In deze drukke tijden, vind ik niets fijner dan een dagje struinen in de Waterleidingduinen en mij te laten verrassen door alles wat ik tegenkom.
Tussen alle grijze, donkere, onstuimige en regenachtige dagen is er wel eens een dag dat het niet regent, de zon er eventjes is en de wind toch wat is gaan liggen. Helaas vielen die dagen in November vooral op de dagen dat ik op mijn werk zat, maar gelukkig was er nog de 20e november...een vrijdag waarop de voorspellingen niet al te best waren, maar ik het er toch op waagde naar de Waterleidingduinen te gaan. En daar kreeg ik geen spijt van. Wat een heerlijke dag! Het begon wel donkergrijs en even dacht ik dat het zou gaan regenen, maar de donkere wolken verdwenen en de zon kwam erbij. Aan het einde van de middag trok de wind aan en kwamen de donkere wolken weer , maar deze dag...had ik toch mooi meengepakt.
De kardinaalsmuts, nabij de ingang Zandvoortselaan. Bijna alle vruchtjes waren al gevallen of opgegeten door vogels. Terwijl ik deze foto maakte hoorde ik om mij heen de hoge piepgeluidjes die ik direct herkende als het goudhaantje. En inderdaad, ik zag er meerdere snel heen en weer gaan van tak naar tak. Als er nou eens eentje even stil wou blijven zitten.
Hebbes, het was maar een heel kort moment en de foto is niet geweldig bij deze lichtomstandigheden, maar dit goudhaantje stond er nog redelijk op, alle andere foto's liggen in de prullenbak: onscherp of.....een lege tak.
Er zijn nog steeds volop duindoornbessen in de struiken, met een beetje geduld kun je dan een koolmees of pimpelmees fotograferen die van de bessen snoept.
Dit koolmeesje was beslist niet schuw en liet zich goed bekijken en fotograferen
De damherten waren ook weer nieuwsgierig
Ga ik wel of ga ik niet, dit damhertje staat aan de rand van het water om de oversteek te maken.....of om wat te drinken, ik zal het niet weten, want ze draaide zich om en liep via het pad verder.
Het is altijd genieten op zo'n dag als deze, weinig mensen dus alleen maar jou en de natuur.
donkergrijze wolken, het zag er dreigend uit
In het infiltratie gebied ging ik op zoek naar wilde zwanen, die heb ik gezien, maar ze zaten ver weg.....dus die betere foto zal ik hopelijk in December of Januari maken....Maar dit drinkende vosje maakte een hoop goed.
Vosje in het landschap
En als het zonnetje dan even erbij komt ziet alles er meteen veel kleuriger uit, zoals de prachtige vossenvacht en de glinsterende ogen.
Damhertmannetje op de heuveltop in het warme herfstlicht.
Tja, als er dan weer dikke wolken op komen zetten is rond een uur of drie het licht alweer uit in deze tijd van het jaar. Ik wandelde weer terug naar de uitgang Zandvoortselaan.
En kwam deze twee nog tegen
En dit mooie mannetje
Tegen vier uur was ik bijna bij de uitgang en viel er alweer wat regen. Ik ging met een blij gevoel richting huis, want in deze donkere dagen voor Kerst, zie ik op werkdagen nauwelijks daglicht en moet ik het echt van mijn vrije dagen hebben. Ik geniet er dan nog meer van als het op zo'n dag eindelijk eens redelijk weer is en ik erop uit kan. Dan is de batterij weer voor even opgeladen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita