woensdag 12 maart 2014

Een ander stukje AWD

Een wandeling in het zuidelijke deel van de waterleidingduinen:


Meestal wandel ik in de Waterleidingduinen in een gebied tussen Zandvoort en Vogelenzang ( ingang Oase). Deze keer pakte ik de meest zuidelijke ingang, nog beneden De Zilk, ingang Ruygenhoek. Ik maakte een mooie wandeling en genoot smorgens van een lentezonnetje. In de loop van de middag werd de bewolking dikker, maar al met al was het een keer een hele mooie vrijdag (28 Februari)

In het zuidelijke deel van de Waterleidingduinen lopen veel van deze schapen, Drentse Heideschapen. Het zijn gewillige modellen, die rustig blijven poseren.

En waar ik bij ingang Oase vooral hindes tegenkom, zie ik hier verschillende damhertmannetjes, oud en jong.

De staartmeesjes zijn meestal erg ADHD, ze zitten geen seconde stil. Dit meesje was ietsje rustiger en bleef wel een seconde zitten, net lang genoeg voor een foto.

En even later nog op een ander plekje, niet echt een heel mooi plekje, maar het vogeltje had ik er nu eens goed op, dat is me nog weinig gelukt.

 Meneer en mevrouw kuifeend, het zonnetje liet even verstek gaan

Een heel mooi stukje Waterleiding duinen, hier was ik zelf nog niet geweest, maar het is een heerlijk plekje om gewoon rustig te zitten en te luisteren naar de geluiden van de natuur. Deze vrijdag hoorde ik vooral de boomleeuwerik, maar ook de kool- en pimpelmezen lieten zich volop horen. In de verte klonk de vinkenslag. Dit zijn voor mij echt van die geluks momentjes. Hier wordt ik blij van.

 
En terwijl ik mijn boterhammen at, genoot ik van dit mooie uitzicht. Helaas werd de bewolking steeds dikker en trok de wind aan, waardoor het lentegevoel van eerder die ochtend een beetje verdween. Ik wandelde verder en moest af en toe de kaart raadplegen omdat ik in deze hoek van de AWD niet bekend ben.

 De hertjes sloegen mij van afstand gade, heel alert. De dieren zijn hier wat schuwer dan de herten die rond Pannenland en Oase lopen.

 De wind heeft hier vrij spel, dat is aan deze boom goed te zien.

 Een HDR experimentje, ik vind landschapjes toch nog steeds heel lastig om mooi te fotograferen.

 Dit schattige ringmusje ging helemaal op in het wegpikken van kleine dingetjes tussen het mos. Ik kon heel voorzichtig dichterbij komen en deze foto maken.

 Vlak bij de uitgang stonden deze dames, mooi contrast tussen de nog dorre , afgestorven varens en de katjes in de boom boven de hertjes 

 
Deze damhertmannen trof ik ook nog vlak bij de uitgang aan. Bij De Zilk zie ik toch duidelijk meer mannetjes herten dan in de omgeving van ingang Oase.

De boomleeuwerik.
Ik hoorde ze overal zingen,
maar ik zag ze maar niet, tot...bijna bij de uitgang
deze boomleeuwerik zich liet horen.....en zien. 
Het was leuk om eens een anders stukje van de Waterleidingduinen te zien, en daar te wandelen. Ook hier is veel te zien, dus ik ga wellicht vaker naar deze ingang..

zondag 2 maart 2014

Lentebodes 2014


Hier weer twee klokjes, er was weinig zon, dus ook de lichtcirkels in de achtergrond waren wat minder aanwezig, maar zo vind ik ze ook best mooi.
Ja, dit begint erop te lijken, zo wil ik het.


Herhaling: in de achtergrond een zelfde vorm terug laten komen. Wat is dit toch leuk om te doen, maar ook ontzettend moeilijk.


Ik heb weer geprobeerd om zachte tinten te krijgen, witbalans op daglicht en als de zon dan even weg is, dan komen de koelere kleuren vanzelf

 Natuurlijk speelde ik weer met scherpte diepte, met een tweede klokje waziger in de achtergrond.
 
En een variant op de vorige, maar dan net even anders

En nog een keer een duo

 En het laatste dubbelportret, welke vind ik nou het mooist, ik weet het niet, ze zijn toch allemaal weer anders en hebben allemaal wel wat, anders zou ik ze niet in mijn blog plaatsen.

van de sneeuwklokjes gaan we naar de krokussen
 Een krokus met sneeuwklokjes in de achtergrond.

 Jammer van dat grassprietje, anders was deze foto helemaal geslaagd. Het kostte mij toch wat moeite voordat ik mijn draai had gevonden. Ik heb op een gegeven moment de macrovoorzetlens eraf gehaald en ben gaan fotograferen op de A stand, met een groot diafrafma en dan inzoomen. Toen kreeg ik de smaak te pakken.

 Deze was nog met de macrolens gemaakt, Voor de details van zo'n stamper is een macrolens wel handig, maar om krokussen in zijn geheel erop te krijgen, vond ik het zonder het voorzetlensje toch fijner.

 Ik heb deze keer ook wat gespeelt met de nabewerking, ik heb de foto behoorlijjk lichter gemaakt, om zo een wat zachtere uitstraling te krijgen.

Schilderachtig

 Tijdens het fotograferen bleef ik kijken naar de achtergrond, wat ik voorheen veel minder deed. Nu zie ik hoe een achtergrond deel uitmaakt van het geheel en ook een bijdrage levert aan de foto. 

 Wazig in groen en paars. De achtergrond was een dikke boom, maar door het inzoomen is het wazig licht bruin geworden.

De blogtitel is: Lentebodes,
En een bij is natuurlijk ook een
lentebode.
Met deze foto sluit ik de voorjaarsblog af. 
Binnenkort zal er weer een blog over de Poelgeestpolders verschijnen, met nog meer lentebodes.