Wildpark Het Aardhuis

Burlende herten?

Op vrijdag 13 september had ik met Cees afgesproken om een dagje Veluwe te doen. 's middags naar wildpark Het Aardhuis, om de edelherten van dichtbij te kunnen fotograferen en 's avonds naar NP de Hoge Veluwe om te kijken of de edelhertenbronst al een beetje op gang was gekomen.

Het Aardhuis is het voormalig jachtchalet van Koning Willem III en Prins Hendrik. Twintig jaar geleden is het ingericht als museum en werd het terrein eromheen een wildpark met edelherten, damherten en reeën. De wilde zwijnen zitten achter een raster in het park. Je kan een rondwandeling maken van ongeveer een goed uur door het park (gele paaltjes route).

We kwamen aan het eind van de ochtend aan, toen er nog een zonnetje was. Dit damhertje liep aan de bosrand en stond even stil om ons te bekijken vanaf veilige afstand.

Een wild zwijntje lag lekker in het zonnetje te dutten, de andere zwijnen liepen rond. Deze zwijnen zitten achter een raster en worden regelmatig door bezoekers gevoerd. Voer wordt aan de kassa van het park verkocht. Helaas zijn de zwijnen door het voeren nu zo gericht op de mensen die langslopen dat ze direct met zijn allen bij het hek staan, vaak nog wat krijsend en met elkaar vechtend. Dat ik dit rustende zwijntje zo kon fotograferen was dus nog een gelukje.

De herten in het Aardhuis worden ook bijgevoerd. Op dat moment kun je vanuit de observatie hut de herten goed fotograferen, want ze komen dan erg dichtbij. Meestal komen de hindes als eerste.

gevolgd door dit jonge mannetje, een spitsertje.

Als laatste komt het grootste edelhertmannetje. Wat een enorm gewei, dat moet een heel gewicht zijn. Een gewei van een edelhert kan wel tot 10 kilogram wegen.

Terwijl de dames eten houdt meneer zijn harem goed in de gaten. Dit is waarschijnlijk het plaatshert, het mannetje dat de baas is. In het Aardhuis zijn niet veel volwassen hertenmannen, dus de bronst zal niet zo spectaculair zijn als op de Hoge Veluwe.

Bronst, daar zijn deze twee spitsertjes nog niet aan toe, zij waren wel heel brutaal en kwamen tot een paar meter van de observatie wand. 

Het grote het liep even weg van de roedel en stond daar mooi stoer te kijken, zou hij dan toch gaan burlen?

Burl.....en dat was het, heel eventjes kwam er een  geluid uit het hert, dat voor burlen door moest gaan, maar het stelde nog niet veel voor. Voor de oer burl geluiden moeten we dus nog even wachten.

Stoere hertenman 

Nadat we genoeg foto's van de herten hadden, reden we door naar Nationaal Park de Hoge Veluwe. Daar begint de Edelhertenbronst langzaam op gang te komen. In het park zag Cees ineens deze reeën langs de weg. Het kalfje is helaas wat verstopt maar de reegeit kreeg ik mooi in beeld. We maakten wat foto's totdat een fietser langskwam en naar de ree wees....tja, dan is het beestje meteen weg.

Deze dag was al heel geslaagd want ik had edelhert, wild zwijn (okee, wel achter een hek) en ree gezien. Nu hoopte ik nog op een mooie avond met bronstige edelherten. Of dat zo was, zie je in een volgende blog.