Middagje strand met een gouden randje

Ik loop nog een beetje achter met mijn foto's, deze serie is nog van eind september, een stralende middag aan het strand met een leuke verrassing:

Eind september had ik met Annemarie afgesproken bij de Katwijkse uitwatering, om daar de sneeuwgors te fotograferen. Dit vogeltje was een paar dagen eerder op die plek waargenomen, maar helaas, die vrijdag was er geen sneeuwgors te bekennen. Maar een middagje strand is altijd leuk en ook de meeuwen zijn gewillige fotomodellen.

Zodra de zomer voorbij is en de badgasten zijn verdwenen, krijg ik zin om naar het strand te gaan. Bij de Katwijkse uitwatering is altijd wel wat te beleven. En de meeuwen zijn er altijd. Inmiddels weet ik dat ik ter plekke moet zijn wanneer het laag water is, dan zie je overal langs de branding of tussen de stenen vogels. Dit keer waren het alleen meeuwen, maar dat mocht de pret niet drukken, de zon scheen volop, het was gewoon genieten.

What's up? De meeuw kijkt wat verontwaardigd mijn kant uit, had vast geen zin in een fotosessie.

Vanaf de stenen langs de uitwatering, een jonge en een volwassen zilvermeeuw zoeken naar krabbetjes of iets anders eetbaars tussen de stenen.

Een mooie plek om te oefenen met het fotograferen van vliegende meeuwen. En dat valt nog niet mee, deze zette net de landing in.

Fly away

We liepen vanaf de uitwatering een stukje richting het Noorden (Noordwijk) en zagen dit voorbij komen, altijd leuk en weer eens wat anders dan meeuwen.

En weer een jonge zilvermeeuw. Het is niet goed te zien maar deze meeuw heeft een blauwe ring om zijn rechterpoot. Bij de uitwatering kreeg ik nog even gezelschap van Maarten, die meeuwen fotografeert en ze via de kleurringen volgt. hij vertelde mij een verhaal over een ringdragende meeuw in de Leidse binnenstad, deze meeuw zit op zaterdag altijd op de markt als de viskraam wordt opgeruimd. Via de ring had Maarten kunnen achterhalen dat deze Leidse meeuw al 27 jaar is, hij was geringd in 1987. Ik had geen idee dat meeuwen zo oud worden, dus dit was erg leuk om te horen. En als ik weer een keer op zaterdagmiddag in de stad ben, zal ik eens kijken of ik deze bejaarde meeuw kan vinden.

Maar de verrassing van de middag was toch wel dit mooie steltlopertje. De goudplevier. Hij wandelde eerst tussen de meeuwen maar even later was ie mooi alleen op het strand, vlakbij de branding.

Het beestje was niet schuw dus langzaam schuifelden we op onze knietjes dichterbij.

Wat is dit mooi, zo'n vogeltje op deze manier kunnen fotograferen, zonder dat ie er vandoor gaat. De naam goudplevier kwam zo in het zonnetje helemaal tot zijn recht, wat een mooi verenkleed.

En even wat uitgezoomd voor een mooi plaatje met meer omgeving, de opspattende golf erachter maakt het helemaal af, daar wachtte ik ook op met afdrukken. Dit was dus het gouden randje van de blog titel. Nadat we beiden heel veel goudplevier foto's hadden gemaakt, liepen we weer terug naar de uitwatering, we hoopten, nu het water nog wat lager was, meer soorten vogels aan te treffen.

Nog steeds veel zilvermeeuwen die krabbetjes vingen.

Af en toe stormde een hond het water in en verjaagde voor even de meeuwen. Omdat er veel licht was kon ik met een sluitertijd van 1/1300e deze foto maken. Wat een verschil met de foto's van de Pier van IJmuiden een paar dagen eerder, waar ik met moeite de sluitertijd op 1/100e kon houden en ook veel foto's weg kon gooien vanwege bewegings onscherpte. Dus volgende keer met zonnig weer naar IJmuiden.

