Laat het je maar weg bij dagje want het was een lange dag...vol bijzondere en mooie natuurmomenten. Al om tien voor vijf waren Henk, Greet, Astrid, Loes en ik bij de ingang van de Oostvaardersplassen. 
De dag begon grijs en zelfs wat miezerig, waardoor we onze gewenste zonsopkomst niet zagen, en de eerste foto's (oa van een mooie edelhertman) waren bagger, omdat er gewoonweg te weinig licht was. Deze hierboven kan nog net, en het is zo'n schattig plaatje,drie edelhert hindes die ons aanstaren.
De regen van de ochtend zorde voor veel druppels. Dit slakje doet eventjes "kiekeboe" achter het stengeltje langs.
Konikspaarden zijn wilde paarden. En dit groepje kwam wel heel hard onze richting in gerend. Dan zorg je toch dat je snel een eindje bij ze vandaan bent.
Deze twee wespachtige griezels waren met elkaar een partijtje vrij worstelen aan het demonstreren. Ik vraag me af wat voor wespensoort dit is, zouden het twee koninginnen zijn die strijden om de macht?
Paddestoeltjes zijn er het hele jaar door, niet alleen in de herfst. Maar je moet er wel oog voor hebben, want ze zijn niet altijd erg groot.
Hier ons eerste bijzondere moment. Een edelhert hinde met een kalfje. Bambi hield haar moeder goed in de gaten.
Ze staken een slootje over, zich niets aantrekkend van de zilverreiger die daar zat. Aan de overkant liepen ze zij aan zij verder, en was ik helemaal blij.
En de zilverreiger keek wat beteutert. Het wilde niet zo lukken met de visvangst vandaag.
De foto's van de hertjes en de reiger maakte ik vanuit observatie hut "De Zeearend". Ik was daar nog even samen met Henk. Iemand had de deur van de hut open laten staan waardoor er twee jonge vogeltjes binnen waren gekomen. Moeder vogel was nog buiten. Gevolg: de kleintejs vlogen in lichte paniek steeds richting raam (mama), tja dat was natuurlijk vreselijk zielig. Ik heb ze met behulp van mijn vestje allebei (eerst de een , daarna de ander) voorzichtig gepakt en buiten losgelaten.
Deze foto is door Henk gemaakt. Het vogeltje (waarschijnlijk een jonge gele kwikstaart) kan weer naar zijn moeder.
Het hommeltje zit zich op te warmen. Het zonnetje breekt door en de temperatuur loopt op.
En in het riet zat de kleine karrekiet. En deze keer hoorden we hem niet alleen, we zagen hem ook. Wat een leuk vogeltje. Ik hoopt deze dag ook de blauwborst te spotten, maar ide liet zich niet zien. Ach, je kan niet alles hebben, want we zouden nog veel meer moois gaan zien.
Een edelhert hinde, heel dichtbij. We noemden haar al snel "rugzakedelhert", zoals wij , AWD gangers, alle tam geworden wilde dieren het voorvoegsel "rugzak-"geven.
Nog maar eentje dan, rugzakdieren poseren graag.
Portretje.
Het was nog vroeg en wij vervolgden onze weg naar de "Praambult" om daar nog wat rond te kijken.
Deze juffer heeft nog niet gezien dat aan de onderkant van het blad een uitgebreide lunch voor haar rondloopt.
Lief margrietje.
Nu de zon uitbundig was gaan schijnen, kwamen allerlei vlinders tevoorschijn. De witjes fladderden boven het koolzaad en gingen maar heel af en toe eventjes zitten.
We kregen een tip van iemand dat er bij de Lepelaars plassen een ijsvogeltje zit, en ook de Zeearend is daar gezien. Wij hoefden niet lang na te denken wat ons middagprogramma zou worden. Na de lunch vertrokken we naar de Lepelaarsplassen. Geen lepelaars en geen zeearend, maar wel het ijsvogeltje. Dat was genieten..
Wat een schitterend moment, een ijsvogel pal voor de observatiehut. Het was even een plekje zien te bemachtigen maar toen de ijsvogel weer op zijn stokje landde, begonnen de camera's te ratelen. De ijsvogel ving visjes en ging op verschillende plekken zitten. Hij maakte er een ware show van. Meer over de ijsvogelshow en de Lepelaarsplassen in een volgende log. Anders wordt deze echt veel te lang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je de tijd hebt genomen om een kijkje te nemen op mijn blog. Bedankt voor je reactie
groetjes Ghita