Ieder jaar staat er op de Westerheide een klein veldje met boekweit in bloei. De bloeitijd varieert maar meestal tussen eind juni en half juli. Het was voor mij 10 jaar geleden dat ik er voor het laatst was, het kwam er gewoon steeds niet van. Hoe leuk is het dan als je met een groepje bevriende fotografen gezellig een avondje naar de hei kan. Het werden zelfs 2 avonden en tussendoor maakte ik met mijn zus nog een wandeling over de Westerheide waarbij we ook nog een blik wierpen op het akkertje.
Het viel niet mee dit jaar. Het boekweit stond laag.....en bleef laag. En het leek wel of de Schotse Hooglanders alle boekweit opaten, waardoor het gewoon niet omhoog kwam en de reeën dus ook veel voorzichtiger waren en op afstand bleven. Eerdere jaren stond het hoger en liepen de dieren veel verder het veld op.
Het was dus best en uitdaging wat fotografie betreft.
Eind juni, een warme dinsdag middag. De koeien lagen in de schaduw van de bomen, heel dichtbij het boekweit veldje. We hadden wel verwacht dat de reeën nog in het bos zaten, tot het wat koeler zou worden, dus fotografeerden we de koeien.
Blondie
Daar gaat de boekweit
Een ree, ver weg in het veld kwam even kijken. De koeien liepen in het midden van het veld.
En aten erop los. Ik heb in die eerdere jaren nooit gezien dat de Schotse Hooglanders in het veldje kwamen. We spraken ook iemand die zei dat het nog nooit zo laag heeft gestaan als nu.
En nog even de reegeit achterin het veldje. Het werd al laat , die avond in juni. De temperatuur was wel aangenaam maar het licht ging uit, de zon verdween achter de bomen.
Op de terugweg op de hei, zagen we nog een mooie bok. Als straks de heide in bloei staat, is dit natuurlijk ook geweldig, een ree in de paarse hei. Dat zet ik nog even op mijn wensenlijstje.
En even later kwam ook het koppie van een reegeit boven de heide struiken uit. Een mooie afsluiter van de avond, want van de boekweitfoto's hoefde ik het wat de reeën betreft niet te hebben.
Eind juli gingen we voor een herkansing en waren aan het einde van de middag ter plekke.
Heel even kwam een reegeit ietsje dichterbij, op het moment was er ook wat zon.
Maar al snel zaten ze wat verder en werd het voor mij een uitdaging om goede foto's te maken met mijn Panasonic Bridge camera. Voor dit soort omstandigheden, mis ik dan toch wel de kwaliteit van een spiegelreflex (maar ik wil niet met zware lenzen sjouwen).
Lekker hapje boekweit.
Er verscheen ook een bokje en die liet het zich ook smaken.
Bok van grote afstand.
De Schotten kwamen ook weer op het veld, die foto's laat ik voor deze dag even buiten de blog.
In het zonnetje
portretje
boehhh
Met mijn zusje maakte ik op 10 juli een mooie wandeling (oude Roots wandeling) vanaf Station Bussum Zuid, met tussendoor wat koffie / lunch/ snack stops bij Restaurant Heidezicht en La Place. Ook hier lieten de koeien zich zien. Slechts 1 ree heel ver weg op de hei....en een leeg boekweitveldje.
Oh, en die eekhoorn, dat is een grapje, die mag elke wandeling met mijn zus mee en op de foto.
Ik heb heel wat jaren voorbij laten gaan en nu ik weer op de Westerheide ben geweest, zowel voor fotografie als voor een wandeling kan ik alleen maar zeggen...voor herhaling vatbaar.
