Amsterdamse Waterleidingduinen : April

Met dank aan Jeroen kon ik in april toch een paar keer naar de Waterleidingduinen. Door mij weg te brengen hoefde ik geen gebruik te maken van het openbaar vervoer en kon ik zo heerlijk de hele dag genieten van dit mooie gebied. Want ik begon het toch wel erg te missen, en juist april en mei zijn daar de mooiste maanden.

In deze blog zal de zandhagedis ruim aan bod komen. Deze mooie diertjes lieten zich in de tweede helft van april goed zien en ik heb dan ook echt de tijd genomen om ze te observeren en te fotograferen. Dat is ook de reden dat ik het liefst in mijn eentje ga, Jeroen zal na de tweede foto weer verder willen lopen, terwijl ik nog zeker een tijd wil wachten....op dat ene mooie moment.

Kusje van een hagedisje

Later meer zandhagedissen, eerst even terug naar begin april, toen de natuur net ontwaakte.... na die natte warme winter

Katjes....en een hommeltje

Tjiftjaf, een van de eerst vogels die terugkeren en vaak begin maart al te horen zijn. Hier waren de bomen nog niet in het blad, en dan kun je deze vogel makkelijk spotten wanneer hij zijn tjiftjaf geluid laat horen.

Het winterkoninkje was ook luidruchtig, maar liet zich niet zomaar zien..... het is een beetje een takkenfoto, maar toch leuk hoe hij op gaat in de omgeving, en zonder dat kabaal had ik hem niet gevonden.

Een roodborsttapuit op zijn hoge zangpost

Koolmees tussen de frisgroene blaadjes.  3 weken later was alles groen en waren de vogels veel lastiger te vinden.

Spitsertje aan de waterkant

Damhert , nog met gewei, eind april gaan de mannen hun gewei afwerpen. Omdat ze ook in de rui zijn, vind ik ze er in die periode een beetje zielig uit zien. 

Meerkoet aan de wandel....

Ontmoeting met een bruine kikker...op het pad

Of het een prins was, ik zal het nooit weten, want ik heb hem niet gekust.... die anderhalve meter hè.

3 weken later..... het is zonnig.....en de duinviooltjes zijn er ook weer.

Reigersbek

De varens rollen zich uit en zullen over een tijdje weer heel hoog staan

De beukenlaan, frisgroen

Ontluikende beukenblaadjes

De meidoorn bloeit al op sommige plekken, de pimpelmees vind het wel leuk tussen de witte bloemen

De kleine parelmoervlinder, mijn eerste vlinder in de AWD die ik kon fotograferen.

Eind april waren er heel veel kleine vuurvlinders in de duinen. Ze zaten regelmatig op de gele bloemen van de cipreswolfsmelk. Het was een zeer zonnige dag, niet mijn favoriete fotografie omstandigheden maar toch een poging gewaagd om het te fotograferen.

Zandhagedis mannetje, al met de mooie felgroene kleur

Op een andere plek fotografeerde ik een ander mannetje, die nog aan het vervellen was. De felgroene kleur was hier nog niet. Alleen in de paartijd hebben de zandhagedis mannen deze felle kleur. Daarbuiten zien ze eruit als deze hierboven.

De boomkikkers kun je ook weer zien, al is het vaak op lastige plekken tussen de takken of in de felle zon.

En dan heb je zo'n ochtend dat je zomaar een uur een paartje zandhagedissen volgt. Fotograferen maar ook gewoon zitten kijken en genieten.

Mevrouw zandhagedis

En hier is meneer zandhagedis

Ze vinden elkaar wel leuk

Lizard love

En soms heeft mevrouw er even genoeg van en gaat wat verderop zitten.

Maar even later volgt meneer haar weer.....

Ik besloot verder te wandelen, er viel nog genoeg te zien en te genieten.

Ik hoorde de fitis, nachtegalen en de koekoek.

De fitis liet zich even mooi zien in een lage duindoornstruik

maar meestal zitten ze in een boomtop te zingen, ze klinken wat melanchoniek, maar geven mij ook echt dat lente gevoel.

net als de nachtegaal. Ze zingen luid en mooi, maar ze komen zelden uit de struiken tevoorschijn.

Deze zat wat ver weg, 

Hier een kort filmpje waarop de zang van de nachtegaal te horen is.  Geen mooie beelden, dus gewoon geluid aan, ogen dicht en luisteren....dit is zo mooi.

En dit mooie vosje (met die felle ogen) had ik begin februari voor het laatst gezien, en ineens stond ze weer voor me. Wat nerveus liep ze om mij heen....

Om vervolgens weer te verdwijnen, waarschijnlijk richting haar kleintjes. Inmiddels zijn de moervossen bevallen en zijn de kleintjes de wereld aan het ontdekken.

 Het zijn  toch erg veel foto's geworden.....tja, april is ook de topmaand in de natuur.

Ik was zo blij dat ik toch een paar bezoekjes aan mijn favoriete gebied kon brengen. Heerlijk in mijn eentje struinend en genietend. Het was daar altijd al stil, maar nu er bijna geen vliegtuigen meer over komen hoor je niets anders dan de vogels zingen en soms een kikkerkoor van kwakende groene kikkers. Ik kan alleen maar zeggen dat ik daar heel blij van wordt en dankbaar ben dat ik dit toch nog kan doen in deze rare tijden. Dit geeft mij zoveel positieve energie, ik zou het echt niet willen missen. Gelukkig is het een groot gebied waar je heerlijk een hele dag kan wandelen zonder ook maar op 1,5 meter van iemand te hoeven komen....