Amsterdamse Waterleidingduinen: oktober -November

Omdat mijn laatste AWD blog geheel in het teken van de damhertenbronst stond, heb ik nu een blogje met foto's van oktober (de bronstmaand) en november.

Helaas leek het, los van de bronst een beetje komkommertijd in de duinen.

De herfstkleuren waren er nog net niet, er waren nog geen wintergasten  (althans, ik heb ze nog niet gefotografeerd tot half november) en zelfs de vossen lieten zich vanaf begin november niet meer zien.

Dit blog wordt dus een allergaartje, van wat zomers lijkende foto's uit oktober tot het begin van de herfst in november. 

Sunset fox

Atalanta, aan de rand van het bos waar de bronst plaatsvond, zag ik deze vlinder nog in het zonnetje zitten.  Ook de kleine vuurvlinder was nog tot eind oktober te zien, net zoals de heidelibellen.

Een padje....piepklein, maar met de macro voorzetlens goed te fotograferen. Terwijl ik met dit kleintje bezig was, klonk het burlen op de achtergrond.

Vosjes,

In oktober heb ik nog verschillende vosjes gezien, tijdens het wandelen of op de bekende plek waar ze zich vaker laten zien.

Soms heb je geluk dat je tijdens een wandeling een vosje tegenkomt dat je al heel lang niet hebt gezien.  

Nog in oktober, met de gele bloemetjes

Ze worden steeds mooier in hun wintervacht. Heel jammer dat ze juist nu wat minder te zien zijn

Prachtig in wintervacht en met een volle staart. Dit vosje is weer helemaal bijgekomen, want afgelopen zomer hadden de jongen veel van haar gevraagd, wat was ze mager en wat zag ze er slecht uit. Gelukkig, het zijn sterke dieren, en ze is er heel goed bovenop gekomen.

Zen moment: mij wordt wel eens gevraagd hoe ik die vosjes weet te vinden.

Vaak vinden ze mij. Ik zit gewoon ergens en geniet van de stilte om mij heen. Dan ineens is zij er, vaak gaat ze ietsje verderop liggen en een enkele keer valt ze zelfs in slaap. Van die momenten geniet ik enorm.   

Collage van 27 oktober, toen de foto oogst zo mager was, dat dit het enige was , wat ik ervan kon maken.

8 november, de herfst zou er nu toch volop moeten zijn in het bos. Maar ik vond het in de Beukenlaan nog behoorlijk groen.

Wat is het toch mooi om op een rustige, zonnige herfstdag door het bos te wandelen.

Deze beukenblaadjes waren wel verkleurd

Damhert op een heuveltop.... 

Ik blijf het prachtige dieren vinden

Deze twee heren zijn bijzonder alert, kort voordat ik deze foto maakte klonken schoten.

Tja, het afschot seizoen is weer begonnen, dus de damherten zijn hun leven niet veilig.

Er wordt gezegd dat het er nog steeds teveel zijn. Nou dan houden ze zich ergens schuil, want afgelopen jaar heb ik, op de bronst periode na, heel weinig herten gezien. En als ik ze zag gingen ze op de vlucht. De bijdragen van de damherten in mijn blogs waren een paar jaar geleden veel groter.

Nog eentje van de mooie damhertman

Goudhaantje, het kleinste vogeltje van europa en supersnel, zit bijna nooit stil, dus dit was een lucky shot. 

vinkje

Jong hertje bij het laatste licht, vlakbij uitgang Zandvoortse laan (foto van oktober)

Hopelijk gaat de tweede helft van november en begin december meer brengen op fotografie gebied. Ik ben benieuwd of de wilde zwanen zich gaan laten zien, aangezien het gebied waar zij altijd als eerste zitten op dit moment uitgebaggerd wordt, de infiltratie geulen staan droog.

En het is te hopen dat het vanaf half november wat beter weer wordt, droog, koud met mist en rijp.... 

We zullen zien.