Amsterdamse Waterleidingduinen Juli

Juli is in de waterleidingduinen de maand van de vlinders (de keizersmantel en eikenpage) en libellen, maar ook van de tijgerspin, de kleine boomkikkertjes, damherten met een mooi bastgewei en de kleine hertjes die al snel groot worden....

  dus weer genoeg te zien en te fotograferen.

De keizersmantel, deze grote parelmoervlinder soort was vanaf eind juni alweer te zien in de duinen, helaas niet meer zo talrijk als in voorgaande 2 jaren.

Juli begon wat wisselvallig met soms wat bewolkte dagen, wat ik helemaal niet erg vond.

Mijn laatste bezoek aan de AWD in deze maand was op dinsdag 23 juli, een hele uitdaging, want het was heet.....heel heet..... 

De grote groene sabelsprinkhaan op het jacobskruiskruid.

Heel veel harkwespen. Ze waren druk met graafwerkzaamheden. Dit gaat zo snel dat het bijna niet te fotograferen is...

daarom een kort filmpje

Groot dikkopje

Vingerhoedskruid

vuurlibel mannetje (denk ik), nog niet uitgekleurd. Ik hoopte deze soort later in de maand nog te zien, omdat de mannetjes dan helemaal rood zijn gekleurd, maar helaas, ik heb ze niet meer gevonden.

Vuurlibel vrouwtje.

boomkikkertje

rietorchis

st. Jansvlinder

parende st. Jansvlinders

icarusblauwtje

De keizersmantel blijft een mooie verschijning in de duinen.

het jacobskruiskruid waar ze graag op zitten om nectar te drinken is niet zo fotogeniek...

De harkwespen zijn inmiddels klaar met de graafwerkzaamheden en gaan zich ook tegoed doen aan de nectar.

Ze zien er misschien gevaarlijk uit met de grote groene ogen, maar ik vind de harkwespen helemaal niet eng, ze zijn eigenlijk best vriendelijk. 

kleine vuurvlinder, dit jaar meer te zien dan voorgaande jaren.

Eikenpage ,  dit jaar heb ik er veel gezien, vooral aan de bosranden, maar het valt niet mee om ze goed op de foto te krijgen.

tijgerspin, altijd een bijzondere verschijning, meestal zie ik eerst het zigzagpatroon van het web en dan pas de spin. 

Damhertmannetje, een beetje nieuwsgierig . En hij had nog wat sappige grassprietjes gevonden
Dit was de warme dinsdag 23 juli.....de dieren zochten de schaduw op, en ik ook. Na een verhitte wandeling over het groot zwarteveld, was het aangenaam onder de bomen.....tijd om bij te komen en veel water te drinken. 

De vosjes lieten zich ook af en toe zien, onderstaande foto's van 3 verschillende vosjes op 2 verschillende dagen.

Relaxte vos..

het boze vosje, dat eigenlijk niet boos is maar gewoon zo kijkt

In de schaduw, op de hete julimiddag...

Daar is het nieuwsgierige hert weer

hertenfamilie, jammer, niet alle kleintjes wilden kijken.. 

Drie herten op rij, verschillende leeftijden, verschillende gewei groottes

De lachende heidelibel, in de volgende blog meer heidelibel foto's...... deze blog gaat anders te lang worden.


juli was een mooie maand, veel gezien, maar door de weersomstandigheden (hard licht en hitte) lukte het niet altijd om alles mooi vast te leggen. Wie weet ga ik in augustus meer libellen, vlinders, kikkertjes zien.

ijsvogel geluk

Na een jaar overgeslagen te hebben omdat er dat jaar geen ijsvogels waren bij de hut waar Miranda en ik sinds 2015 komen, was het op vrijdag 19 juli  weer zover, we gingen ijsvogels fotograferen.

En we hadden geluk, op die ochtend waren 4 van de 5 jongen uitgevlogen en ze bleven nog rond de hut hangen. Een vijfde jong was een dag eerder al uitgevlogen.

Wat een geluk. 2 jaar geleden waren we net een paar dagen te laat, en toen was er heel weinig activiteit voor de hut. Nu wisten we soms niet waar we moesten kijken er gebeurde van alles.

Twee jonge ijsvogels

Het ijsvogelmannetje komt met een visje..... geeft hij deze aan het vrouwtje om haar te verleiden of.....

krijgt een van de bedelende jongen het visje. De jongen kwamen de eerste uren nog bedelen bij de ouders. Maar moeder ijsvogel was dit na een tijdje zat.....

jonge ijsvogel

hoog Sammie, kijk omhoog Sammie....

Jonge ijsvogel op de tak vlak voor de hut, in afwachting van de ouders met een visje.

Het verschil met de volwassen ijsvogel, de wat valere kleuren, de donkere pootjes en het witte puntje op de snavel.

Maar ook het jonkie is een beauty

En liet zich van alle kanten zien.

Hier was mama nog bereid haar jong een visje te voeren.

Nou ja, visje.....zeg maar vis, want het is best groot wat er in die kleine ijsvogel verdwijnt. Een ander jong was net te laat, die moet wachten op de volgende ronde.

Later in de middag kwam moeder een paar keer met vis, lokte het jong naar haar toe. Deze hapte een paar keer richting vis, maar moeder deed een stapje achteruit....het jong kwam weer naar haar toe en moeder ging er met de vis vandoor, gevolgd door het jong. Dit gebeurde nog 2 keer zodat aan het einde van de middag de jonkies verdwenen waren.

Het mannetje

Braakballetje bij het vrouwtje

Moeder voor de hut.

Nu de jongen even weg waren, hadden pa en ma weer even rust.

Pa ging vooral de nieuwe nestgang in om te graven, ma ijsvogel leek de oude nestgang op te ruimen.

Ze vlogen in iedere geval allebei meerdere keren in en uit.

Ma ijsvogel poseert

En pa schudt zich even uit

En als de jongen er niet zijn hebben de ouders tijd voor een poets beurt.

5 op een rij (eerder op de middag)

the making of..... (foto: Miranda Bos)

Wat was dit geweldig om mee te maken. Het was een grote natuurbeleving, die niet allemaal op foto's is vast te leggen. Ik heb enorm genoten en wat mij betreft, volgend jaar weer.