht.Over de bomen niets dan goeds. Ze voorzien ons van zuurstof en zijn prettig... om naar te kijken. Ze reiken naar de hemel, en graven diep onder de grond. Maar vergis je niet: de ene gunt de andere licht in de ogen noch vocht in de wortels. In de grimmige strijd om licht en lucht, water en aarde legt menig zwakkere boom het loodje. Ze kunnen daar niets aan doen, want bomen weten van geen kwaad. Filosofen bomen graag over de moraal. ( *bron Trouw Yoram Stein )

Gelukkig zagen we nog een paar verse kleine vliegenzwammetjes, want die mag in deze paddenstoelen serie toch niet ontbreken.

Terug bij het Rood Klooster waar we onder het genot van een drankje nog even napraatten over deze prachtige wandeling. Het was een supergezellige dag. Frans is een heel goed verteller en brengt zijn enthousiasme over op ons.

Een lange blog dit keer, we hebben ook zoveel gezien. Lang niet alle paddenstoelen foto's krijgen een plaatsje in de blog, door het beperkte licht waren bijna alle foto's wel wat onscherp, dus de kluifzwammen, aardappelbovisten, zwarte boleet, dodemansvingers, vermiljoenhoutzwam haalden de blog niet.