macrofotografie in blauw en groen

Met deze parende icarusblauwtjes kwam een fotowens van mij in vervulling, maar er was meer....

Parende icarusblauwtjes, dat stond op mijn wensenlijstje. En wat is dan leuker om het op een mooie zonnige lentedag, dit ook vlak voor je neus te mogen meemaken. Samen met Loes genoot ik van deze mooie kleine vlindertjes.

Hier zijn ze dan, mannetje boven, vrouwtje (met iets meer bruinige vleugels) onder. Ze bleven zo'n half uur aan elkaar gekoppeld en maakten soms gekke capriolen om zich aan de stengel vast te blijven houden, want ook met weinig wind kunnen die dunne steeltjes flink bewegen. En bij zo'n serie hoef ik weinig tekst toe te voegen, de foto's spreken voor zich.

Vlinderknuffel. De twee vlinders friemelden met hun pootjes aan elkaar en soms leek het wel een innige omhelzing.

Goed vasthouden, ook als het sprietje door de wind in beweging komt. Er werd wat afgedraaid rond het stengeltje, ze leken soms wel een stelletje paaldansers. En Loes en ik draaiden op de grond mee om de vlinders maar van een mooi standpunt vast te leggen.

Weer los, na een half uur was het toch echt voorbij en moesten beide vlinders nog even bijkomen voordat ze ieder op zich weer verder vlogen.

Het mannetje ging er als eerste vandoor.

En ook het vrouwtje spreidde haar vleugels en vloog weg. Wij zeiden "dank je wel", en liepen met een grote glimlach naar onze rugtassen voor een broodje, want lunchtijd was inmiddels verstreken.

Ook de juffertjes hebben ons veel fotografieplezier bezorgd. Hier een kiekeboe foto die ik al heel lang wilde maken.

Tja, en dit is dan toch weer zielig. Het juffertje is gevangen door de zonnedauw.

Terwijl het arme beestje los probeert te komen, maken wij foto's. Deze juffer zat vast met haar achterlijfje, ze probeerde zich aan een andere zonnedauwplant omhoog te trekken. Tevergeefs, dus uiteindelijk neemt ze maar een hapje van het wrede plantje, als je goed kijkt zie je een stukje zonnedauw in het bekje.

Wat zou er op zo'n moment in het koppie van dit beestje omgaan. Dit fotograferen voelt toch een beetje dubbel. Een klein insect in doodsstrijd....maar ja, wij kunnen nu een juffer fotograferen zonder dat ze wegvliegt.

Even iets heel anders, maar ook macro.......de varens die zich uitrollen en steeds groter worden. We probeerden daar nou eens wat creatieve foto's van te maken. Na wat gestuntel in het begin had ik ineens de smaak te pakken en ben heel verrast met het resultaat.

Het werd dus een middagje macrofotografie, erg leuk om te doen, er is ook veel geduld nodig en veel mislukte pogingen. Meestal vind ik gewoon wandelen in de AWD heerlijk en maak dan foto's van alles wat ik tegenkom, maar zo'n enkele keer kan ik ook wel lange tijd met één onderwerp bezig zijn. Loes was vaak iets langer bezig, maar dat was niet erg, ik vermaakte mij wel, in het zonnetje of met het terugkijken van mijn foto's.

Het was weer een heerlijke dag.