Amsterdamse Waterleidingduinen: oktober, bronst en meer

 Denk je aan de waterleidingduinen in oktober dan denk je aan de damhertenbronst. Natuurlijk was dat een van mijn onderwerpen om deze maand te fotograferen, maar als ik onderweg iets anders moois tegenkom zal ik dat niet voorbij gaan.

Burlende damherten, al vanaf begin oktober waren ze te horen en te zien. Maar het geweigekletter was veel minder dan de voorgaande jaren..... En waar waren de hindes?

Hoewel de herten de hoofdrol krijgen in deze blog, wil ik toch deze mooie porseleinzwammen ook hier delen. Het zijn paddenstoelen die vaak op dode beuken te zien  zijn, en ik vind ze erg fotogeniek.

Herfstvaria in het beukenbos van de AWD. Hoewel de herfstkleuren nog moeten komen is de sfeer in het bos er zeker wel.

En erg mistige ochtend begin oktober. Maar wat een sfeer in het bos. En wat was het heerlijk rustig in de duinen. Dit was echt genieten, en dat gevoel van de wandeling door het sprookjesbos is niet in foto's vast te leggen.

De vele spinnenwebben in de bossen en in de velden, werden allemaal zichtbaar als kunstwerkjes met hele kleine pareltjes.

Damhert in de mist..

De mist trok op en even was het licht heel mooi zacht....

Maar al snel was de zon uitbundig aanwezig en hadden de herten ook geen zin meer in bronstige activiteiten. De meeste bokken die ik tegen kwam lagen een beetje bij te komen in het hoge gras.

Bronstcollage: vlaggen, vechten, burlen....

Stoere man

En dit is natuurlijk altijd heel mooi om te zien....zo lief.

In het avondlicht, nog net voordat ze zon ondergaat.

En dan is het eind oktober en was ik in de veronderstelling dat de bronst wel voorbij was. Maar dan ineens heb je nog een gevecht, vlak voor je in het open veld....vanaf het wandelpad te fotograferen. Wel maximaal ingezoomd en foto nog wat gecropt, dus ik stond er niet heel dichtbij.

Ze hielden elkaar even bezig, en na een tijdje ging een van de twee ervandoor en liep de achterblijver burlend het bos in.

Uitgeteld aan het einde van de bronstmaand.

Op een van de oktoberdagen, waren er dreigende buienluchten..... hier het vossenpaartje met op de achtergrond de bui, die gelukkig over trok.

Op een andere dag, heel zonnige omstandheden, tegenlicht foto van een nieuwsgierig vosje.

Wat worden ze mooi met hun wintervachten. Wel jammer dat ze vanaf november veel minder te zien zijn: ze komen vaak pas aan het einde van de middag tevoorschijn en nu  met de wintertijd is het vaak al zo dat je op dat moment al richting de uitgang moet lopen. En de paartijd komt eraan, de moertjes en rekels gaan dan op zoek naar een partner en hebben het druk met andere dingen.

Knappe rekel.

Mooi vosje in een regenbui (niet te zien op de foto maar vos en ik waren best nat geworden, camera wel zo goed mogelijk droog gehouden).

En met dit silhouhert sluit ik deze herfst / bronst blog af.

November, de herfstkleuren die er in de eerste helft van de maand nog wel zijn, paddenstoelen en in de loop van de maand komen de wintergasten weer naar de duinen. Ik kijk toch altijd uit naar de komst van de wilde zwanen.  En als dan de blaadjes eenmaal op de grond liggen, mag het van mij winter worden.....maar dan een echte winter met sneeuw, rijp en kou.