Op zondag 19 oktober vertrokken Miranda en ik richting Kalmthout om een dagje te zitten in de Multisoorten hut van Glenn Vermeersch. De multisoorten hut heeft meerdere luiken die uitkijken op verschillden biotopen. Wij keken op de visvijver van zo'n 50 m lengte uit met op ongeveer 5 meter voor de hut een paar stokken waar de ijsvogel kon gaan zitten. Het andere luik keek uit op een ondiepe waterpartij, waar vooral bosvogels konden komen.
We hadden wel een doel voor deze dag:
De ijsvogel mooi kunnen fotograferen.
Het is dan toch altijd maar afwachten of
de wenssoort zich laat zien. |
Gelukkig, de ijsvogel (vrouwtje) liet zich 2 keer goed zien en een derde keer nog even heel kort en daarna wat rond vliegend, ook nog vlak voor de hut langs. De flitsbezoekjes waren wel lang genoeg om een paar mooie foto's te maken. Deze blog zal dus voor een groot deel in beslag genomen worden door de ijsvogel.
Nog op de verste tak, wel is hier het mooie azuurblauwe verenkleed te zien. Deze tak lag nog niet helemaal in de zon, dus het was een donker plekje waar de vogel zat.
De hut is trouwens heel laag, je kan er niet staan. Voor het ijsvogelluik moet je zelfs gaan liggen omdat de opening zeer laag bij de grond is. De openingen zijn voorzien van een speciaal soort glas. De vogels zien jou niet, maar jij kan hen wel goed door dat glas fotograferen.
De hut is trouwens heel laag, je kan er niet staan. Voor het ijsvogelluik moet je zelfs gaan liggen omdat de opening zeer laag bij de grond is. De openingen zijn voorzien van een speciaal soort glas. De vogels zien jou niet, maar jij kan hen wel goed door dat glas fotograferen.
Even later kwam ze op de dikkere tak dichterbij de hut.
Dit vind ik een van de mooiste foto's van die dag. Hier ben ik gewoon superblij mee, want ik had het al heel lang op mijn wensenlijstje staan: Mooie ijsvogelfoto's maken. En aangezien dit in de vrije natuur bijna niet mogelijk is, biedt zo'n speciale hut toch een uitkomst. De hut lag op een prachtige locatie en zo te zien voelden de ijsvogels zich rond de hut prima thuis.
Met een visje, omdat ik net daarvoor de vogel op de andere schaduwtak had gefotografeerd, had ik niet de tijd gehad om de belichting aan te passen, gevolg....overbelicht ruggetje.
Slik, en weg is de vis.
Later, bij het tweede bezoek, was alleen de tak nog in het zonnetje, de achtergrond lag al in de schaduw. Dit was wel een mooi moment, alsof de vogel in de schijnwerpers staat.
Ook een actiemomentje, de vleugeltjes werden even kort gepoetst.
Naast de ijsvogel waren het vooral de lijsterachtigen die zich lieten zien, bij het andere luik.
mevrouw merel
Koperwiek. hier was ik ook blij mee want van deze soort had ik nog geen mooie foto.
Zanglijster, een prachtige vogel met zijn lichte borst met donkere stippen, zo ook goed te onderscheiden van mevrouw merel.
De zanglijster zat vaak in deze houding.
zanglijster in het groen
Het was al met al een heel geslaagde dag. We zagen niet zoveel vogelsoorten, maar de ijsvogel zo mooi voor de hut was toch echt wel een feestje. En voor Miranda en mij staat 1 ding vast, we gaan nog een keer terug naar deze hut in een ander seizoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita