En ineens waren daar 8 pestvogels in Zandvoort. Zo vaak krijg ik niet de kans om deze mooie winter(invasie)gast te fotograferen, dus met een beetje moeite kon ik op een zonnige woensdagmiddag vrij krijgen. Met Henk en Cees hebben we in de Zandvoortse woonwijk heel veel geduld moeten hebben. Maar het geduld werd beloond.
Na een uur wachten kwam het groepje eindelijk in beeld, het waren er nog maar 7 en ze namen plaats in een hoge boom. We stonden al op het punt om te vertrekken, maar gelukkig, de vogels kwamen, en lieten zich vervolgens toch zo'n twee uur zien, steeds verplaatsend naar een andere boom of struik. Ja we kregen het niet cadeau, we moesten er wel wat voor heen en weer lopen.
Ze deden hun naam eer aan, want ze waren ons behoorlijk aan het pesten door op heel foute plaatsen met veel te veel takken te gaan zitten.
Het werd een flinke uitdaging om de vogel tak-vrij in beeld te krijgen.
Hap, daar gaat weer een "besje". Hier kun je wel mooi de gekleurde vleugel- en staartpunten zien.
Hoog in de boom, op de uitkijk om te zien of de struik met sierappeltjes veilig was. De vogels waren behoorlijk onrustig en vliegerig. Ze waren die hordes fotografen waarschijnlijk wel zat aan het worden.
Uiteindelijk kwamen ze omlaag, alsof ze zoiets onderling afspreken, vliegen ze met zijn allen tegelijk vanuit de hoge boom, naar de lager gelegen bessen of sierappel struik. En dan begint het vreet-festijn.
En dat gaat snel......heel snel....
En nog een appeltje
De vogel staat er mooi op, maar al die takken, tja, dan valt de foto bij mij toch in de categorie takkenfoto's en hoop ik nog een kans te krijgen deze vogels nogmaals te kunnen fotograferen maar dan mooi vrij. Maar ja de natuur laat zich niet dwingen, en ook pestvogels niet. Ik ben overigens wel blij met deze serie, want zo mooi heb ik de pestvogels nog niet eerder op de foto kunnen zetten.
Wat een naam trouwens, pestvogel, eigenlijk is deze prachtige vogel die naam niet waardig, de Engelse naam Bohemian waxwing klinkt toch veel mooier: Boheemse wasvleugel. Die naam heeft hij te danken aan de rode vleugel punten die aan zegellak doen denken. De Nederlandse naam stamt uit de tijd dat er ook een pestepedemie heerste en die viel samen met de invasie van deze vogels. Men dacht dat de vogels de pest meenamen en verspreidden.
Behalve pestvogels waren ook de kramsvogels stamgasten op de struik met de sierappeltjes
Ook de merel lustte er wel pap van.
Deze huismus was beslist niet schuw. Terwijl wij onze blik en camera op de hoge bomen met de pestvogels richtten, zat op een meter bij ons vandaan deze musman luid te zingen, duidelijk om aandacht verlegen. Okee, omdat hij er zo mooi bij zat, kon ik het niet laten hier ook een paar foto's van te maken.
De pestvogels verplaatsten zich naar de ligusterhaag.
Maar we kwamen voor de pestvogels, en gelukkig hebben we ze gezien en goed op de foto kunnen zetten. Aan het einde van de middag nog even in de ligusterhaag, wederom takkenfoto's. Het was toch een superbelevenis om deze vogels te zien en kun kenmerkende geluid (klingelende belletjes) te horen. Ze bellen trouwens vlak voordat ze gaan vliegen, dus toen ik ze in een hoge boom hoorde, konden we erop wachten dat ze met zijn allen naar beneden doken, de ligusterhaag in. Het was van korte duur, na een paar seconden waren ze er alweer vandoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita