Lentekriebels of slechts wat speldenprikjes

Waar de winter een verlengde herfst leek met hier en daar een winters speldenprikje, lijkt die herfst ook in het voorjaar door te gaan met zo nu en dan een lenteachtige dag.  

Maar dan moet je wel net je vrije dag hebben, en zoals wel vaker afgelopen tijd was het op mijn vrije dagen vaak regenachtig of waaide het heel hard. Toch pak ik mijn momenten, dus als het kan, ga ik erop uit met mijn camera. Het voordeel van dichtbij huis fotograferen is dat je ook voor een uurtje even weg kan, tussen de buien en stormdepressies door.

Lammetjes, als ik die in de wei zie huppelen, dan krijg wel het lente gevoel.

Even terug naar februari, waar al vroeg de sneeuwklokjes en krokussen in bloei stonden.

Ook toen was het de dagen uitkiezen, maar als ik dan op 5 minuten fietsen van huis een mooie locatie heb, kan ik dit ook in een verlengde pauze op een thuiswerkdag doen.

sneeuwklokje, met telelens vastgelegd tussen de andere sneeuwklokjes door

En een close up met de macro voorzetlens. 

De krokussen komen steeds vroeger, eind februari zag ik de eerste al.

Close up krokus

En als het zonnetje er dan is, zie je gelijk de bijtjes tevoorschijn komen.  

Deze had zijn "tasjes" aardig vol.

En de lieve rood-witte kater was er ook weer. Hoewel hij hier niet zo lief was wat menig krokus werd geplet.

Lekker onschuldig tussen de krokussen....

Sterhyacint

De bosanemoontjes zijn ieder jaar weer een uitdaging. Ik heb al heel veel mooie foto's van deze bloemetjes maar toch ga ik er ook dit jaar weer een paar keer voor naar Kasteel Oud Poelgeest.

Het waren vaak wat koudere dagen, en dan is het ook wachten op een beetje zon zodat de bloemetjes open gaan.

En dan proberen er wat origineels van te maken..... spelen met scherptediepte dus.

En de bijtjes en lieveheersbeestjes wilden niet meewerken, waarschijnlijk toch te koud.

Deze uitbunidige roodborst had geen last van de kou en zat in het zonnetje heerlijk te zingen.

Het goudhaantje was op zoek naar een snack tussen de takjes..... hij vond zo nu en dan nog een insektje.

Een ander teken van de lente is de futen balts. Het bleef hier bij wat kopschudden tegenover elkaar, er zat geen vervolg in (elkaar planten aanbieden en watertrappelend omhoog uit het water komen).

Kievitsbloemen staan er in april volop in sommige stadsparken of heemtuinen. Vaak lastig te fotograferen omdat ze op rommelige plekken staan, en je mag in een heempark niet van de paden af, en zeker geen takken wegsnoeien. Toch ben ik  best wel  tevreden met deze foto's.

Op de zeldzame windstille dagen, wil ik nog wel eens wat verder weg gaan met de fiets. Zo bezocht ik de Boterhuyspolder, tussen Leiderdorp en Warmond. Een mooi stukje om te fietsen, en het is weidevogel gebied.

Helaas zaten alle weidevogels heel ver weg. Maar de superschattige lammetjes werkten goed mee.

zo lief.....smelt

En als ik dan echt niet ver weg wil, heb ik nog altijd polderpark Cronesteijn. De lepelaars zijn daar weer aan het nestelen en soms zit er eentje wat meer vrij.

ook de ooievaars hebben elkaar weer gevonden, het nest begint aardig hoog te worden. Ben benieuwd of het dit jaar wel gaat lukken om kleintjes groot te brengen, het is al twee achtereenvolgende jaren misgegaan hier.

De maanden april en mei zijn mijn favoriete maanden om erop uit te gaan. Met de camera de natuur in, en ook dichtbij huis is dan genoeg te beleven. De wensenlijst voor komende weken is lang: Weidevogels (maar dan op fotografeerbare afstand), blauwborst, vlinders....vooral het oranjetipje, jonge dieren.... en nog veel meer wat ik maar tegen kom.