Veluwezoom mei 2013

We hadden een paar dagen Veluwezoom geboekt: een leuk hotelletje in Rheden aan de rand van het Nationaal Park "de Veluwezoom". De gedachte was....eind mei....mooi weer, aangename temperaturen, zonnetje, vlinders, hagedissen. Tja, je weet nooit van te voren dat het juist die week de koudste en natste mei week ooit zou worden. Maar gelukkig.....vrijdag was waarempel een droge dag, met een beetje zon. En zo konden we toch de mooie wandeling maken van Dieren naar Rheden, dwars door het prachtige natuurgebied.

De wandeling die Jeroen en ik maakten, was de NS Wandeling Veluwezoom. Vanaf Rheden namen we de bus naar Dieren en daar begonnen we de wandeling. Omdat de wandeling naar Rheden maar 11 kilometer was en wij geen zin hadden om naar Velp door te lopen (15 kilometer), maakten we rond de Posbank een extra rondje van 5 kilometer. Vanaf de Posbank zijn verschillende gemarkeerde routes, dus dat was makkelijk. En het was een prachtig rondje. Waar in september de hei mooi paars kleurt, kunnen we in mei genieten van de brem die in bloei staat.

Het mooie heuvelachtige landschap. Alles was nog zo lekker fris groen, alleen de hei is nu nog een dorre en kale massa.

Op donderdagmiddag maakten we nog een korte wandeling achter het hotel, een rondje van zo'n 8 kilometer waarbij we zelf wat gemarkeerde routes aan elkaar koppelden. De verrassing was toch wel deze reegeit, niet ver van het wildobservatiepunt Herikhuizen. We zagen die middag zelfs 3 reeën, nog een andere geit die wat verder in het veldje lang en een reebok, die nog een bastgewei had.

Het bokje leek een beetje magertjes, de dieren zijn op dit moment in de rui dus de vacht ziet er niet zo mooi uit. De wintervacht verdwijnt en de mooie roodbruine zomervacht komt ervoor terug

 
De heuvels rond de Posbank. Ik had mijn compact camera (Panasonic lumix TZ6) bij me, vanwege de slechte weersvoorspellingen had ik de grote Lumix thuisgelaten. En het is toch anders als het fotograferen even niet op de eerste plaats komt. Het was vooral genieten van de mooie wandelingen. Foto's maakte ik wel natuurlijk, maar toch waren het vooral snapshots van de mooie plekjes die we onderweg tegenkwamen. Nadeel van de kleine compact camera, alles gaat op de automaat, geen mogelijkheden om zelf dingen in te stellen, dus verschillende keren had ik een mooi landschap en een melkwitte lucht of......een mooie lucht en een donker, somber landschap.

Terug naar de wandeling van vrijdag

We begonnen de wandeling in Dieren waar we via de Carolinaberg (genoemd naar de dochter van Stadhouder Willem IV) waar 14 bospaden samenkomen. Via de Carolinahoeve kwamen we op deze glooiende laan met aan weerszijde beuken. Deze Koningslaan is al in de 17e eeuw aangelegd. Het is een weg met flinke hoogteverschillen. Via dit soort paden komen we uiteindelijk in een meer open gebied rond de Posbank.

De Schotse Hooglanders grazen in het hele gebied, je kan ze overal tegen komen. Ook zitten er wilde zwijnen en edelherten. Zwijntjes hebben we niet gezien, wel 1 edelhert diep in het donkere bos. 

Vanaf de Posbank (een uitzichtpunt vernoemd naar een stenen bank die daar in 1918 is geplaatst ter ere van C.A. Pos, medeoprichter van de ANWB. Op de halfronde bank staat de tekst:"Duizenden bracht hij tot de natuur. Den Nederlanders deed hij Neerlands schoonheid kennen, waarderen en liefhebben.") kun je meerdere wandelingen maken. Voordat wij ons extra rondje gingen doen, was het tijd voor thee en appeltaart bij het Paviljoen dat ook De Posbank heet.

Het rondje Posbank leverde weer mooie uitzichten op, maar het is nog best lastig om deze prachtige landschappen mooi op beeld vast te leggen. Ik moet zeggen, dat ik het heidegebied rond de Posbank wel een van de mooiste natuurgebieden van Nederland vind, en ik denk dat ik nog eens ga kijken als de hei helemaal paars is, om dan eens echt de tijd te nemen voor mooie landschapsfoto's, want ik zie daar wel een uitdaging in.

Het was even goed zoeken tussen het geel van de brem, maar we hoorden het klikkende geluidje (twee tegen elkaar tikkende steentjes) van de roodborst tapuit. Het mannetje zagen we op een topje maar kregen we niet goed op de foto, het vrouwtje zat hier mooi tussen het geel en wilde wel even blijven zitten tot Jeroen de foto had gemaakt. We zagen op het pad ook nog veel kevers (mestkevers) maar de macrofunctie van deze compact camera deed niet wat ik wilde...geen een scherpe foto.

 
Er kwam een donkere wolk aan....zouden we dan toch een bui krijgen. Een paar spettertjes en toen klaarde het weer op. Wat een geluk hadden we deze dag, in een week dat het verder vooral grijs en miezerig was.

We verlieten de hei en kwamen weer in het bos. Hier bij de Beekhuizer beek, maakten wij onze aftakking naar Rheden waar de andere route door liep naar Velp.

Hoe zou het er hier in de herfst uit zien? Ik denk dat het dan ook prachtig is met de herfsttinten.

Ondanks de vele regen was er niet veel water in de beek, er stond nauwelijks stroming.

Voordat we het Nationaal Park verlieten, hadden we nog een leuk glooiend bospaadje voor de boeg. Een waardige afsluiter van de wandeling die toch flink wat hoogte verschillen kende.

Jawel blauwe lucht, die was er echt. En ook prachtige stapelwolken. Helaas waren we niet meer op de hei toen deze prachtige luchten zich vormden.

En nog even weer de reegeit die we donderdag zo mooi van dichtbij konden zien en fotograferen. Ze stond op ongeveer 10 meter en was niet schuw. En zo kon ik zelfs met mijn 12x optische zoom (ipv de 24x die ik anders heb) een mooie foto maken.

Ik moet zeggen dat ik het niet erg vond om deze dagen de fotografie even op de tweede plaats te zetten. Dit waren gewoon de heerlijke momenten om al wandelend te beleven. En 's avonds in het Sandton Hotel Rheden konden we genieten van een heerlijk diner. Gewoon quality time voor mij en Jeroen.