Op zaterdag 28 februari had ik met Conny afgesproken een dagje de natuur in te gaan. We wilden eigenlijk eerst nog naar het gebiedje "De Rietputten", maar omdat er op waarneming.nl sinds half februari geen baardmannetje meer was gemeld, besloten we direct door te gaan naar het Bezoekerscentrum Tenellaplas. Daar bij het bezoekerscentrum zitten al een aantal weken pestvogels die snoepen van de besjes van de maretak. Een heel andere setting dan in Zandvoort maar toch ook leuk om ze hier ook te zien.
De Tenellaplas met het bezoekerscentrum van Het Zuid-Hollands landschap. Hier beginnen de verschillende wandelroutes.
We waren nog maar net aangekomen of onze aandacht werd getrokken door een aantal fotografen die naar boven stonden te kijken....en fotograferen....Pestvogel alert....
Ja hoor daar zaten ze , in het totaal waren het er 7. Deze twee kon ik mooi samen in 1 beeld krijgen.
We begonnen aan onze eerste rondwandeling van 4,5 kilometer, de Nachtegalenroute , de route gaat voor een groot deel door duinlandschap maar ook door dennenbos en populierenbos. Om het duingebied open te houden wordt er veel aan beheer gedaan, waaronder kappen en maaien en er worden grote grazers ingezet.
Het landschap op de Nachtegalenroute.
De grote grazers, de Galloway runderen. De meeste dieren zijn er bij gaan liggen maar 1 stier blijft staan om alles goed in de gaten te houden. Vlakbij waren vrijwilligers aan het werk met de kap en maai werkzaameden en de runderen liggen daar heel rustig bij. Een van de mannen vertelde ons dat de runderen soms zelfs in de weg lopen, totaal niet bang van de ketting zaag. De afgesnoeide takken blijken voor de runderen voedsel te bevatten, ze liggen dus gewoon op wat eten te wachten.
De dames liggen in het zonnetje te wachten op wat er komen gaat...
en meneer houdt de boel in de gaten. We passeerden de dieren op veilige afstand en vervolgden onze wandeling.
Soms lijkt het nog even herfst, deze blaadjes zijn blijven zitten en brengen wat kleur in het anders toch wel wat kleurloze landschap in deze tijd van het jaar. We hoorden wel een eerste leeuwerik en als wij deze wandeling in mei nog eens zouden doen, dan kunnen we genieten van de zang van de nachtegalen die je in die periode overal in de duinen hoort.
Maretak, heksenbezems......het geeft de bomen toch een sprookjesachtige uitstraling. Vlak bij het bezoekers centrum staat ook zo'n boom met maretak, en daar vinden de pestvogels nu hun besjes. Door de uitwerpselen van deze vogels, op vaak dezelfde bomen, onstaan er weer nieuwe maretakken....met besjes, en zo onstaan dus die verschillende bollen maretak in de bomen.
De wandeling eindigde bij de Tenellaplas, waar wij deze krakeend (mannetje) zagen.
En een tafeleend vrouwtje. Verder zaten er veel kuifeendjes en meerkoeten in de plas.
Maretak met de witte besjes, dit is dus het voedsel van de pestvogels.
en soms krijgen die ruzie onderling. De derde pestvogel zit een tak lager wat verstoord op te kijken: doe eens rustig jongens.
Nadat we op een bankje in het zonnetje wat gegeten hadden besloten we een tweede wandeling te maken, het zijn allemaal heel korte wandelingen van 3-5 kilometer dus dat kon makkelijk. We kozen voor de Berkenroute, een met paarsbruine paaltjes gemarkeerde route die vooral door het bos gaat. Hier hoorden we de vogels zingen, en ik denk dat het daar wat verder in het voorjaar nog meer een vogelfeestje is.
Op deze route kwamen we veel sneeuwklojes en krokussen tegen. Deze krokussen waren wat kleiner en verfijnder dan de krokussen die ik in het Leidse stadspark had gefotografeerd. Van deze kleine krokussen lagen er ook een heleboel een beetje plat, door de wind of de regen.
Ik genoot van de wandeling, maar in het bos was verder weinig te fotograferen. Aan het einde van de wandeling kregen we nog een prachtig concert van dit roodborstje te horen.
Het beestje zat zo mooi te zingen, niet heel uitbundig met wijd opengesperde snavel, maar heel ingetogen, met veel trillers waarbij zijn mooie rode borstje mee trilde. Ik kon heel voorzichtig dichterbij komen tot bijna twee meter en maakte veel foto's maar genoot vooral van zijn prachtige zang. Dank je wel roodborst voor dit mooie moment.
Een heerlijke dag met prachtig weer (boven verwachting) sloten we af in restaurant De Meidoorn met een drankje en een enorm stuk appeltaart. Ach die hadden we er wel vanaf gelopen. Dit gebiedje is zeker de moeite waard om nog eens te bezoeken, dat gaan we ook zeker doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita