Mooi winterlicht (AWD)

Op een van de weinige zonnige middagen (zaterdag 6 december) genoot ik van een korte wandeling in de Amsterdamse Waterleiding Duinen.

In de wintermaanden is het vaak donker, 80 tinten grijs en geen kleur in de lucht te vinden. Maar er zijn ook dagen dat het zonnetje zich laat zien, en dan is het licht prachtig, omdat de zon nu zo'n beetje op zijn laagst staat heb je vaak mooi warm licht en geen harde schaduwen. Zaterdag 6 december was zo'n mooi-licht-dag. Na een week grijs en donker weer, klaarde het aan het eind van zaterdagochtend op. Dus onverwacht ging ik richting AWD, want die ene zonnige dag, wilde ik toch wel meepakken.

Al aan het begin van de wandeling kwam ik dit jonge hertje tegen, mooi met het tegenlicht.

Het zwarteveldkanaal. In westelijke richting....er hing nog wat bewolking boven zee.

Het zelfde kanaal maar dan een stukje verderop, in oostelijke richting zag het er een stuk zonniger uit.

En met heel veel geduld, gewoon op je hurken (of op een vuilniszak op je achterste) gaan zitten zodat je al een mooi laag standpunt hebt en wachten, zolang ze niet verstoord worden, is er een kans dat ze voorbij komen zwemmen...de grote zaagbekeenden.

En ja hoor, ze kwamen voorbij zwemmen.

Een gewone wilde eend (woerd) speelde even voor dirigent, maar de kuifeendjes waren er net vandoorgegaan, dus geen gekwaak om te dirigeren.

Het infiltratie gebied, het was bijna windstil dus de wolkenluchten zag je prachtig spiegelen in het gladde water. Wat is het daar toch mooi en rustig. Ik hoopte wederom op wilde zwanen, ze waren daar weer waargenomen maar.....geen wilde zwaan te bekennen....

Maar wel een vos

De zon was even verdwenen en dan zie je dat je dan in de winter meteen heel weinig licht nog hebt.

De vos in het infitratiegebied bleek een van de tamme vossen te zijn, ze kwam vrolijk op mij af gelopen.

Ik moest een beetje doorlopen richting de uitgang, de zon gaat al vroeg onder. Dan heb je rond een uurtje of vier al dit mooie licht

Damhertje in het avondlicht

En nog maar eentje

Terwijl de zon bijna achter de duinheuvel is verdwenen, komt er toch nog een klein buitje voorbij...

Maar ook dat levert dan weer een mooi plaatje op, al was het maar een heel klein stukje regenboog...

Zonsondergang bij het renbaanveld waar de aalscholverkolonie zit. Prachtig...hier kan ik echt van genieten. Ik had het liefst nog even gewacht tot de zon nog verder onder was, maar je moet voor zonsondergang het gebied uit zijn en ik moest nog een stukje lopen naar de uitgang. Dus het laatste stuk heb ik maar even het vierdaagse tempo ingezet, er was nu toch geen licht meer om te fotograferen, en met een glimlach liep in naar de uitgang, wat was het toch weer een heerlijke middag in de duinen.