Wandeling Duin en Kruidberg, Kennemerduinen

Op een zonovergoten woensdag 15 april maakte ik samen met collega Vivienne een mooie rondwandeling over het landgoed en de duinen van Duin en Kruidberg, het Noordelijke deel van de Kennemerduinen. We hadden de trein genomen en stapten uit op station Santpoort Noord. Daarvandaan was het zo'n tien minuten lopen naar het startpunt van de wandeling. Na eerst een kop koffie te hebben gedronken bij De Hoeve Duin en Kruidberg (tegenover de ingang van het gebied) gingen we op pad.

We hoorden heel veel vogels, waaronder de tjiftjaf, die nu nog goed te fotograferen was, nu de bomen nog niet zo veel blad hebben. Hier zie je wel dat het jonge groen snel ontspringt.

De vogel die op de tjiftjaf lijkt is de fitis. Zijn geluid is totaal anders. De tjiftjaf roept herkenbaar tjiftjaftjiftjaf, de fitis heeft een beetje een melanchonieke zang. Een ander verschil zijn de pootjes, die van de tjiftjaf zijn donker, de fitis heeft lichtroze pootjes, op de foto misschien niet heel goed te zien. Ook is de wenkbrauwstreep bij de fitis duidelijker te zien. Behalve deze twee vogels hoorden we ook regelmatig de prachtige zang van de nachtegaal. Maar dat vogeltje speelt graag verstoppertje en liet zich niet fotograferen. Ook hebben we de eerste koekoek weer gehoord. Het was echt genieten van de geluiden van de vogels.

Een andere bewoner van het gebied is de Schotse hooglander. Wij kwamen maar een enkel exemplaar tegen halverwege de wandeling. Dit was een heel mooi gedeelte met een aantal vennen.

Een van de duinmeertjes

Er zat genoeg voedsel in, de blauwe reiger ving de ene na de andere watersalamander.

We kwamen ook een groepje konikspaarden tegen. Deze twee bleven lekker water slobberen en hadden echt geen zin om eventjes op te kijken voor mijn foto.

Een ander paard wilde wel even poseren, hij stond midden op het wandelpad.

En ook deze bleef even staan. Na de fotoshoot liepen wij verder en de paarden gingen de andere kant op.

In een van de ondiepe poelen stonden dotterbloemen, daar wilde ik wel even natte knieën voor krijgen.

En zo zag het poeltje eruit

Alweer een meertje, bij dit meer dat gewoon Duinmeer heet, was ook een vogelkijkhut, dat is even 5 minuten lopen van de route af......maar helaas leverde het geen bijzondere soorten op: een meerkoet, een wilde eend en veel meeuwen....was  het resultaat van ons kijkje in de vogelhut.

De tijd vloog voorbij, we liepen lekker rustig en namen regelmatig even een eet- en drinkpauze op 1 van de vele bankjes langs de route. We waren bijna weer in het bosgebied toen we nog een paar van die grote Schotten tegenkwamen.

En op het pad zat deze dagpauwoog, die dag zag ik meer vlinders waaronder de kleine vos, citroenvlinder en zelfs al een icarusblauwtje (maar toen zat de camera nog in de tas, dat was op de aanlooproute vanaf het station)

Ook de rietgors liet zich horen, en zien.

En de roodborst tapuit zong ook zijn liedje, hoog op een tak.

ik hou van bomen met mooie vormen...

En ik heb veel fantasie. Deze foto maakte ik vanwege de wortels van de boom. thuis gekomen zag ik de foto op de computer en toen zag ik nog wat rechts van de boom, zien jullie het ook?

Het was een hele mooie wandeling op een heerlijke zonnige lentedag, perfect wandelweer want het was zonnig maar niet te warm. De wandeling was ongeveer 14 kilometer en heeft niet al te veel grote hoogteverschillen. En na afloop is daar altijd weer de Hoeve met een verfrissend drankje.