kleine vogeltjes op een groot leeg strand

Donderdag 21 januari zou de voorlopig laatste winterse dag worden. Vanaf vrijdag zou met veel regen de herfst weer terugkeren. Ik had mijn vrije dag al omgeruild, om een andere reden, en nu kwam die vrije donderdag heel goed uit.



Rond half 2 was ik op het Katwijkse strand. Het was net afnemend tij en ik hoopte dan ook op veel vogels.

Al snel zag ik een drieteenstrandlopertje. Voorzichtig probeerde ik wat dichterbij te komen.  Door het grijze weer lijken deze foto's wel sepia maar het is gewoon kleur zoals het die middag was.

Maar drieteenstrandlopertjes zijn ook voortdurend in beweging dus voordat ik het beestje kon naderen rende hij alweer een andere kant op. Soms stond ie eventjes stil, en dat was dan mijn afdrukmomentje. 

Er lag genoeg lekkers op het strand. Voordeel van het grijze en koude weer.....er waren bijna geen mensen en honden op het strand, dus ik kon ook steeds dichterbij de vogels komen.

Slechts heel eventjes kwam er een waterig zonnetje door, maar verder bleef het, in tegenstelling tot de weerberichten, de hele middag mistig.

En zo zat ik zomaar een half uur op mijn knietjes om de vogeltjes rond een zeester te fotograferen. Het drieteentje wilde een hapje mee eten, maar de steenloper liet het niet toe. 

Die hield dat feest maaltje liever voor zichzelf

En de binnenkant is natuurlijk het allerlekkerst

Ik zat hier zo te genieten, dat ik niet doorhad dat het steeds kouder werd totdat ik moeite kreeg om het knopje van mijn camera in te drukken. Ik had wel heel erg koude handen gekregen.

Het steenlopertje bewaakt zijn zeester goed. Het viel niet mee om een lichtje in het oogje te krijgen bij dit donkergrijze weer....

De feestmaaltijd, was even onbewaakt omdat een meeuw de kleine vogeltjes verjoeg. Even was ik bang dat de meeuw er met zeester en al vandoor wilde gaan, maar de meeuw vertrok weer en liet het lekkere hapje achter.

Het drieteenstrandlopertje deed weer een poging maar werd wederom weggejaagd ( helaas geen goede foto kunnen maken van de wegjaag momenten, te lange sluitertijd dus geen scherpe foto's).

Tja, en dan gaat het kleine vogeltje maar ergens anders een hapje eten. De scheermesjes zijn voor deze vogels ook een smakelijk hapje ....dat wat erin zit dan.

aan de rand van de branding......

Drieteenstrandloper in de mist, en je ziet hier aan de pootjes met 3 tenen waarom hij deze naam heeft.

De mist trok echt niet op, dus ik besloot ook deze keer niet meer de zonsondergang af te wachten. Inmiddels had ik het echt koud gekregen, ook omdat ik met mijn knie op het zand had gezeten en dat was toch een beetje nat. Met temperaturen rond het vriespunt is dat natuurlijk niet handig.

Ik ben niet vaak blij als ik in een warme bus kom, maar deze middag vond ik het heel aangenaam.

In de volgende blog, meer drieteenstrandlopers maar dan bij mooi weer.