Genieten aan het strand bij Hoek van Holland

Ik loop weer achter met mijn blogs, deze foto's zijn van 10 oktober, toen het zonnetje lekker scheen. Het was genieten aan het strand.

Zaterdag 10 september, de dag begon nog grijs en bewolkt, maar zodra de wolken verdwenen en het zonnetje zich liet zien, werd het een heerlijke warme najaars dag.

Die ochtend ging ik samen met Conny naar de Rietputten, voor de baardmannetjes. We hoorden ze wel en zagen ze ook overvliegen. Slechts 1 x kwam er een mannetje in beeld. Niet meer dan een bewijsplaatje.

We wandelden het hele gebied rond en ontdekten dat het toch best groot is. Naast de overvliegende baardmannetjes waren er nog twee verrassingen: een ijsvogel ( geen mooie foto) en een overvliegende roerdomp ( ik was te laat voor een foto). Een gebiedje om zeker nog een keer te bezoeken op een rustige windstille dag, want dan heb je de meeste kans dat de baardmannetjes bovenin de rietstengel gaan zitten. We vertrokken naar een ander gebiedje, de Broekpolder. Daar maakten we een leuke wandeling maar we zagen helemaal niets: geen vogels, geen paddenstoelen......dus dan maar plan B inzetten...doorrijden naar Hoek van Holland.

We kwamen op het strand en zagen eerst helemaal geen meeuwen. Het zal toch niet zo zijn dat de vogels het deze dag gewoon massaal laten afweten. Maar gelukkig, daar zat een eerste zilvermeeuw. We liepen een stukje door naar de pier. Net zoals bij Ijmuiden heb je een lange pier met aan de zijkant basaltblokken, waar vaak vogels zitten die tussen het zeewier en ander spul zoeken naar kleine diertjes, visjes, schelpjes...

 Een jonge zilvermeeuw met daarachter het opspattende water

Steenlopertjes zijn bijna altijd wel aanwezig op dit soort plekken, deze keer hadden we geluk dat er best veel zaten, en redelijk dichtbij.

 En zelfs een paarse strandloper liet zich eventjes zien

Elf steenlopers op een rots, zoveel had ik er nog niet bij elkaar gezien.

Ze liepen erg druk te doen en ook vaak door elkaar heen, dus het viel niet mee om slechts één steenloper op de foto te zetten.

En ondertussen vaart een groot zeeschip uit. Opvallend dat er hier knobbelzwanen in het zoute water zwommen, dat had ik nog niet eerder gezien.

Nogmaals een steenloper, ze zijn niet zo schuw, dus je kan ze van een paar meter fotograferen. Helaas lagen de rotsen op deze pier lager dat de pier, dus moesten we wat oplaag fotograferen.

 Welteruste steenlopertje

 volwassen en juveniele zilvermeeuw

Op het strand ging ik nog even laag bij de grond voor de schelpjes ( scheermesjes), in gedachten zag ik hier al een drieteenstrandlopertje tussen scharrelen. Ja, ik kreeg echt weer zin in strandfotografie en moet het dit keer ook echt eens wat vaker doen, want tot nu toe bleef het steeds bij voornemens.

 En nog maar eentje, natte knietjes, maar ach.....de zon scheen volop dus dat was zo weer droog.

 Oh, meeuw wat ben je groot ....

De dag eindigde op het terras van een van de strandtenten. Het was heerlijk zo achter glas in het zonnetje. Zo keken we naar de zee en terug op een geslaagde dag.

 Zodra de bomen in de bossen de blaadjes hebben verloren , ga ik toch echt vaker op mooie dagen het strand bezoeken, ik heb deze dag wel weer gemerkt dat ik mij daar ook goed kan uitleven en er genoeg te zien is. En met het zonnetje erbij, doe ik ook weer wat vitamine D op, want dat is in de wintermaanden soms lastig als je nauwelijks daglicht ziet (op werkdagen).