NP De Meinweg

Van 17 tot 20 juni zijn Jeroen en ik een paar dagen weggeweest. We hadden een mooi hotel gevonden aan de rand van Nationaal Park De Meinweg. Zo konden we vanuit ons hotel een paar wandelingen maken. Tja, onze korte uitstapjes en het weer.....in maart hadden we in Limburg sneeuw en een ijzige oostenwind, in mei was het zo'n beetje de koudste en natste meiweek ooit en deze keer.....misschien waren het wel de twee warmste dagen van 2013. Maar ondanks de kleffe hitte, hebben we veel gewandeld en genoten van dit prachtige natuurgebied. We logeerden in Boshotel Hampshire aan de Boslaan nabij Vlodrop. Ten zuiden van het hotel loopt De Rode beek, deze beek is tevens de zuidgrens van het gebied De Meinweg en de grens met Duitsland.

De Meinweg wordt aan drie kanten omsloten door Duitsland en is zo'n 1800 ha groot. Het bestaat uit bossen, heide en beekdalen, kortom een gevarieerd landschap. In het gebied komen naast reeën en vossen ook wilde zwijnen voor en de adder leeft in dit gebied. De adder is gekozen als logo van het Nationaal Park en is  op de borden (zie hiernaast) afgebeeld.

De zuidkant van het gebied bestaat uit bossen, zowel loof- als naaldbos. Nabij het hotel startte een wandelroute, via dit lange bospad kwamen we op de andere wandelroutes die op onze kaart stonden. We combineerden een aantal wandelingen die elkaar overlapten en met behulp van de wandelknooppunten die goed aangegeven waren, konden we nog een alternatieve route uitstippelen.

 
Via bos en cultuurlandschap (asperges) kwamen we op de hei, het was niet een geheel open heidegebied, er waren nog veel bomen. Gelukkig maar, want de temperatuur liep die dinsdag op tot boven de 30 graden en met een felle zon was dat behoorlijk warm. Het is dan altijd verstandig om veel water mee te nemen. De drie liter die wij samen bij ons hadden was na deze wandeling ook nagenoeg op.

Rolvennen, een van de vennetjes in het heidelandschap, en wat ik het mooiste plekje van het gebied vond. Hier zaten veel kikkers te kwaken en libellen vlogen rond. De kikkers lieten zich niet zien en de libellen wilden niet stilzitten, dus wij wandelden verder, ook omdat het te warm was om lang in de felle zon stil te staan.

Tijdens onze lunchpauze kwamen een paar mestkevers voor onze neus een partijtje worstelen.

Niet te geloven, midden op de dag, op misschien wel de warmste dag van het jaar, zagen wij een reebok, hij keek ons aan en ging er vervolgens vandoor, richting het naaldbos. Wij liepen verder richting het Zuiden en uiteindelijk hadden we toch zo,n 20 kilometer gelopen. Ik maakte weinig foto's die dag, het licht was te hard, maar we genoten samen wel van het prachtige afwisselende landschap.

De volgende dag, woensdag 19 juni, was het misschien ietsje minder warm, maar wel veel vochtiger. We besloten een korte wandeling te maken: De Rode beek route van 11.5 kilometer. Vanuit het hotel was het een kilometertje lopen naar het beginpunt van deze mooie route.

Het bruggetje over de Rode beek. Jeroen is al in Duitsland aan de andere kant van het bruggetje, ik sta nog in Nederland. In het bos leek het deze woensdagmorgen wel een subtropisch regenwoud, met hoge temperaturen en een hele hoge luchtvochtigheid was het alsof we in Burgers Bush liepen.

Effelder Waldsee, een prachtig meer, net over de grens met Duitsland. Dit zou ik wel eens willen zien bij zonsopkomst of zonsondergang, ik weet zeker dat het daar mooie plaatjes oplevert.
We komen in de buurt van het riviertje de Roer, hier zagen we overal weidebeekjuffers vliegen. Ze hadden weinig zin om even te gaan zitten....

Nou vooruit dan, deze weidebeekjuffer bleef even zitten. Met dit kleffe warme weer in de natuur betekent ook....insekten. Muggen en steekvliegen bleven om ons heen vliegen en zodra je even stilstond werd je belaagd. Deze foto bezorgde mij dan ook 3 steken van zo'n fijne vlieg of daas. Je moet wat over hebben voor een mooie foto he.

Het zag er nu uit als een rustig riviertje, maar aan de uitgesleten bochten is wel te zien dat er flinke stroming kan staan.

Weer terug in Nederland, een landweggetje langs de asperge velden, richting de bossen.

We naderen het naaldbos, dat even later overgaat in gemengd bos.

Toch nog een wild zwijn gezien.

Een bord van de wandelknooppunten, net zoiets als de fietsknooppunten. Wij hebben vooral dinsdag veel via deze knooppunten gewandeld en hebben onze eigen kaart een beetje losgelaten. Alles is heel duidelijk aangegeven op paaltjes, je kan bijna niet mislopen. En je kan via deze knooppunten de route zo lang maken als je wil. .

Het waren een paar mooie dagen in de natuur, de temparatuur had van mij wel wat lager gemogen, want woensdag was het gewoon te benauwd voor een lange wandeling. De fotografie kwam nu even op de tweede plaats, op wat snapshots na, het ging vooral om het wandelend genieten en de natuur in me opnemen. Een mooi gebied om eens in een anders seizoen (najaar) terug te keren: bloeiende hei of herfstkleuren, volgens mij is dat ook prachtig.