zondag 23 november 2014

Polders Poelgeest en Cronesteijn, november 2014

Door de vele foto uitstapjes waren er nog wat foto's die ik in oktober maakte in Poelgeest blijven liggen. 
De putter, een schuw vogeltje. De uitgebloeide distels zijn favoriet, deze vinkachtige doet zich te goed aan de zaadjes van deze plant, de putter wordt ook wel distelvink genoemd, het is duidelijk waarom.

Het lukte mij redelijk dichtbij te komen, na deze foto probeerde ik nog een stapje dichter te naderen, dat vond het vogeltje toch te eng worden, hij ging er vandoor.

Vanaf de lente lopen er verschillende schapen rond op en langs de wandelpaden van de Poelgeest polders, hier een zwart en wit schaap, duo penotti.

Het rechter schaap wilde aandacht, de linker had hier geen zin in en liep even later weg.

Best mooi zo'n schaap, maar ze zorgen wel dat de wandelpaden in de Poelgeest polders vol met schapenstront komen te liggen, niet zo fijn als je daar lekker je rondje loopt. 

Ook in Cronesteijn zetten ze schapen in om te begrazen, deze schapen staan achter een afrastering en worden regelmatig verplaatst naar een ander stukje Cronesteijn. Op een grijze novemberdag maakte ik weer eens een rondje in dit Polderpark.

Ook de koeien staan nog in het weiland, voordat het winter wordt, zullen de koeien op stal gezet worden.

Geweizwammetjes kom je eigenlijk overal wel tegen waar dood hout is.

Dit roodborstje was lastig te kieken, er zaten steeds takken of stengels voor, met een beetje naar links bewegen kwam ie toch even vrij te zitten.

Een vrouwtjes fazant, dat is dan weer een leuke verrassing, die kun je in Cronesteijn zomaar tegen komen, er zitten ook meerdere mannetjes fazanten in dit gebied.

En ook in Cronesteijn laten de herfstkleuren zich zien.


Maar deze dag was het toch vooral grijs.....Ik heb hier een plek uitgezocht waar ik in de wintermaanden nog de zonsondergang hoop de fotograferen. En zo is er dichtbij huis toch ook regelmatig wat te zien. 

Zo is er vanaf begin oktober in een nieuwbouwwijk
in Oegstgeest deze witkruintapuit te zien. Een vogel
die normaal gesproken in Noord Afrika voorkomt.
Hoe witkruintje hier is gekomen is nog steeds een
raadsel. 
Helaas trof ik hem die middag alleen maar hoog op het dak aan. Maar witkruintje zit er nog steeds dus misschien........krijg ik hem nog een keertje van wat dichterbij erop.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita