Steenuiltjes

Ieder jaar in juni proberen Miranda en ik een avondje steenuilen te fotograferen. Eerdere jaren hadden we eens het genoegen om jonge steenuiltjes te zien, vorig jaar hadden we prachtig licht en een uil die met een gevangen muis ging poseren.

Dit jaar waren de jongen nog in het nest, was het een grijze , druilerige dag en werd er geen muis gevangen.

Maar gelukkig hadden we een steenuiltje voor de hutjes die goed meewerkte en leuk poseerde

We hadden ons nog maar net in het tentje geïnstalleerd of de uil kwam al op de setting. Niet op het mooiste plekje, maar wel de dichtstbijzijnde tak. Volgende keer toch eens kijken of we zelf een oud hekje of iets dergelijks mee kunnen nemen om er een leuke setting van te maken. De nu aanwezige takken waren toch wat gewoontjes.

En het uiltje deed ook niet veel meer dan zitten, eten en voer pakken om razendsnel weg te brengen naar de jonkies. 

Het maken van vliegbeelden heb ik deze avond niet eens geprobeerd, het was te donker en ik zou mijn ISO kunnen verhogen en dan veel ruis krijgen, of kiezen voor een langere sluitertijd en minder hoge ISO. Omdat de uil toch heel vaak stil zat en ik vanaf statief fotografeerde koos ik voor het laatste.

De vogels blijven de omgeving goed in de gaten houden, ze zijn heel alert

Op een bepaald moment werd er een andere stronk gekozen om op te poseren.

De uil liet zich van alle kanten zien

Maar echt spannende foto's zaten er niet in deze keer

Een regenbui waar zelfs bij 1/ 125e de ISO richting 400 ging (ik probeerde hem op 200-250 te houden) , de uil schudde even de druppels uit zijn veren.

oogjes dicht......

En toch weer wakker, de jongen moeten eten. We hoorden de kleintjes roepen vanuit het schuurtje en de ouder vogel ( of toch beide ouders die elkaar afwisselden, dat kon ik niet zien, want ze waren steeds alleen voor de hut) vloog af en aan met meelwormpjes.

De uil had nu alle takken en stronken wel gehad, maar 1 plekje nog niet, en dat was nou juist waar ik hem zo graag wilde hebben.......

Eindelijk nam de uil plaats op het wiel, is ook niet de meest originele steenuilen foto, maar op de setting van deze avond wel het mooiste object voor hem om op te zitten.

En met deze foto ben ik wel heel blij, toch nog het uiltje op het wiel.

Het was, ondanks het mindere weer, toch weer een leuke avond. Voor een volgend jaar ga ik toch kijken voor leuke voorwerpen waarop de uilen kunnen gaan zitten, want de paaltjes en stronken vond ik toch een beetje saai.

En wie weet hebben we volgend jaar het geluk om jonge uiltjes te fotograferen, maar ja, het blijft natuur en  het is nooit precies te plannen wanneer de jongen er zijn, we waren nu iets te vroeg....volgend jaar nieuwe kansen.