Midweek Schin op Geul Maart 2013

Evenals vorig jaar brachten wij de laatste week van maart door in het Zuid-Limburgse heuvelland. We verbleven weer in het bungalowpark van Schin op Geul, een prima uitvalsbasis voor een paar mooie wandelingen. Vorig jaar was het volop lente, : kersenbloesems, zingende vogels, de natuur was duidelijk een stuk verder dan afgelopen week. Want met een gevoels temperatuur van rond het vriespunt was het bijna 20 graden kouder dan vorig jaar.

Op de wandelpaden troffen wij nog sneeuwresten aan van de sneeuwbuien die de zondag voordat wij aankwamen weer voor een witte wereld zorgden. Met het zonnetje en temperaturen boven nul, smolt het wel aardig snel wel, maar op sommige plekken bleef het nog enkele dagen liggen.

Limburgs voor beginners: Geis te links of geis te rechts, keeze mos te zellef. Mich kins te euveal taegekomme. Dit bordje kwamen we tijdens een wandeling tegen op een , hoe kan het ook anders, splitsing....links of rechts, wij kwamen van de andere kant dus hoefden niet te kiezen.

Tijdens de wandelingen maakte ik weinig foto's. Het was gewoon te koud met die wind om lang stil te staan, zeker voor Jeroen, die niet fotografeert, is dat niet leuk, om steeds te moeten wachten. Maar ondanks de koude wind, genoten we wel van de stevige wandelingen door het prachtige heuvellandschap.

Mooi Zuid-Limburgs landschap. De prachtige hoeve "Euverum. Schuin naar boven rechts de Wilhemina toren en helemaal rechts achterin beeld zie je nog de Valkenburgse kasteelruïne.

Na een flinke klim vanaf Valkenburg, werden we beloond met dit uitzicht op kasteel Schaloen. En ook van deze kant de moeite waard om te fotograferen.

De koeien stonden nog op stal maar de mergellandschapen liepen vrolijk blatend rond.

En er waren kleintjes. Je zou haast denken dat het lente is.

Wilgenkatjes, die horen ook echt bij de lente. Vorig jaar al helemaal uitgelopen, nu nog zacht en aaibaar. Ik heb de vreemde gewoonte om deze katjes ook even te aaien, ze zijn zo lekker zacht.

Ook de luid zingende roodborst had de lentekriebels, en zo in het zonnetje lijkt het een mooie lente dag. Zolang je maar uit de wind bleef was het ook heerlijk.

Mijn eerste vlinder dit jaar. De kleine vos.

En met de vleugels open. Deze week stond ondanks de winterse temperaturen toch wel in het teken van de eerste lentebodes, zoals deze vlinder, maar ook de eerste tjiftjaf die ik tijdens een wandeling hoorde en natuurlijk de eerste lammetjes die ik dit jaar zag.

Mevrouw torenvalk zat in de boom boven de mergelgroeve waar twee jaar eerder een torenvalken paartje een nest had. Misschien wel dit zelfde vrouwtje met haar mannetje.......(of is het toch andersom?)

Meneer was er ook, hij zat op een andere tak van diezelfde boom.

Dit konijntje ontsnapte net aan de klauwen van meneer torenvalk. Ik was de torenvalk even met mijn verrekijker goed aan het bestuderen toen hij ineens naar beneden dook en dit konijntje wilde grijpen, maar hij miste. Gelukkig voor het konijntje (en voor mij want ik weet niet of ik dat fijn had gevonden om te zien). En meneer torenvalk moest nog even verder van huis voor het avondeten.

Het altijd mooie uitzicht verveelt mij nooit, de kronkelende geul, het kasteel en hoeve Genhoes en daarachter het Gerendal. Ik liep elke middag nog even naar het kluizenaarshuisje op de Schaelsberg, op zo'n 10 minuten lopen van het bungalowpark. Vorig jaar fotografeerde ik daar bosanemoontjes, maar helaas, die waren er ook nog niet. Wie er wel was.....de luidruchtige boomklever.

En tot mijn verbazing haalde hij iets van een pinda uit een holletje in een dikke boom. Een geheim verstopplekje.

Wij huren altijd hetzelfde huisje in het bungalowpark vanwege het vrije uitzicht. En op vrijdag morgen was het voor de verandering weer eens wit. De sneeuw ben ik nu wel zat, maar zo'n wit heuvellandschap heeft dan toch wel weer iets.

En wat is dit nu weer voor foto zul je denken. Tja, soms is een foto belabberd, maar het natuurmoment zo mooi dat je het toch op een of andere manier wil delen. Ik was nog in het stukje bos bij de boomklever toen ik een heel apart geluid hoorde: prrroet, prrroet. Vogels.....maar wat voor vogels, zeker geen ganzen, het klonk anders. Ik liep snel naar de bosrand en zag ze over vliegen. O jee, camera...instelling aanpassen en foto maken, maar ja, ze waren al te ver. Maar ik had een vermoeden dat ik kraanvogels heb gezien en vooral gehoord. Een geluid dat ik niet snel vergeet. Later even waarneming.nl  gecheckted: een minuut na mijn foto is in het dorp verderop een waarneming gedaan van zo'n 55 kraanvogels ...overvliegend.

Dus toch....

Het waren weer een paar heerlijke dagen in het prachtige Zuid Limburgse heuvelland. Naast wandelelen hebben we ook lekker lui op de bank gezeten met een boek, genoten van de Limburgse Vlaai, de rust en de ruimte en de prachtige natuur. Thuis in de Razende Randstad bekijk ik met een gevoel van heimwee deze foto's, ik wil weer terug....