Lepelaars

Ieder jaar broeden de lepelaars in de bomen in de omgeving van Haarlem. Het is niet makkelijk om ze te fotgraferen, want meestal zitten er toch wat takken in de weg en dan krijg je van die takken-foto's, waar de vogel niet mooi vrij zit. Ook de zon kan lastig zijn, pas aan het einde van de dag staat de zon gunstig om niet teveel met tegenlicht te fotograferen.

Op 30 maart had ik vrij en nam de trein naar het station in de buurt van de kolonie, nog een klein stukje lopen en dan afwachten of er wat te beleven is. Het waaide hard en de aanwezige lepelaars lagen allemaal te slapen......Het zal toch niet waar zijn dat ze zo saai blijven liggen.

Geduld werd op de proef gesteld, maar na anderhalf uur ging er toch wat gebeuren.

Er kwamen wat lepelaars aanvliegen die op takken gingen zitten die nog een beetje vrij zicht hadden, lastig met de zon en het belichten (witte vogel, altijd lastig)

Poetsen

Echtpaar Lepelaar

Begroeting

Knus

Ook bij het andere nest kwam pa Lepelaar thuis en begroette zijn vrouwtje

En ineens zit er dan een lepelaar pal voor je neus

De takjes selectie, alleen de beste takjes en twijgjes mogen naar het nest.

Er moest even nagedacht worden, wordt het dit takje....of toch die andere....

Wohh, het waait, de lepelaar viel bijna van de tak waarop ie zat..

Ondertussen pal voor mijn neus......De keuze is gemaakt,het geschikte takje is geplukt, de lepelaar kan naar het nest terug. En ik had hier dus geen takkenfoto maar een takjesfoto.

Hun balans werd door de harde wind aardig op de proef gesteld, de evenwichtsbalk is er niets bij

Tijd om te vertrekken....

Goodbye

Ik was heel blij dat er aan het einde van de middag weer wat activiteit was en ik ben ook zeer content met de foto-oogst. Nu hoop ik terug te gaan als er jongen zijn, en de blaadjes aan de bomen nog niet teveel van het zich afnemen......dus wie weet komt er nog een lepelaarsblog deel 2.