De uitwatering van Katwijk, toch wel een van mijn favoriete fotoplekjes. Ik besloot deze keer niet te wachten op de zonsondergang en via de boulevard naar de vuurbaak te lopen om daar op de bus te stappen.

Ik nam afscheid van Annemarie en liep terug nog nagenietend van deze mooie en ook gezellige middag. Ik ga de komende maanden zeker vaker naar de kust. Helaas wordt het Katwijkse strand opgespoten (duinversterking) en gaat het strand zelfs een tijd dicht. Dus ik moet nog even op zoek naar een mooi stukje strand waar ik lekker vogels kan fotograferen.

Torenvalk met snack

Ik was al lange tijd niet in het gebiedje Lentevreugd geweest en heel toevallig gingen Henk en ik er eventjes naar toe nadat we een paar uur tevergeefs op de Katwijkse hop hadden zitten wachten. De hop hield zich een aantal dagen op rond een woonwijk en is door heel veel mensen gefotografeerd onder andere door Remco. Na al die jaloersmakende plaatjes op het net wilde ik nog maar 1 ding: Hophophop, op naar de hop.
Maar helaas had ons hopje besloten om zich op 7 oktober voor het laatst te laten zien, en bleven wij op 8 oktober toch enigszins teleurgesteld achter in de woonwijk. Toch nog even naar Lentevreugd, omdat daar meestal wel iets te zien is.

	En biddende torenvalk, een prachtig gezicht met zijn opengespreide staart. Je kan dan goed zien hoe hij steeds met zijn staart corrigeerd. Helaas te ver weg voor een echt mooie foto. We maakten maar een klein rondje in het gebied Lentevreugd. De Konikspaarden en Schotse Hooglanders stonden allemaal ver weg, maar er was genoeg te zien. Een buizerd en deze jagende torenvalk.
De torenvalk nam even plaats in een boom. Het was nog een grote afstand maar met het zonnetje erbij wel een prachtig gezicht. En het werd nog mooier.

We waren al op weg naar de uitgang , toen Henk de torenvalk op het paaltje zag zitten. We stapten in de auto en reden langzaam dichterbij. De torenvalk had net een dikke sprinkhaan gevangen en die ging hij rustig op zitten peuzelen. En wij konden het allemaal vanaf de eerste rang bekijken. Hier was de zon even weg, maar de torenvalk had lekkere trek en ging nog twee keer op sprinkhaan jacht. En zo kon ik een serie maken van de torenvalk met prooi, in het zonnetje.

Het zonnetje kwam weer even tevoorschijn en het torenvalkje ging er even mooi bij zitten.

Hm, er zit nog wat tussen mijn tenen. Wat een enorme klauwen heeft deze vogel

De zon verdween weer en de torenvalk besloot dat het tijd was om even het verenkleed op te poetsen.

Zo, even alle veertjes netjes doen en dan lust ik eigenlijk nog wel een knapperig hapje.

Wat kijken jullie nou?De zon kwam weer even terug en de torenvalk besloot weer wat te gaan vangen. Helaas heb ik geen wegvlieg of aanvliegfoto's maar Henk heeft dat wel heel mooi erop staan.

Met prooi arriveerde hij weer op zijn paaltje en begon te knabbelen.

De sprinkhaan wordt razendsnel opgegeten.

En heel alert blijft de vogel om zich heen kijken. Boven hem vlogen er soms wat kraaien over die hem eerder op het veld aan het opjagen waren. Gelukkig hielden de kraaien zich koest en kon de torenvalk rustig verder eten.

Daar gaat weer een stukje sprinkhaan.

Zo, dat was lekker. Het was zo net na vijf uur dat we deze foto's maakte, een beetje tapas tijd. Ik denk dat deze sprinkhaantjes voor de torenvalk ook een soort tapas of voorafje waren. Even later vloog hij weg het gebied in, waarschijnlijk jagen op zijn hoofdgerecht.

En zo werd het toch nog een heel geslaagde middag. De hop was flop, maar de torenvalk TOP! En ik denk dat ik toch weer wat vaker naar Lentevreugd ga, want er was zeker genoeg te zien.