Winter Wonderland

Na de sneeuwval van vrijdag, was daar een mooie zonnige zaterdag, 8 december. Dat werd een dag genieten in de Waterleidingduinen, waar meer sneeuw lag dan in Leiden.

We gingen bij Zandvoorselaan het duingebied in, de zon was net op en hier en daar was zelfs nog wat rijp te zien. Al snel kwam het Kerstliedje in mijn hoofd: Walking in the Winter wonderland.

Damhertjes in de sneeuw. Hier kan ik zo van genieten. Een mooi plaatje, zonnetje erbij....wat wil je nog meer.

Dit spitsertje stond aan de overkant van een kanaaltje op een heuveltje op de uitkijk. Het viel me op dat het deze dag niet eens zo druk was (met mensen) in het duingebied. Alleen dichtbij de ingang/uitgang Oase was het heel druk.

Ook een jonge hinde liet zich even zien. Dit zijn voor mij echt die geniet momentjes. Zo vergeet ik even alles om me heen en heb alleen maar oog voor bambie.

De koolmees zat even op de uitkijk. Ik heb ook veel roodborstjes gezien, maar die kreeg ik deze keer niet goed op de foto, net zoals die vliegensvlugge goudhaantjes, ik zag er verschillende in de dennebomen, maar ohhh wat zijn ze snel. Geen foto dus van dit kleinste vogeltje van Nederland. Maar wie weet, zo heb ik toch weer wat voor op mijn wensenlijstje.

Op deze winterse dag had ik wel iets te wensen.....wilde zwanen. Ik wist dat ze er waren, maar vind ze maar een in het grote infiltratiegebied.

Gevonden: Een groep wilde zwanen met zowel volwassen dieren als jongen.

Even een stukje terug gelopen om ze van iets dichterbij en zonder tegenlicht te fotograferen.Hier zwemt 1 volwassen zwaan met 5 jongen. De kuif- en tafeleendjes slapen rustig verder.

Het winterlandschap vastleggen valt toch weer niet mee. Op deze boom lag nog wat sneeuw en zo in het witte landschap met de blauwe lucht erachter levert het een mooi winters plaatje op.

Ik ben ook van de details, en als ik dan dit soort ijskristallen zie glinsteren in de sneeuw, dan moet ik daar een foto van maken.

Merel in het sneeuwlandschap

Een vos in de sneeuw, dat is natuurlijk helemaal leuk. Ik ging daarvoor maar naar de tamme vossen, dan heb je de grootste kans om een vos tegen te komen. Er was inderdaad een vosje dat onder toezicht van zo'n tien fotografen in de sneeuw banjerde, en er daarna vandoor ging. Ik kon dus nog net deze foto maken.
Ik heb nog even gewacht of er nog een vos terug zou komen, maar het bleef dus bij deze ene foto.

Langs het Zwarteveldkanaal graasde dit spitsertje. Gelukkig was er nog genoeg te eten tussen de sneeuw.

Grote zaagbekeenden. Er zwommen er heel wat rond in het zwarteveldkanaal. Met de groene kop, dat zijn de mannetjes, de vrouwtjes hebben een bruine kop.

Mevrouw grote  zaagbekeend

Twee grote zaagbek mannetjes, als de zon schijnt is de groene kleur van de kop mooi te zien. Is er geen zon, dan likt de kop eerder zwart.

En weer een detail, datura vruchten met een toefje sneeuw.

En nog even genieten van het witte tapijt

Net niet....of toch net wel....Het kleine hertje haalde de sprong dus wel, al ziet het er op de foto uit dat ie in het water plonst.

En tot slot nog een keertje een hertje in de sneeuw.

Het was een prachtige dag die mij veel deed denken aan die zaterdag in februari en het leverde een lange blog op.

Zo mag van mij de winter voortduren, maar helaas....op het moment dat ik deze blog maak, regent het buiten en is alle sneeuw verdwenen.