Op zoek naar reeën

Genieten van deze prachtige dieren.

Ik had al een tijdje de wens om reeën te fotograferen in de Waterleidingduinen, het zijn immers mijn favoriete dieren.  Ik volg de blog van Kees van Dommele en heb veel bewondering voor zijn reeënfoto's en de manier waarop hij deze maakt. En zo kwam het op vrijdag 1 maart tot een afspraak met Kees om op zoek te gaan naar de reeën.

Al snel zagen we dit groepje reegeiten, er was nog een vijfde ree maar die viel net buiten beeld. Deze sprong (zo wordt een groep reeën genoemd) bestond alleen uit geiten, maar Kees wist dat er in dit gebied ook een reebok rondloopt, dus ik hoopte die ook nog tegen te komen. Maar hier was ik al heel blij mee.

We liepen een klein rondje om later weer op deze plek terug te komen en gelukkig, ze waren er nog, mooi op een open plek. Helaas was het weer zo'n dag van 80 tinten grijs dus wat fotografie betreft was het toch wat minder, mijn camera komt bij deze omstandigheden tekort en ik moet echt wat ruis achteraf wegwerken. Maar wat een mooi momentje toch, als dit lieve dier je aankijkt met die (inderdaad) reebruine ogen. Dat is toch gewoon genieten. En hoe grijs het ook was, voor mij schijnt dan de zon.

Met zijn tweetjes. Altijd op hun hoede. Ze tolereerden onze aanwezigheid, wij bleven dan ook op gepaste afstand. Ik heb ook goed gezien hoe Kees de dieren benaderd, heel rustig, vaak nog een extra rondje lopen en met heel veel geduld.

Wat verderop zagen we in het bos een groepje van  vier dieren, waaronder een bok. We wachtten bij een bospaadje tot ze daar zouden oversteken. Als eerste kwam deze reegeit het pad op. Later volgden de andere geiten en als laatste de bok, die stak alleen zo snel over dat ik daar geen mooie foto van kon maken. Maar gelukkig bleef de bok redelijk dichtbij in het bos staan.

En keek even om want hij hoorde het klikken van de camera. Wat heeft hij een prachtig bastgewei.

De ochtend was nog niet voorbij en we hadden al 9 reeën gezien, waaronder een mooie reebok. De dieren zien er allemaal goed uit. We besloten het reeën gebied achter ons te laten en nog een heerlijke wandeling door het zuidelijke deel van de AWD te maken.

Schapen lopen daar ook overal. Soms versperren ze zelfs de weg.

Een rij schapen. Wij besloten het naastgelegen pad te nemen, waarop een van de schapen een luid "Meeehhhhh" liet horen en de rij in beweging kwam.

We bereikten de Van Stirumvallei, een groot stuifzand gebied, dat ineens ook erg nat was. De laatste keer dat ik hier was, was het een grote droge zandvlakte, nu waren er overal grote waterplassen.

In dit gedeelte van de Waterleidingduinen is het veel rustiger wat wild en vogels betreft. Tijdens de wandeling kwamen we wel 1 vos tegen en een paar damhertjes, waaronder deze twee. We hebben ook smorgens nog een groep damhert mannetjes gezien, die er allemaal heel gezond en goed doorvoed uitzagen. Nu de winter voorbij is, zal het voor de dieren ook weer makkelijker worden om voedsel te vinden, en straks is er weer vers groen gras. En als de temperatuur wat omhoog gaat en de zon weer eens gaat schijnen, zullen ook in dit gebied de vogeltjes zich laten zien. Langs het Oosterkanaal hebben we trouwens wel veel vogels gezien, waaronder staartmezen en goudhaantjes.

Met deze brilduiker sluit ik deze blog af. Er zijn nog steeds wintergasten in de AWD, zo zagen we deze dag ook nog zaagbekeenden en een nonnetje (vrouwtje), maar het zal niet lang meer duren of deze vogels keren weer terug naar het Noorden om daar te broeden.

Het was weer een geweldige dag in de Waterleidingduinen. Kees heeft mij meegenomen naar de reeën en ik heb er enorm van genoten. En ook de wandeling daarna was heerlijk, lekker uitwaaien.